Την περασμένη Δευτέρα είχα προσκληθεί σε τηλεοπτικό πάνελ όπου διεξάγονταν συζήτηση επί των γεγονότων του Πολυτεχνείου, της τότε περιρρέουσας ατμόσφαιρας και των παρασκηνιακών δυνάμεων πίσω από αυτό. Τουλάχιστον, αυτό διαφήμιζε και βάσει αυτής της περιγραφής δέχθηκα την πρόσκληση. Σημειωτέον ότι τόσο ο παρουσιαστής όσο και η εκπομπή γενικότερα ‘πουλάει’ αντίσταση, εναντίωση στο καθεστώς και γενικώς παρουσιάζεται ως διαφορετική από αυτές των επισήμων αυλικών παπαγάλων τύπου σχολιαστών ειδήσεων κεντρικών δελτίων mega, κλπ. Βεβαίως αυτό είναι.........
ανορθόδοξο και μάλλον ουτοπικό δεδομένου ότι ο ιδιοκτήτης των ‘αντιστασιακών’ καναλιών δεν είναι εκτός της κλίκας των μεγάλων καναλαρχών με ό,τι αυτό σημαίνει και συνεπάγεται. Έγινα λοιπόν εκεί μάρτυρας μίας ομολογουμένως χοντροκομμένης και εξόφθαλμα φιλοχουντικής προπαγάνδας που στόχο είχε το κοινό που ΔΕΝ έζησε ούτε την χούντα ούτε τα γεγονότα του Πολυτεχνείου και συναγωνιζόταν σε παραχάραξη της ιστορίας τον Ν. Γκρούεφσκι, την Θ. Δραγώνα και την Ρεπούση. Το σημαντικό που πρέπει να σκεφτούμε είναι τί εξυπηρετεί και ποιόν αυτή η απόπειρα και αυτό θα αναλύσω στο παρόν άρθρο διότι μας δίνεται μια ουσιαστικότατη προειδοποίηση για το τι μας ετοιμάζουν.
Εάν κάποιος παρακολουθήσει την συγκεκριμένη εκπομπή θα βγάλει τα εξής συμπεράσματα, εάν είναι αδαής όσον αφορά το συγκεκριμένο κεφάλαιο της Ελληνικής Ιστορίας : η χούντα των συνταγματαρχών της 21ης Απριλίου 1967 ήταν … «ευτυχία για τον τόπο» (όπως όλα όσα επιβάλλουν στους Έλληνες μεταπολεμικά …), ο Παπαδόπουλος ένας άγιος, ο Ιωαννίδης ένας αγαθούλης που τον έπιασαν στον ύπνο και τον ξεγέλασαν καθ’ ότι άβγαλτος, ο στρατός της χούντας ρομαντικός ερωτύλος που φέρθηκε στους πάντες καλύτερα από πρόσκοπο, οι φοιτητές ένοπλοι μανιακοί με φονικές διαθέσεις που έθεσαν σε σοβαρό κίνδυνο τις ζωές των ελευθέρων σκοπευτών που ήταν στις ταράτσες καθώς και όλων των στρατιωτών που ήταν μέσα στα τάνκς, ενώ η αστυνομία επιτέθηκε εντελώς απρόκλητα στον χουντικό στρατό με κλομπ ανοίγοντας το κεφάλι του επικεφαλής των στρατιωτών (προφανώς παρ’ όλο το κράνος) από πίσω και στα μουλωχτά για λόγους άγνωστους καθ’ ότι όλοι ενεργούσαν χωρίς εντολές από τα κεντρικά. Το δε τανκ που έριξε την πύλη του Πολυτεχνείου χρησιμοποιήθηκε ελλείψει εκσκαφικού μηχανήματος το οποίο με εντελώς αβρές και απαλές κινήσεις ‘βοήθησε’ διαδηλωτή να κατέβει από την κολώνα της πύλης κάνοντας την να ‘γείρει’, γιατί βεβαίως δεν κατεδαφίστηκε και τίποτα …
