Ελλην Φορολογούμενος
Η επαναφοράν εις την σοβαρότητα (εν προκειμένω δια καρπαζιάς) είναι ίδιον των ανθρώπων και εθνών και μανθάνεται συστηματικώς .
Η
έως τούδε εξ απαλών ονύχων αντιμετώπισις τεινών περιστατικών κατά των
οποίων , η χώρα μας και ο λαός καθυβρίζεται , έπαψε ! Θα πέφτει
καταχέρισμα των Γερμανών , Λετονών Εσθονών και .........λοιπόν Σλοβάκων,Τσέχων
πρωτίστως και ώστις άλλος ήθελε προκύψει.
Περί
του πλέγματος σωματικός πόνος –ισορρόπηση – ανάκληση προσβλητικής
δηλώσεως κλπ, ας λάβει τον κόπον ο αναγνώστης να τσεκάρει την
συμπεριφορά του τεύτονος χοντρούλη βαψομαλλια ονόματι Φούχτελον
ελληνιστί .
Εν
Γερμανία, ενώ τα παιδόπουλα έχουν τη φάπα για προσφάι, το στιλιάρι δε ,
συνηθίζεται και εις τα καλύτερα τα σπίτια, αφού να σκεφτείτε ο της
Αγγέλας σβέρκος είχε ισιώσει από τα συνεχάς καρπαζιάς τας οποίας
εδέχετο υπό των γονέων και του ιερέως πατρός της κυριότερως και των
λοιπόν συγγενών της .
Εν
Ελλάδι καίτοι υφίσταται προηγούμενον του πατροπαράδοτου
κατακεφαλιάσματος (έως εσχάτου μέτρου ) της γερμανικής ομάδος
εμπειρογνωμόνων (βλ. πατέρα παραδόντα τσόγλανον προς δάσκαλον: «Το
κρέας δικό σου – τα κόκκαλα δικά μου» καθώς και της μεταμοντεσσοριανής
σφαλιάρας «για να μάθεις!» κλπ), διατηρώ την εντύπωσιν ότι ελαχίστους
θιασώτας του fem(-inine) dom(-ination) δύναται να εύρει τις εις την
ημεδαπήν.
Η
φυσική σειρά των συναισθημάτων επιτάσσει πρώτα να έρχεται ο πόνος και
ύστερα η ηδονή. Ας μοι επιτραπεί ωστόσο, να συμπληρώσω ότι ακολουθεί η
μελαγχολία. Οι νεοέλληνες, ουδέποτε εδιδάχθησαν την πειθαρχία και
αποφεύγουν τον πόνο...και αυτόν σφόδρα εκνευρίζει τους τεύτονας
συμμάχους μας , αι οποίοι και καταβάλλουν φιλότιμας προσπάθειας να
καταστήσουν κι εμάς ισότιμους των άλλων καρπαζομαθούντων λαών, αλλά του
κάκου , ο Έλλην ήταν , είναι
θα είναι ανεπίδεκτος τούτου του τρόπου εκμαθήσεως .