Γράφει ο Δημήτρης Κακογιάννης
Είδες τι κάνει η ριμάδα η εξουσία;; Πόσο γλυκιά είναι η
θαλπωρή του πισινού και όχι μόνο, που προσφέρει η καρέκλα της;;
Η δημοκρατία και οι δημοκρατικές διαδικασίες ασπάζονται και προβάλλονται
από τους «φίλαρχους» πολιτικούς μας κάθε φορά που θα ζητήσουν ψήφο από τους
πολίτες, προκειμένου με τη «σοφία» που διαθέτουν να........
δώσουν λύσεις στα
προβλήματα που τους απασχολούν αλλά και να προσφέρουν «ανιδιοτελώς» τις
ικανότητές τους για τη «σωτηρία» της χώρας και την ευημερία των πολιτών της.
Κακώς ορισμένοι πιστεύουν ότι οι πολιτικοί για το μόνο που
ενδιαφέρονται είναι να εξασφαλίσουν μια παχυλή σύνταξη σε τέσσερα χρόνια όταν
όλοι οι πολίτες πρέπει να εργαστούν σαράντα χρόνια για να «απολαύσουν» μια
υποτυπώδη σύνταξη-φιλοδώρημα.
Κακώς ορισμένοι πιστεύουν ότι οι πολιτικοί ενδιαφέρονται
επίσης για την προσωπική τους ευημερία, την αύξηση των περιουσιακών τους
στοιχείων και την καλοπέρασή τους με ενέργειες και παραλείψεις ύποπτες, άνομες,
ανήθικες και συχνά αντίθετες προς το εθνικό συμφέρον. Τα όποια τρανταχτά
παραδείγματα διασπάθισης δημόσιου χρήματος, αποδοχή παράνομων χρηματισμών,
διακίνησης παράνομου χρήματος κ.λ.π. που έχουμε κατά το παρελθόν αλλά και κατά
το παρόν, είναι μεμονωμένες περιπτώσεις και δεν θα πρέπει να αποτελούν κανόνα.
Βέβαια, καλό θα ήταν οι πολιτικοί μας να μη έχουν απαίτηση
να πληρώνονται για τις όποιες «υπηρεσίες» προσφέρουν στον τόπο, αφού είναι δική
τους επιλογή και απόφαση αυτής της «προσφοράς», πολύ δε περισσότερο αφού μας
παρακαλάνε να τους ψηφίσουμε αμέτι μουχαμέτι. Στο κάτω-κάτω η προσφορά χωρίς
ανταμοιβή έχει τεράστια αξία και περιποιεί τιμή σ αυτόν που την προσφέρει, σε
σχέση με την αμειβόμενη, ζημιογόνο και
αποτυχημένη προσφορά που μας σερβίρουν.
Κακώς πιστεύουμε όλοι ότι οι πολιτικοί μας είναι ανίκανοι να
επιτελέσουν έργο επειδή τα τελευταία τριάντα επτά χρόνια το μόνο που κατάφεραν
να δημιουργήσουν είναι ένα πελατειακό κράτος με δανεικά χρήματα με εκατοντάδες
αναποτελεσματικές και άχρηστες υπηρεσίες, με χιλιάδες δημοσίους υπαλλήλους και
χρωματισμένες συνδικαλιστικές ενώσεις, καθώς και αγροτικούς συνεταιρισμούς για
την κατασπατάληση των όποιων κοινοτικών επιδοτήσεων, με παροχή χαριστικών
συντάξεων και επιδομάτων σε ημετέρους μη δικαιούχους, εξαργυρώνοντας την αξία
κάποιων ψήφων και ξεφτιλίζοντας την έννοια της ηθικής.
Κακώς πιστεύουμε ότι οι πολιτικοί φταίνε για τη γιγάντωση
του εθνικού μας χρέους και την εξαθλίωση της ελληνικής κοινωνίας, σε σημείο να
έχουν γεμίσει οι δρόμοι με άστεγους, άσιτους, αγανακτισμένους, απογοητευμένους
πολίτες, αυτούς που η «καλή» κοινωνία χαρακτηρίζει ως νεόπτωχους.
Κακώς πιστεύουμε ότι οι πολιτικοί φταίνε για τους χιλιάδες
συμπολίτες μας που η απελπισία και η οικονομική δυσχέρεια τους οδήγησε στον χωρίς επιστροφή δρόμο της
αυτοκτονίας, και ας το κρύβουν επιμελώς τα λαοπλάνα φιλοκυβερνητικά κανάλια για
ευνόητους λόγους.
