Γράφει ο Βασίλης Χασιώτης
Τότε, γιατί;…
«…ό,τι και να κάνω βρίσκω μπροστά μου τα λάθη στο DNA του μνημονίου»
«…δυστυχώς όλες οι θεμελιώδεις μακροοικονομικές και δημοσιονομικές προγνώσεις του αρχικού προγράμματος - του μνημονίου - δεν επιβεβαιώθηκαν. Είμαι εξουθενωμένος, μένω εδώ από εθνικό καθήκον»
Ευάγγελος Βενιζέλος (www.tovima.gr, 13/12/2011)
Κανένα έργο τέχνης δεν μπορεί να είναι μεγάλο παρά μόνο όταν εξαπατά.
Edmund Burks
Υπάρχουν πολιτικοί, των οποίων η ατομική και..... πολιτική ευφυΐα δεν αμφισβητείται.
Ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης κύριος Ευάγγελος Βενιζέλος, εις εξ αυτών.
Πολύ καλός γνώστης της ελληνικής γλώσσας, ρήτορας, μορφωμένος, ευφυής…
Παρόλα αυτά, η προσωπική ευφυΐα και η εικόνα της δημόσιας ευφυΐας, συμπίπτουν, ΕΚΤΟΣ ΑΠΟ ΜΙΑ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ : όταν πολιτικές ή κομματικές σκοπιμότητες, σου επιβάλουν να λες άλλα από εκείνα που πιθανότατα πιστεύεις.
Μέρι να γίνει υπουργός οικονομικών ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ ο κύριος Βενιζέλος, φυσικά, αντιμνημονιακός δεν ήταν, αλλά, ήταν εκείνος που ΜΑΖΙ ΜΕ ΑΛΛΟΥΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΡΑΤΑΞΗ ΤΟΥ διαφοροποιούνταν πού και που για ορισμένα ΟΧΙ ΗΣΣΟΝΟΣ ΣΗΜΑΣΙΑΣ ΘΕΜΑΤΑ, από την «άκαμπτη» λογική του Μνημονίου.
Να θυμίσω ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΑ δύο χαρακτηριστικά σημεία :
Δεν ήταν ο κύριος Βενιζέλος, που πριν γίνει υπουργός οικονομικών ΕΙΧΕ ΜΙΛΗΣΕΙ ΓΙΑ ΔΗΜΟΣΙΟΝΟΜΙΚΗ ΚΑΤΟΧΗ;
Δεν ήταν ο κύριος Βενιζέλος που ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΠΡΙΝ ΓΙΝΕΙ ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ, αλλά και τις πρώτες κιόλας ημέρες της θητείας του στο υπουργείο οικονομικών, ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΕ ότι υπήρχαν μέτρα που δεν ήταν απλά σκληρά μα και άδικα ΚΑΙ ΥΠΟΣΧΟΝΤΑΝ ΤΗ ΔΙΕΥΘΕΤΗΣΗ ΤΟΥΣ;
Κι όχι μόνο αυτά, ΑΛΛΆ ακόμα και τον Νοέμβρη του 2011 (και αργότερα), μιλούσε για ΤΟ ΕΝΔΕΧΟΜΕΝΟ να μη ληφθούν νέα μέτρα το 2012, ΑΝ ΓΙΝΟΝΤΑΝ ΟΣΑ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΓΙΝΟΥΝ…
Εκείνες οι δηλώσεις του, ΤΟΤΕ, με οδήγησαν στο παρακάτω σχόλιο που είχα κάνει στη προσωπική μου σελίδα στο facebook, στις 27/11/2011 :
«Έχοντας
υιοθετήσει μια ΛΑΘΟΣ ΜΝΗΜΟΝΙΑΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ που το μόνο ΜΟΙΡΑΙΟ που
εμπεριέχει ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ Ο ΜΟΝΟΔΡΟΜΟΣ ΠΡΟΣ ΤΗ ΛΥΣΗ αλλά προς την ΑΠΟΤΥΧΙΑ.