Βεβαίως οποιοσδήποτε ακούει τέτοιες ασυναρτησίες και έχει λίγη κοινή λογική και λίγη εμπειρία της κοινωνίας και του κράτους/παρακράτους καταλαβαίνει ότι μάλλον δεν έγιναν έτσι τα πράγματα και μάλλον γίνεται προσπάθεια να τον δουλέψουν κανονικά. Όποιος όμως έζησε εκείνες τις εποχές και εκείνες της μέρες και ΔΕΝ ήταν χουντικός, φιλοχουντικός ή εν πάση περιπτώσει συνεργάτης της 7ετίας και όλων όσων ακολούθησαν μετά υπό τον μανδύα της δήθεν δημοκρατικότητας που ίσχυε μόνο για τα μέλη του κόμματος, οποιασδήποτε αποχρώσεως δεν έχει σημασία, αισθάνθηκε προσβολή, θυμό, αδικία και τον παραλογισμό του παρακράτους στο έπακρο. Στο πάνελ βέβαια μόνο εγώ ταίριαζα σε αυτή την περιγραφή, όλοι οι άλλοι είτε με την ιδιότητα τους εκείνη την εποχή είτε με τα λεγόμενα τους (καθ’ ότι ειπώθηκαν πολλά και ανερυθρίαστα ψεύδη ευκόλως αποδείξιμα ως τέτοιασ) ανήκαν στο φιλοχουντικό μπλοκ και έπνεαν μένεα σε όσους τόλμησαν να απορρίψουν ή να αποδοκιμάσουν την χούντα των συνταγματαρχών. Σχετικά δε με τους νέους που κατά χιλιάδες είχαν συρρεύσει τότε στο Πολυτεχνείο όπως έχω περιγράψει σε προηγούμενο μου άρθρο, αλλά και όπως τόσοι συνΈλληνες το έχουν εγγράφως καταμαρτυρήσει, το υβρεολόγιο εναντίον τους άρχισε από την πρώτη στιγμή της εκπομπής : επειδή ένα μάτσο γόνοι και εγκάθετοι ανθέλληνες διάνθισαν την μετέπειτα προδοτική τους δράση και ύπαρξη με ένα άρωμα δήθεν αντίστασης για να τους βοηθήσει να γίνουν ανεκτοί για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα, πρακτική κλασική και πάγια κάθε γενεάς δοσιλόγων από τους Μαυροκορδάτους στο 1821 μέχρι τους Αγγελλόπουλους το 1940 και βεβαίως τον κάθε Λαλιώτη, Δαμανάκη, Τζουμάκα, κλπ το 1973, μία ολόκληρη γενιά εκατομμυρίων Ελλήνων που απέρριψαν την χούντα και για αυτό πανηγύρισαν εν συνόλω όταν δήθεν έπεσε χαρακτηρίζεται ως διεφθαρμένη και καταστροφέας της Ελλάδας.
Μα, δεν μας είναι η πρακτική αυτή άγνωστη ! Την ζήσαμε στο πετσί μας από το 2009 που για να μας φέρουν το ΔΝΤ και την τρόϊκα ο διεφθαρμένος ανθέλληνας προδότης Γ. Παπανδρέου γύρισε και πέταξε επάνω στον Ελληνικό Λαό όλα τα χαρακτηριστικά της φάρας και της κλίκας του, στην πλέον τυπική ενσάρκωση του «φωνάζει ο κλέφτης». Δεν πρόκειται δηλαδή για ένα φαινόμενο που περιορίζεται μόνο στο θέμα του Πολυτεχνείου αλλά για μία γενικότερη πάγια, όπως είπαμε, πρακτική των οπαδών του ολοκληρωτισμού και της καταπίεσης την οποία εφαρμόζουν στην προσπάθεια τους να εκμεταλλευθούν το αίσθημα δικαίου και φιλότιμου του Έλληνα για να τους επιτρέψει να τον τιμωρήσουν και να δεχθεί να δουλέψει σαν σκλάβος για να αποκαταστήσει τις ζημιές από τα απανωτά και ειδεχθή εγκλήματα που κάθε φορά, σε κάθε γενεά, η τάξη αυτή διαπράττει.