Κακώς πιστεύουμε ότι οι πολιτικοί φταίνε για την
αποβιομηχάνιση της χώρας καθώς δεν στήριξαν την όποια παραγωγική προσπάθεια
είχε δημιουργηθεί για να στηρίξουν με ύποπτους τρόπους τις εισαγωγές ξενόφερτων
προϊόντων, ενώ παράλληλα δεν δημιούργησαν ένα πρόσφορο σε επενδύσεις φορολογικό
και νομοθετικό περιβάλλον ώστε να γίνουν επενδύσεις, να υπάρξει απασχόληση και
παραγωγή, με αντίστοιχη είσπραξη φορολογικών εσόδων, εισφορών για τα
ασφαλιστικά ταμεία κ.λ.π.
Κακώς πιστεύουμε ότι οι πολιτικοί φταίνε που τώρα για να
βγουν τα σπασμένα πρέπει οι ασθενείς να μη δικαιούνται τα φάρμακα τους, οι
μισθωτοί και οι συνταξιούχοι πρέπει να μαθαίνουν να ζουν με μειωμένα εισοδήματα
μήνα με το μήνα, και το άκρον άωτον να μας λένε οι «σπεσιαλίστες» ανθρωποφάγοι υπαλληλίσκοι
των δανειστών μας ότι πρέπει να μειωθεί το προσδόκιμο όριο ηλικίας για να
αντιμετωπισθεί η κρίση, με άλλα λόγια πρέπει να αρχίσουμε να πεθαίνουμε.
Κακώς αποδίδουμε ευθύνες για άγνοια, απραξία, ανικανότητα,
καιροσκοπισμό, μειοδοσία κ.α. στους πολιτικούς μας καθώς αυτοί μικρό μερίδιο
μόνο μπορούν να έχουν. Το μεγαλύτερο μερίδιο ευθύνης ανήκει σε μας, τους
ψηφοφόρους, εμάς που τους εμπιστευόμαστε και εν λευκώ τους εξουσιοδοτούμε με
την ψήφο μας να πράττουν κατά το δοκούν.
Μπορεί να μας ξεγελάνε κατά καιρούς με τα ψεύτικα τα λόγια
τα μεγάλα, με υποσχέσεις που δεν τηρούν, με «δωράκια» κάποια παράνομα επιδόματα
και συνταξούλες που όμως τα παίρνουν πίσω ενώ επιβαρύνονται και οι υπόλοιποι
πολίτες, όμως και εμείς πρέπει να είμαστε πιο προσεκτικοί.
Να σκεπτόμαστε «επιχειρηματικά».
Δηλαδή, να βάζαμε τον εαυτό
μας σε θέση επιχειρηματία που θέλει να προσλάβει στέλεχος για την
επιχείρηση του.
Με τι κριτήρια θα τον επιλέξουμε;; Θα αξιολογήσουμε αν τον έχουμε
δει τρόφιμο αερολόγο των καναλιών; Αν τον έχουμε ακούσει να τραγουδά;; Αν τον
έχουμε χειροκροτήσει σε γήπεδο;; Αν είναι «απόγονος» πολιτικής οικογένειας;;
Φτάνουν αυτά;; Με αυτά τα προσόντα διοικείται επιχείρηση;;
Πολύ περισσότερο να του αναθέσουμε την διακυβέρνηση της
χώρας και την ρύθμιση και εξουσία της ίδιας μας της ύπαρξης;;; Όχι βέβαια !
Αυτή τη στιγμή (και είναι η μοναδική) που όλη η εξουσία
βρίσκεται στα χέρια μας, πρέπει να σκεφτούμε σοβαρά και να κάνουμε την επιλογή
μας με περίσσια λογική και ευθύνη τόσο
απέναντι στον ίδιο τον εαυτό μας όσο και στο μέλλον των παιδιών μας που
εξαρτάται από τις επιλογές μας.
Οι «άλλοι» μας παραμυθιάζουν ο καθένας με τον τρόπο του για
να μας «ρίξουν» και να ικανοποιήσουν τις μωροφιλοδοξίες τους.
Εμείς θα «τσιμπήσουμε»;;;;