σε συνδυασμό και με την ΕΓΓΕΝΗ ΑΝΙΚΑΝΟΤΗΤΑ του πολιτικού μας συστήματος
να επιτυγχάνει θετικά αποτελέσματα ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΣΕ ΠΕΡΙΟΔΟΥΣ ΜΗ ΚΡΙΣΗΣ,
αγαπητέ μου κύριε αντιπρόεδρε, ΣΑΣ ΔΙΑΒΕΒΑΙΩ ΠΩΣ ΜΟΝΟ ΜΙΑ ΠΙΘΑΝΟΤΗΤΑ
ΕΧΕΤΕ : ΤΗΝ ΑΠΟΤΥΧΙΑ... Η λύση είναι ΜΙΑ : ΕΚΛΟΓΕΣ ΤΩΡΑ, ΚΑΤΑΔΙΚΗ ΤΟΥ
ΜΝΗΜΟΝΙΟΥ ΚΑΙ ΕΝΑ ΑΛΛΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ... Ποιό; Εκείνο που ΘΑ ΒΓΑΖΕΙ ΤΗ ΘΗΛΕΙΑ
ΑΠ' ΤΑ ΕΙΣΟΔΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΤΙΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΕΣ ΤΩΝ ΜΟΝΙΜΩΝ ΥΠΟΖΥΓΙΩΝ, προκειμένου
να τονωθεί η ΕΝΕΡΓΟΣ ΖΗΤΗΣΗ, μείωση των φορολογικών συντελεστών ΙΔΙΩΤΩΝ
ΚΑΙ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ (και ιδίως των μικρομεσαίων), ΑΓΡΙΑ ΕΠΙΔΡΟΜΗ ΣΤΗ
ΦΟΡΟΔΙΑΦΥΓΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΙΣΦΟΡΟΔΙΑΦΥΓΗ, και ΑΓΡΙΑ ΚΑΤΑΔΙΩΞΗ ΟΣΩΝ ΛΕΗΛΑΤΗΣΑΝ
ΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ ΧΡΗΜΑ ΚΑΙ ΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ ΠΛΟΥΤΟ ΤΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ 35 ΧΡΟΝΙΑ, ιδιωτών
ΚΑΙ πολιτικών...»
Ο.ΤΙ ΙΣΧΥΡΙΖΟΜΟΥΝ ΤΟΤΕ, ΣΤΟ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΣΧΟΛΙΟ ΜΟΥ, ΤΟ ΙΣΧΥΡΙΖΟΜΑΙ ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ ΜΕΧΡΙ ΚΕΡΑΙΑΣ…
Τι συνέβαινε , τι συμβαίνει λοιπόν;
Η
μετριότητά μου αντιλαμβάνονταν ΟΦΘΑΛΜΟΦΑΝΕΙΣ πραγματικότητες, πράγμα
που αδυνατούσε, αδυνατεί να πράξει ο πράγματι ευφυέστατος κύριος
Βενιζέλος, με αποτέλεσμα εγώ μεν να επαληθεύομαι, αυτός δεν να
διαψεύδεται πριν αλέκτωρ λαλήσαι τρις; Διότι προφανέστατα, αυτός που
διαψεύστηκε στις προβλέψεις του είναι ο νυν και τότε υπουργός
οικονομικών, ΑΚΡΙΒΩΣ ΟΠΩΣ ΔΙΑΨΕΥΣΤΗΚΕ ΣΤΙΣ ΔΙΚΕΣ ΤΟΥ ΠΡΟΒΛΕΨΕΙΣ Ο
ΠΡΟΚΑΤΟΧΟΣ ΤΟΥ…
Όμως, ΕΚΤΙΜΩ, δεν πρόκειται περί αυτού.