Γιατί λοιπόν είναι τόσο λυσσαλέα η επίθεση ειδικά στο Πολυτεχνείο ; ποια συμφέροντα απειλεί ; τί είναι αυτό που διακαώς θέλουν να κουκουλώσουν σε σχέση με το Πολυτεχνείο και οι μεν δήθεν αριστεροί το μετατρέπουν σε κομματική φιέστα μονοπωλιακά, απωθώντας κάθε έναν που δεν ανήκει στο κόμμα τους (δηλαδή κάθε μη ελέγξιμο από αυτούς Δημοκρατικό και φιλοανθρωπιστή Έλληνα, που είμαστε βεβαίως και η πλειοψηφία) οι δε δήθεν δεξιοί το διαβάλλουν με ψεύδη τόσο χοντροκομμένα που αν τα βλέπαμε σε ταινία θα λέγαμε ότι είχε σενάριο της πλάκας ;
Και λέω δήθεν αριστεροί και δήθεν δεξιοί διότι αυτά τα κομματόσκυλα τον ίδιο αφέντη υπηρετούν και τον ίδιο σκοπό επιδιώκουν : το διαίρει και βασίλευε και την επικράτηση του ολοκληρωτισμού και ανθελληνισμού με όποια ταμπέλα και αν πιάσει. Και τα δύο είδη κομματόσκυλων απειλούνται εξ ίσου από το Πολυτεχνείο και τώρα θα δούμε το γιατί, το οποίο ο κάθε συνΈλληνας μπορεί να το εξακριβώσει και μόνος του ελέγχοντας την πραγματικότητα ανεξάρτητα και ελεύθερα.
Στο πάνελ της εκπομπής είχα πει ότι θα έλεγα πέντε πράγματα επιγραμματικά για το Πολυτεχνείο και την χούντα και μετά θα αποχωρούσα από εκείνο το τσίρκο της παραπληροφόρησης που προσπαθούσαν να περάσουν σαν τεράστιες αποκαλύψεις τις οποίες μάλιστα θα φοβόταν και το σύστημα (!) (αυτό ορίζεται στην ψυχολογία του πλήθους και την επικοινωνιολογία ως sensationalism και είναι η παρουσίαση ως ζωτικής σημασίας πληροφορία μίας ασήμαντης πληροφορίας ή ενός ψεύδους που στηρίζεται στον εντυπωσιασμό για να περάσει στο υποσυνείδητο, και παρουσιάζεται συνήθως εν μέσω καταιγισμού πολλών ερεθισμάτων ιδίου τόνου). Έκαναν ό,τι μπορούσαν για να μην τα πω αυτά τα πράγματα και εκ των υστέρων πολλοί συνΈλληνες μου ζήτησαν να τα γράψω, όπως και κάνω με το παρόν άρθρο :
1. το Πολυτεχνείο αποτέλεσε το επίσημο ξέσπασμα μίας περίπου διετούς εμφανούς και καθέτου αντιθέσεως του Ελληνικού Λαού προς την χούντα, η οποία εκφραζόταν τόσο καλλιτεχνικά όσο και σε ολοένα και πιο εμφανείς συζητήσεις και στάση. Οι επιθεωρήσεις και τα θεατρικά της εποχής και μόνο αποδεικνύουν του λόγου το αληθές. Η διετής αυτή έξαρση αντι-χουντικού αισθήματος πλέον επίσημα στηρίχθηκε για την ασφάλεια της στην πολυετή αντι-χουντική στάση του Ελληνικού Λαού που εκφραζόταν στην καθημερινότητα. Ως «Πολυτεχνείο» δε θα πρέπει να ορίσουμε το σύνολο των επίσημων κινητοποιήσεων/αντιδράσεων που έγιναν αρχής γενομένης τουλάχιστον από την Νομική.
