Γράφει η Σταματίνα Θεοδοσίου
Μέσα
στη δίνη του θυμού και της αγανάκτησης ο ελληνικός λαός, σήμερα μέρα της
επετείου του 1821 της εθνικής μας παλιγγενεσίας, έχει συγκεχυμένες διαθέσεις απέναντι
στο κατά πόσο θα πρέπει να επιθυμεί τις παρελάσεις μπροστά σε αυτές τις πολιτικές ηγεσίες, οι οποίες θεωρούνται
υπεύθυνες για τη ραγδαία μείωση του
βιοτικού του επιπέδου και της εθνική ταπείνωσης.
Η
απογοήτευση και η κατάρριψη της εμπιστοσύνης, αυτές τις στιγμές, είναι διάχυτη σε όλους τους πολίτες, οι οποίοι
τελευταία όλο .......
και περισσότερο επικροτούν
τις υβριστικές χειρονομίες που απαξιώνουν τους Πολιτειακούς
Θεσμούς. Με τα γεγονότα της προηγούμενης ιστορικής
επετειακής μέρα της 28ης Οκτωβρίου, η Κυβέρνηση, αυτή τη φορά, αποφάσισε
να λάβει πρωτοφανή υψίστης ασφαλείας μέτρα για να πραγματοποιηθεί η παρέλαση
στην Αθήνα. Ομολογώ πως ένιωσα
περιφρουρούμενη και έναν ασφυκτικό
κλοιό να με σφίγγει ως ελεύθερο
άτομο. Δεν μπορώ να διανοηθώ ότι φτάσαμε
στο σημείο, να θεωρούνται οι επετειακές μέρες του ελληνικού έθνους, μέρες όπου
θα διακυβεύεται η γαλήνη και η ομόνοια
ανάμεσά μας. Ποιος φταίει άραγε για
αυτό; Αυτοί που κυβερνούν; Eμείς
που δεν ξέρουμε ακόμα να διαχειριζόμαστε τον θυμό μας και να βρίσκουμε τρόπους
να εκφράσουμε την αγανάκτησή μας;
Πραγματικά δύσκολη η απάντηση και πιο δύσκολη ακόμα η
συνειδητοποίηση ότι έχουμε τελείως
μπερδευτεί.!
Το μπέρδεμα υφίσταται γιατί ο λαϊκισμός
μεταλλάσσεται, από ιδεολογικό διαχειριστικό εργαλείο των κομματικών σχημάτων,
σε ένα αυτόνομο σώμα που έρχεται να περάσει πάνω από κάθε επίπεδο. Έτσι, προσπερνώντας την επιμέρους ταξική
ετερογένεια, γίνεται η έκφραση της λογικής της ισοδυναμίας, κατά την οποία
διαφορετικά, αλλά ισοδύναμα μεγέθη,
εξισώνονται σε μια επιφανειακή ισότητα.
Σ΄ αυτήν την περίπτωση το Έθνος
ταυτίζεται με το Λαό. Αυτή η
λογική όμως υπογραμμίζει και την υπεραπλούστευση της πολιτικής σκέψης και δεν
είναι έτσι! Το
Έθνος είναι η συλλογική ταυτότητα που
κινείται πάνω στους άξονες της Ιστορίας και του Πολιτισμού. Δεν ορίζεται από ταξικότητα και ιδεολογία και φέρνει τους
σπόρους της Συλλογικής Μνήμης. Το Έθνος
έχει σύμβολο τη Σημαία και προσδιορίζει
την Ιθαγένεια, άρα είναι πάνω από
ιδεολογίες, τάξεις και κοινωνική διαστρωμάτωση. Οι Θεσμοί και ο Λαός οφείλουν το σεβασμό
προς το Έθνος, ιδίως όταν έρχονται οι επετειακές μέρες όπου ένα Έθνος έχει
χύσει, στον εθνικό του αγώνα για την απελευθέρωσή του, αίμα. Αυτήν τη ύψιστη θυσία των ανθρώπων που
χάθηκαν, των Ηρώων τιμούμε και σε αυτό δεν χωράει καμία αγανάκτηση και
ασέβεια. Ναι για μένα ο Θεσμός είτε Πολιτειακός,
είτε Πολιτικής Ηγεσίας θα στηθεί μπροστά
από την παρέλαση και εμείς θα την παρακολουθήσουμε, χωρίς νεράντζια, μούντζες
και αλαλαγμούς. Φυσικά η παρουσία τόσων
αστυνομικών δυνάμεων και αυστηρής περιφρούρησης για μένα σημαίνει ότι έχουμε
χάσει την αληθινή σημασία και τον «συμβολισμό» αυτών των εκδηλώσεων. Δεν
συγχέουμε έτσι την λαϊκή αγανάκτηση, που θα εκδηλωθεί με τις διαδηλώσεις και
πρέπει να εκδηλωθεί εκεί, με την τιμή στο Έθνος.
Ο λαός έχει ταξική συνείδηση και εξωτερικεύεται ανάλογα με την ιδεολογική του τοποθέτηση. Η
μόνη δύναμη του Λαού, που θέλει να ελέγχει τη μοίρα του και να
απολαμβάνει τις αξίες της Δημοκρατίας είναι η ψήφος του.! Όμως αυτή η δύναμη έχει και ευθύνες. Δεν μπορεί να «χρωματοποιείται» χωρίς
συνείδηση. Μια επιλογή ψήφου είναι μια
απόφαση που θα σφραγίσει την πορεία μιας
χώρας. Εμείς αποφασίζουμε και η
πλειοψηφία των ψήφων θα ανεβάσει εκείνο τον πολιτικό σχηματισμό που θα πάρει τα
ηνία της διακυβέρνησης. Έτσι εκφράζεται
ελεύθερα η λαϊκή βούληση! Η ψήφος μπορεί
να ανεβάσει και να κατεβάσει Κυβερνήσεις δημοκρατικά. Αλλά μόνο η συνειδητοποιημένη
ψήφος, η οποία προσβλέπει στο συλλογικό συμφέρον
της χώρας και όχι στο ατομικό μας συμφέρον, θα καταφέρει να οδηγήσει έξω από το
σκοτεινό τούνελ της Χρεοκοπίας και της Διαφθοράς την Ελλάδα και τότε θα
αποκατασταθεί ο σεβασμός μεταξύ μας ως Λαός και θα ξαναγεννηθούν τα όνειρά μας
ως Έθνος.!
Σταματίνα Θεοδοσίου
Κοινωνιολόγος
ειδικευμένη στην
Κοινωνιολογία της Επικοινωνίας.