Η
προσωπική μου άποψη είναι ότι ο αντιπρόεδρος και υπουργός οικονομικών,
ΚΑΙ ΤΟΤΕ ΓΝΩΡΙΖΕ ΠΟΥ ΠΑΕΙ ΤΟ ΠΡΑΓΜΑ, και σήμερα βεβαίως, αντιλαμβάνεται
ότι δεν έχει αποτιναχθεί η δημοσιονομική κατοχή, ούτε έχουν αμβλυνθεί οι
αδικίες των σκληρών μέτρων, ούτε προβλέπεται να αντιστραφούν αυτές οι
πραγματικότητες, ΑΝΤΙΘΕΤΑ ΟΞΥΝΟΝΤΑΙ, ΜΕ Ο,ΤΙ ΑΥΤΟ ΣΥΝΕΠΑΓΕΤΑΙ ΣΕ
ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΕΠΙΠΕΔΟ…
Και
πιστεύω πως μέσα του, γνωρίζει επίσης πολύ καλά προς τα πού συγκλίνουν
οι πιθανότητες των προοπτικών της μνημονιακής πολιτικής ΚΑΙ ΩΣ ΠΡΟΣ ΤΑ
ΔΥΟ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΕΠΙΠΕΔΑ.
Επομένως, η ευθύνη του είναι τεράστια.
Δεν θα ήταν, αν του καταλόγιζα άγνοια.
Το ερώτημα είναι : τότε, γιατί;
Το ερώτημα ίσως να μην απαντηθεί σύντομα, ΑΛΛΑ ΘΑ ΑΠΑΝΤΗΘΕΙ …
Ο κύριος Βενιζέλος, δεν ξέφυγε όμως κι αυτός, την πεπατημένη…
Και κυρίως τη πεπατημένη του ξύλινου λόγου…
Δικαιούμαι να πιστεύω, πως ό,τι λέει δεν το πιστεύει…
Γιατί δε, η αναφορά μου στον κύριο Βενιζέλο ειδικώς;
Διότι φιγουράρει ως το φαβορί για τη προεδρία του ΠΑΣΟΚ…
Επομένως, προαλείφω ας πούμε, το τι εκτιμώ ότι το κόμμα αυτό θα πράξει και πώς θα πορευθεί υπό τη νέα του ηγεσία, την οποία θεωρώ δεδομένη ποια θα είναι, το είπα μόλις προ ολίγου άλλωστε…
Διαφορετικά, δεν θα είχε νόημα ο υπερτονισμός της άποψης ενός ΑΠΛΟΥ υπουργού, όταν υπάρχει μια ολόκληρη κυβέρνηση από πίσω, και κυρίως ένας πρωθυπουργός (δεν αναφέρομαι στον παρόντα εξωκοινοβουλευτικό πρωθυπουργό κύριο Παπαδήμο, ο οποίος δεν διαθέτει καμία πολιτική επιρροή, ΚΑΙ ΚΥΡΩΣ ΚΑΜΙΑ ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΗ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ)…
Κι επειδή ακριβώς κάτω από τον τίτλο του άρθρου μου έβαλα μια δήλωση του κυρίου Βενιζέλου που παραπέμπει στο εθνικό καθήκον, θα κλείσω το παρόν άρθρο, ΥΠΕΝΘΥΜΙΖΟΝΤΑΣ σε όλους αυτούς που εν ονόματι ενός «εθνικού καθήκοντος» ασκούν ένα είδος εξουσίας που δεν ταιριάζει ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ, όπως οι ίδιοι ισχυρίζονται, με την ιδεολογία και τα πιστεύω τους, ΜΙΑ ΑΛΛΗ ΑΠΟΨΗ ΠΕΡΙ «ΕΘΝΙΚΟΥ ΚΑΘΗΚΟΝΤΟΣ», που συχνά έχω παραθέσει σε άρθρα μου, πολύ πιο συνεπή με το ίδιο αυτό το εθνικό καθήκον και με τις επιταγές της δημοκρατίας :
«Όταν
ένας πολιτικός γνωρίζει τι πρέπει να γίνη εις την χώραν του και δεν
δύναται να το πραγματοποιήση, διότι του αρνούνται τας αναγκαίας
προϋποθέσεις, οφείλει, αντί να συμβιβάζηται με την συνείδησίν του, να
αποχωρή. Άλλως, η παραμονή του εις την ενεργόν πολιτικήν, όχι μόνον
καθίσταται αμφιβόλου χρησιμότητος, αλλά είναι δυνατόν, εις ωρισμένας
περιπτώσεις, να αποβαίνη και επιβλαβής…» (Κωνσταντίνος Καραμανλής, εις Σπύρος Λιναρδάτος : Από τον εμφύλιο στη χούντα)