2. το Πολυτεχνείο ήταν μία καθιστική διαμαρτυρία ουσιαστικά, τύπου διαμαρτυρίας/αντίστασης Γκάντι και έτυχε της αντίστοιχης αντιμετώπισης από το ολοκληρωτικό καθεστώς, αφού ούτως ή άλλως χρηματοδοτείτο και ελεγχόταν από αποικιοκράτες/ιμπεριαλιστές διαφόρων διαμετρημάτων. ΔΕΝ ήταν βίαια, δεν είχε αναρχικούς και κυριότερα ΔΕΝ ΕΙΧΕ ΚΟΜΜΑΤΙΚΟΥΣ ΟΡΙΣΜΟΥΣ. Δηλαδή δεν υπήρχε ‘αριστερός’ ή ‘δεξιός’ μέσα στο Πολυτεχνείο, υπήρχαν μόνο Έλληνες αντι-χουντικοί και κακώς και ψευδεπίγραφα οικειοποιούνται το Πολυτεχνείο όσοι το προσπαθούν από κάθε κόμμα.
3. ο δικτάτορας Παπαδόπουλος δεν προστάτευσε τον κόσμο από την ανέχεια, τα μεγάλα κεφάλαια και ό,τι άλλο ευαγγελίζεται στα ‘διαγγέλματα’ του : τα πετρέλαια της Θάσου τα έδωσε στους Αμερικάνους και έστεψε τότε τον Τ. Πάππας μέσω της ΕΣΟ ΠΑΠΠΑΣ φεουδάρχη –τοποτηρητή της Μακεδονίας, με οικονομικά σκάνδαλα που ουδέποτε ανοίχτηκαν. Έκλεψε τα ατομικά κεφάλαια του Ελληνικού Λαού με τις περιβόητες «ομολογίες» οι οποίες εξανέμισαν και κατέφαγαν τα χρήματα του κόσμου. Έκανε νέα οικονομικά τζάκια και εδραίωσε τα παλιά, δίνοντας ανήκουστα προνόμια κατά βούληση και ανεξέλεγκτα. Εγκαθίδρυσε ξένες δυνάμεις στην Ελλάδα, δεν τις έδιωξε και βεβαίως δεν ήταν ούτε κατά διάνοια ενάντιος σε αυτές ή ανεξάρτητος ενώ η στενή σχέση του τόσο με το παλάτι προ-δικτατορικά όσο και με την οικογένεια Παπανδρέου είναι κατασγραμμένη επίσημα. Όποιος πραγματικά εξετάζει Ιστορία βρίσκει πάμπολλες αποδείξεις περί αυτών και πολλών άλλων που λόγω συντομίας δεν αναφέρω. Θα αναφέρω όμως το πώς οι χουντικοί όπως και οι σημερινοί κρυφοχουντικοί, παρ’ όλες τις τεράστιες δαπάνες για εξοπλισμούς, γύρισαν τον κόσμο πίσω από την επιστράτευση του 1974 με την δικαιολογία ότι οι αποθήκες με τα όπλα ήταν άδειες και η Ελλάδα δεν διέθετε εξοπλισμό.
4. για να παραμείνει στην εξουσία και να σταματήσει τις αντιδράσεις του Ελληνικού Λαού έστω και για λίγο επένδυσε σε σωρεία επικοινωνιακών κόλπων χωρίς όμως ουσιαστικό αντίκρισμα στην καθημερινότητα των Ελλήνων, από φιέστες υπερ-πατριωτισμού μέχρι την ασύδοτη και ανεξέλεγκτη ανοικοδόμηση που βέβαια έκρυβε πίσω της τεράστια σκάνδαλα, καταστροφές περιβαλλοντικές ανεπανόρθωτες και υπερ-χρεώσεις λόγω συμφωνιών στην πλάτη του Ελληνικού Λαού και την οποία καρπωνόταν λες και την έκανε από την τσέπη του ή δεν ήταν υποχρέωση του Ελληνικού Κράτους, η οποία ούτως ή άλλως συνεχίστηκε ακριβώς με τον ίδιο τρόπο και στην μεταπολίτευση και άρα ουδεμία διαφορά υφίσταται ανάμεσα τους σε αυτό τον τομέα. Το κερασάκι σε αυτό, και το οποίο του έδωσε την μακροβιότητα που απήλαυσε ως καθεστώς με την επιμήκυνση της ανοχής αλλά όχι της αποδοχής των Ελλήνων, ήταν το ότι ‘έδιωξε’ τον βασιλιά. Και βεβαίως έπρεπε να φύγει ο βασιλιάς και όλοι οι Έλληνες το θέλαμε αφού μια ζωή μας τον επιβάλλουν και εμείς τον διώχνουμε, αλλά ο δικτάτορας δεν έδιωξε τίποτε άλλο εκτός από το τυπικό της βασιλείας αφού ούτε οι αυλικοί εξέπεσαν από πουθενά ούτε έχασαν τίποτα από αυτά