Γράφει ο Πέτρος Τρουπιώτης
Από τις στήλες αυτές συνήθως επισημαινουμε
λαθη , παραλείψεις ή «τρελά « της ελληνικής πολιτείας. Όμως επειδή , θα πρέπει
να υπάρχει και κάτι θετικό ως μήνυμα, κάτι που να μας δίνει την δυνατότητα να αισιοδοξούμε,
ενίοτε επισημαίνουμε και θετικές ενέργειες ή γεγονότα.
Έτσι σήμερα , οφείλουμε να πούμε ένα μπράβο
στον υπουργό Εργασίας τον κ Βρούτση. Ένα μπράβο γιατί τόλμησε να αγγίξει ένα ζήτημα
το όποιο αποτελούσε ένα είδος ταμπού και για τα.........
κόμματα και για τους υπουργούς Εργασίας αλλά και για το πολιτικό σύστημα.
κόμματα και για τους υπουργούς Εργασίας αλλά και για το πολιτικό σύστημα.
Ο κ Βρουτσης, άγγιξε –και μάλιστα σε ένα απ[ο
τα πιο «κρίσιμα» σημεία του- το ζήτημα των σχέσεων συνδικαλιστών και κράτους. Το
ζήτημα της διαπλοκής ανάμεσα στα δυο αυτά τμήματα της κοινωνίας, μιας διαπλοκής
που υπήρχε πάντα αλλά μετά το 1982 πηρέ τεράστιες διαστάσεις. Διαστάσεις που
και αγκυλώσεις προκάλεσαν σε δεκάδες δημοσιές και άλλες υπηρεσιεςκαι στρεβλώσεις
αλλά και από ένα σημείο και μετά ήταν «διαπλοκή» ανεξαρτήτως χρώματος (πολίτικού
εννοείται..).
Ο κ Βρουτσης λοιπόν , ανακάλυψε , τις συνδικαλιστικές
συντάξεις και αποφάσισε την κατάργηση τους.
Και λέω ανακάλυψε γιατί είναι σαφές ότι η συντριπτική
πλειοψηφία των εργαζομένων, πιθανόν και συνδικαλιστές ανάμεσα τους δεν γνώριζαν
την ύπαρξη αυτού του «Θεσμού».
Δεν γνώριζαν πως ορισμένοι εκ των εκπροσώπων τους
, όχι μόνον δεν εργαζόταν στις υπηρεσιες από τις οποίες πληρωνόταν ( αλλά έπαιρναν
προαγωγές, επιδόματα αυξήσεις και ‘άλλα) αλλά έπαιρναν, όταν συμπλήρωναν τα συντάξιμα
χρόνια και μια επιπλέον σύνταξη , επειδή …εκπροσωπούσαν τους εργαζόμενους.
Από τα χρήματα βεβαία των εργαζομένων και των εργοδοτών.
Και όταν λέμε εργοδοτών διάβαζε κράτος, άρα και πάλι από την τσέπη των πολιτών έβγαιναν
τα χρήματα.
Η σύνταξη αυτή, μικρή την χαρακτηρίζουν κύκλοι της ΓΣΕΕ, υπό ορισμένους ορούς
απονέμετε σε μεριές εκατοντάδες , μας λένε συνδικαλιστές και κυμαίνεται ( όπως λένε
οι ίδιοι οι συνδικαλιστές) από 250 ευρώ μέχρι 600-700 ευρώ).
Μόνον που τέτοιες συντάξεις λαμβάνουν χιλιάδες
αγρότες και συνταξιούχοι του ΙΚΑ αλλά και άλλων ταμείων. Με μια μεγάλη διάφορα.
Αυτοί λαμβάνουν μόνον την συγκεκριμένη σύνταξη.
Ενώ οι συνδικαλιστές την σύνταξη αυτή την λαμβάνουν επιπλέον της κανονικής
σύνταξης τους ( από εργασία στην οποία πιθανόν ελάχιστα είχαν εργαστεί) και επιπλέον
της επικουρικής…
Για να έχουμε δηλαδή μια τάξη μεγέθους.
Η απόφαση λοιπόν του κ Βρούτση, ΕΕΥ πολύ μεγάλη σημασία για πολλούς λόγους.
---Το κράτος ( άρα ο πολίτης) θα γλυτώσει κάποια
εκατομμύρια ευρώ τον χρόνο.
--- Θα σταματήσει άλλη μια υπέρ των συνδικαλιστών
παροχή κάτι που ίσως οδηγήσει τον συνδικαλισμό σε πιο υγιείς καταστάσεις και κυρίως
--- Κάνει γνωστό σε όλους τους πολίτες-εργαζόμενους,
το θέμα αυτό που είναι σαφές ότι αποτελεί μια « συναλλαγή» κράτους και συνδικαλιστών
, με ότι αυτό μπορεί να σημαίνει για την αξιοπιστία των τελευταίων στο σώμα των
εργαζομένων εκλεκτόρων τους…
Όσο για τις φωνές συνδικαλιστών , σύμφωνα με τις οποίες , εδώ και χρόνια
το συνδικαλιστικό κίνημα ζητά να καταργηθεί το συγκεκριμένο ταμείο, είναι μάλλον
για τα μάτια του κόσμου.
Γιατί οι μεγαλοσυνδικαλιστες , είναι εδώ και δεκαετίες
ταυτόχρονα και μεγαλοστελεχη ( ακόμα και υπουργοί έγιναν) των κόμματων εξουσίας
και μπορούσαν πολύ εύκολα να επιβάλλουν την κατάργηση της σύνταξης. Απλώς τους βόλευε,
να βγάζουν ένα σχετικό ψήφισμα και από την άλλη να συνεχίζουν να εγγράφουν …συνδικαλιστικά
ένσημα…
ΥΓ. Ίσως θα πρέπει να ξεχωρίσουμε τους
προερχόμενους από το ΚΚΕ συνδικαλιστές, στους οποίους , συμφωνά τουλάχιστον με τις
σχετικές πληροφορίες, είχε από τον Περισσό « απαγορευθεί» να κάνουν χρήση τέτοιων
προνομίων. Και αν όντως η πληροφορία είναι αληθής, τότε είναι οι μόνοι που ήταν
συνεπείς στην αρνητική για το σχετικό ταμείο τοποθέτηση τους.