Γράφει ο Αλέξανδρος Πιστοφίδης
Σε πρόσφατο άρθρο του με τίτλο «Θέλει αλήθεια και δικαιοσύνη η παλιγγενεσία»ο καθ. κος Γιανναράς, αναφέρθηκε στην τρομοκρατία των ΜΜΕ: «Tα Δελτία Eιδήσεων, οι σχολιασμοί και οι συνεντεύξεις, σπέρνουν κάθε μέρα, από το πρωί ώς το βράδυ, τρόμο, απελπισμό, πανικό……είναι μαρτύριο ανυπόφορο να βομβαρδίζεται τρία ολόκληρα χρόνια ένας λαός με τέτοιο καταιγισμό εξαγγελιών και αναλύσεων της ...........συμφοράς του».
Μα κύριε καθηγητά μου, εσείς τουλάχιστον δεν πρέπει να απορείτε. Γνωρίζετε κάποια εξουσία, ακόμη και θεϊκή, ακόμη και την πιο δημοκρατική, που, στα δύσκολα, να μην χρησιμοποιεί τον τρόμο ως το ύστατο μέσο επιβολής της βούλησής της πάνω στους ανθρώπους; Αν «είναι μαρτύριο ανυπόφορο να βομβαρδίζεται τρία ολόκληρα χρόνια ένας λαός με ειδήσεις τρόμου», τι να πει τότε ένας πιστός που απειλείται μια ολόκληρη ζωή, με το παραμικρό στραβοπάτημα να βρεθεί «μέσα στη λίμνη (της κολάσεως) που καίγεται με φωτιά και θειάφι» (Αποκάλυψη 21:8).Αν η βαθύτερη επιθυμία κάθε ηγέτη, ακόμη και του πιο αυταρχικού, είναι να αγαπηθεί από τους υπηκόους του, την απάντηση, για το αν αυτό είναι εφικτό, την έδωσε ο Αριστοτέλης :«κανένας δεν μπορεί να αγαπήσει αληθινά εκείνον που φοβάται». Απ’ αυτό ορμώμενος και από σεβασμό προς τη θεία λογική, έγραψε ο Επίκουρος :«Το μακάριο και άφθαρτο ον ο Θεός, ούτε το ίδιο γνωρίζει ενοχλήσεις ούτε σε άλλους προξενεί ενοχλήσεις, ώστε δεν επηρεάζεται ούτε από οργές (θυμούς) ούτε από ευχαριστίες. Γιατί όλα αυτά είναι γνωρίσματα ενός ασθενούς όντος»( βλέπε Επίκουρου:Κύριαι Δόξαι) και γι αυτόν ακριβώς το λόγο είναι πολύ πιθανό, οι Εβδομήκοντα Δύο Εβραίοι λόγιοι, που έγραψαν την Παλαιά Διαθήκη ή αλλιώς Septuaginta στην Ελληνική για την Βιβλιοθήκη της Αλεξάνδρειας, κατ εντολή του Πτολεμαίου Β΄ του Φιλάδελφου, να μην είχαν την απόλυτη συγκατάθεση του Κυρίου αλλά να την προσάρμοσαν στις δικές τους επιθυμίες.
Αν πράγματι ο Ουρανός, η Γη και ο Ανθρωπος δημιουργήθηκαν απ’ το Θεό, ο Διάβολος και η Κόλαση δημιουργήθηκαν από ανθρώπους και μάλιστα από ανθρώπους απελπιστικά δυστυχισμένους», γράφει στο τελευταίο της βιβλίο, «Nein und Amen», η Γερμανίδα καθηγήτρια θεολογίας Uta Ranke Heinemann, δυσαρεστώντας πολλούς πιστούς που έχουν συνηθίσει στο να ζουν μια ζωή μέσα στο φόβο.
Οσον καιρό η πλειονότητα των ανθρώπων θα αρέσκεται να ζει μέσα στο φόβο, όσον καιρό θα προτιμά την ασφάλεια από την ελευθερία, όσον καιρό θα εκδηλώνει τις απόψεις της ανώνυμα (στα μπλογκς και αλλού), φοβούμενη τις συνέπειες λες και θα ζει αιωνίως, τόσο οι εξουσίες θα χρησιμοποιούν τον τρόμο ως το πιο ισχυρό μέσο για να επιβάλλουν την αντιλαϊκή βούλησή τους πάνω της και τα κουτιά που έχουν τοποθετήσει οι άνθρωποι μέσα στα σπίτια τους είναι τα πιο αποτελεσματικά εργαλεία τρόμου. Πιο αποτελεσματικά ακόμη κι απ’ τα περίστροφα στον κρόταφο, γιατί η διείσδυσή τους φτάνει βαθιά μέχρι το υποσυνείδητο.