που είχαν και απολάμβαναν καταχρηστικά επί βασιλείας. Επρόκειτο δηλαδή για το κόλπο grosso της επικοινωνιακής πολιτικής της χούντας και τίποτε άλλο, όπως αποδεικνύεται από τον τρόπο που το Ελληνικό κράτος φέρεται (με χούντα ή χωρίς) προς τους έκπτωτους/πρώην βασιλείς που ακόμα τολμούν να έχουν θυρεό και τίτλο με την λέξη Ελλάδα μέσα. Γνωρίζουμε άραγε εάν κόπηκαν καν τα επιδόματα τους (αυτών και των συγγενών και συνεργατών τους) επί της ουσίας όπως και αν λέγονται/ονομάζονται ;
5. η ύπαρξη πρακτόρων άλλων δυνάμεων από τους Αμερικάνους μέχρι τους Ισραηλινούς και κάθε άλλων δεν άρχισε ξαφνικά επί Ιωαννίδη ή κατά τις παραμονές των γεγονότων του Πολυτεχνείου, όπως τώρα επιθυμούν να παρουσιάσουν αλλά υπήρχε τουλάχιστον από την μεταπολεμική/μετεμφυλιακή περίοδο σε μεγάλη έξαρση, και βεβαίως κατά την διάρκεια των τεράστιων αναταραχών από την δολοφονία του Βουλευτή Γρηγόρη Λαμπράκη και μετά είναι πλήθος οι αναφορές, οι επιχειρήσεις, οι πράκτορες και οι εγκάθετοι που δούλευαν για λογαριασμό ξένων και ενάντια στους Έλληνες at situm, δηλαδή στην Ελλάδα. Ποιος αφελής θα νομίζει ότι εξαφανίστηκαν ως δια μαγείας με το κολπάκι του πραξικοπήματος του παλατιανού δικτάτορα Παπαδόπουλου που με τις ευλογίες των κομματαρχών της εποχής (Π.Κανελλόπουλος, Γ. Παπανδρέου-α΄, Κ/νος Μητσοτάκης, και το λοιπό συνάφι) έκανε διότι κανένας απολύτως δεν ούτε ήθελε εκλογές ούτε να ψηφισθεί από τον Λαό με ψευδεπίγραφο προεκλογικό πρόγραμμα το οποίο θα αθετούσε άμεσα (βλέπε κυβέρνηση ΓΑΠ του α΄ αλλά και κυβέρνηση ΓΑΠ του β΄ του στις μέρες μας) όταν ο Λαός ήταν ήδη στα κάγκελα με το 1-1-4 (το 120Σ της τότε εποχής) και θεωρούσε τους πάντες πιθανούς προδότες ή αποδεδειγμένους προδότες όπως σήμερα αλλά και δολοφόνους και συνεργάτες των χιτλερικών ναζί μετά την υπόθεση Λαμπράκη και την υπόθεση Μέρτεν ;
Αυτά περί δικτάτορα Παπαδόπουλου και της σούπερ- ‘ανθρωπιστικής’ και σούπερ- ‘φιλελληνικής’ χούντας (!) που προσπαθούν τόσο λυσσαλέα να αγιοποιήσουν και να καταλογίσουν όλα τα δεινά που προήλθαν και διαιωνίσθηκαν από αυτήν στον Ιωαννίδη ο οποίος κατορθώνει για πρώτη φορά στα χρονικά της Ιστορίας να είναι ταυτόχρονα και στυγνός/αιμοσταγής αγορασμένος δάκτυλος των ξένων ΚΑΙ αγαθιάρης άβγαλτος και άπειρος που τον έπιασαν στον ύπνο και τον ξεγέλασαν ! Ούτε άτομα με διπλή προσωπικότητα δεν πετυχαίνουν τέτοια διάσταση δράσης και τοποθέτησης κάτω από την ίδια ταυτότητα-προσωπικότητα. Και βεβαίως η δικτατορία Ιωαννίδη δεν έπιασε απροετοίμαστο τον Παπαδόπουλο, απλή σκυταλοδρομία έκαναν κατ’ εντολή των ξένων αφεντικών τους σε μία προσπάθεια να μην φανεί διεθνώς ότι μερικές χιλιάδες άτομα με αντίσταση τύπου Γκάντι (δηλαδή καθιστική διαμαρτυρία και άρνηση υπακοής μέχρι να πέσει το καθεστώς) μπόρεσαν να ρίξουν ένα ένοπλο ολοκληρωτικό καθεστώς και μαζί με αυτόν χρησιμοποιήθηκε και η Τουρκία που είναι γνωστό σε κάθε συνειδητοποιημένο γνώστη του κοινωνικοπολιτικού χάρτη σε ποιο αφεντικό ανήκουν οι κυβερνήσεις της.
