Γράφει ο Βασίλης Χασιώτης
Ποια
είναι η διαφορά από το να έχεις ονομαστικό εισόδημα 100 ευρώ και ο
τιμάριθμος να αυξηθεί κατά 15 ή 20%, από το να έχεις ΣΤΑΘΕΡΕΣ ΤΙΣ ΤΙΜΕΣ
και το εισόδημά σου να μειωθεί κατά 30, 40 ή 50%;
Πολύ απλά, στη δεύτερη περίπτωση, βρίσκεσαι ΣΕ ΧΕΙΡΟΤΕΡΗ ΘΕΣΗ ΑΠΟ ΤΗ ΠΡΩΤΗ!
Φαντασθείτε
τώρα, στη κατρακύλα των εισοδημάτων, να μην έχουμε και σταθερές μα
αυξανόμενες τιμές, ιδίως στα τρόφιμα και όχι μόνο.
Συνεπώς,
τούτες τις χαλεπές μέρες που ζούμε, αν μη τι άλλο, παρατηρεί κανείς, ΤΟ
ΠΟΣΟ ΕΠΙΜΕΛΩΣ ΑΠΟΦΕΥΓΕΤΑΙ Η ΛΕΞΗ «ΥΠΕΡΠΛΗΘΩΡΙΣΜΌΣ».
Κι
όμως, είναι μια πραγματικότητα, και.......
μπορούμε να το επισημάνουμε με το
παραπάνω απλό παράδειγμα, το οποίο το προτιμώ από κάθε άλλη προσέγγιση,
αλλά, εδώ δεν ενδιαφέρει η επικοινωνία μεταξύ ειδημόνων, αλλά η
επικοινωνία με τον απλό πολίτη.
Τι συμβαίνει λοιπόν στην καθ’ ημάς μνημονιακή πραγματικότητα;
Δεν συμβαίνει ΑΚΡΙΒΩΣ ΤΟ ΙΔΙΟ, ΑΛΛΑ Ω! ΤΟΥ ΘΑΥΜΑΤΟΣ ΜΕ ΠΛΗΘΩΡΙΣΜΟ ΠΟΥ ΚΑΠΟΤΕ ΟΤΑΝ ΤΟΝ ΕΙΧΑΜΕ ΗΤΑΝ ΔΕΙΓΜΑ ΕΥΗΜΕΡΙΑΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ;
Οι
συνέπειες ενός μεγάλου πληθωρισμού που θα βίωνε ο ελληνικός λαός αν
ΕΙΧΕ ΤΙΣ ΙΔΙΕΣ ΟΝΟΜΑΣΤΙΚΕΣ ΑΠΟΔΟΧΕΣ πλην όμως οι τιμές θα ίπταντο στα
ουράνια, όχι μόνο στο επίπεδο του «πιάτου» της ημέρας στο τραπέζι, μα
σε όλα τα επίπεδα, όπως π.χ., το να βρεθεί στο έλεος κερδοσκόπων και
τοκογλύφων ΠΟΥ ΚΥΡΙΟΛΕΚΤΙΚΑ ΓΙΑ ΕΝΑ ΚΟΜΜΑΤΙ ΨΩΜΙ ΘΑ ΤΟΥ ΠΕΡΝΟΥΝ ΕΝΑ
ΣΠΙΤΙ, αυτές ΑΚΡΙΒΩΣ τις συνέπειες δεν βιώνει σήμερα ο ελληνικός λαός;
Αν
η επίπτωση ενός μεγάλου πληθωρισμού, είναι να σου μετατρέψει τα χρήματα
σε κουρελόχαρτα, αυτό που η μνημονιακή πολιτική επιτυγχάνει, είναι να
σου αφαιρεί τόσο «υγιές» χρήμα, ώστε να σου δημιουργεί μια ισοτιμία με
το χρήμα – κουρελόχαρτο αν το είχες.
Τίποτα το μαγικό όμως δεν υπάρχει σε ό,τι συμβαίνει.
Επιβλήθηκαν
ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ - ΙΣΟΔΥΝΑΜΑ ΥΠΕΡΠΛΗΘΩΡΙΣΜΟΥ, ΜΕ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΑ ΜΕΤΡΑ, ΑΠΟ
ΔΑΝΕΙΣΤΕΣ ΠΟΥ ΛΕΙΤΟΥΡΓΟΥΝ ΣΤΗ ΛΟΓΙΚΗ ΤΟΥ ΤΟΚΟΓΛΥΦΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΚΑΙΡΟΣΚΟΠΟΥ.
Στην
ουσία η εσωτερική υποτίμηση, ΜΑΣ ΕΠΙΒΑΛΕΙ ΕΝΑ ΕΙΔΟΣ «ΕΘΝΙΚΟΥ
ΝΟΜΙΣΜΑΤΟΣ» (αφού το ευρώ, ως ενιαίο νόμισμα δεν μπορεί να υποτιμάται
σε ορισμένες περιοχές της «επικράτειάς» του και σε άλλες όχι),
επιδιώκοντας να επιφέρει τα υποτιθέμενα οφέλη που θα επέρχονταν αν
είχαμε ένα γνήσιο εθνικό νόμισμα και το υποτιμούσαμε, ΑΛΛΑ με τον
κατάδηλο και καταστροφικό παραλογισμό, το οιονεί αυτό «εθνικό» νόμισμα,
να μην επιδρά ομοιόμορφα, σταδιακά και κυρίως χωρίς να πλήττει θανάσιμα
τη ψυχολογία της αγοράς και των πολιτών, και βεβαίως, το «εθνικό» αυτό
νόμισμα να ελέγχεται από εξωεθνικές αρχές.
Αν
δεν το καταλάβαμε, η εσωτερική υποτίμηση μας επέβαλε όλα τα αρνητικά
μιας ενδεχόμενης επιστροφής στη δραχμή, ΧΩΡΙΣ κανένα θετικό που θα
είχαμε σε εκείνη τη περίπτωση.