Το γεγονός όμως παραμένει ένα : με το Πολυτεχνείο και όλη την προετοιμασία που υπήρχε από πριν εκ μέρους του Ελληνικού Λαού έκοψε τα πόδια του δικτατορικού καθεστώτος όποιος και αν ήταν ό δικτάτορας και για αυτό τον επόμενο δικτάτορα τον ονόμασαν πρωθυπουργό και τον έφεραν άρον-άρον με αεροπλάνο από το Παρίσι μέχρι να στήσουν τις πρώτες εκλογές με την ίδια διαφάνεια των δημοψηφισμάτων της χούντας.
Το Πολυτεχνείο λοιπόν προκαλεί τεταρταίο στο καθεστώς το οποίο διακαώς θέλει να μετεξελιχθεί επισήμως σε χούντα σήμερα για να μην δεσμεύεται έστω και τύποις από το Σύνταγμα που ανά πάσα στιγμή μπορεί να γίνει και ουσιαστική η δέσμευση (αναλόγως με το πόσο φοβούνται για το τομάρι τους οι δικαστικοί) ούτε από τα Ανθρώπινα Δικαιώματα και για να εξυπηρετήσει πλήρως με ασύδοτη βία και εγκλήματα με βαρύ οπλισμό και όχι μόνο με χημικά τα συμφέροντα αφ’ ενός των χωρών που λυμαίνονται την περιοχή μας και αφ’ ετέρου των εταιρειών που ελπίζουν στην επάνοδο των εργασιακών συνθηκών στα κατεχόμενα του Χίτλερ όπου η … ανάπτυξη με εξαιρετικά ανταγωνιστικές συνθήκες ήταν εξασφαλισμένη αφού οι εργάτες δεν πληρώνονταν και όταν αρρώσταιναν ή δεν ήταν πλήρως παραγωγικοί τους σκότωνες και έπαιρνες άλλους.
Ο λόγος είναι ότι το Πολυτεχνείο το χαρακτηρίζουν τα εξής :
Α. πλήρης ενότητα του Ελληνικού Λαού ενάντια στο καθεστώς
Β. πλήρης και κάθετη αντίθεση στον ολοκληρωτισμό
Γ. σαφής και ρητή απαίτηση σεβασμού των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων για όλους, συνοψιζόμενη στο σύνθημα «ΨΩΜΙ-ΠΑΙΔΕΙΑ-ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ»
Δ. σαφής και ρητή απαίτηση Εθνικής και Κρατικής Ανεξαρτησίας από ξένους δάκτυλους και δυνάμεις και συμφέροντα
Ε. έμπρακτη απόδειξη ότι πράξεις σαν την δική τους την τρέμει το καθεστώς και ότι η τακτική του Γκάντι είναι αποτελεσματική και άκρως απειλητική διότι έχει την καλύτερη επικοινωνιακή πλατφόρμα στην διεθνή κοινή γνώμη.
Πώς να σταθεί η χούντα που μας ετοιμάζουν εάν ο Λαός, δηλαδή η γενιά του Πολυτεχνείου και τα παιδιά της , το κάνει ακόμα μια φορά σε πανελλήνια κλίμακα ;