ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ Η ΣΗΜΕΡΙΝΗ ΜΑΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ

ΓΡΑΦΕΙ Ο ΛΥΣΙΑΣ

Στις μέρες μας συνέχεια ακούμε από τα media για τον οικονομικό πόλεμο στον οποίο ζούμε και στον οποίο καλούμαστε να επιβιώσουμε. Στην καθημερινότητα μας, το βλέπουμε και υπάρχουν άπειρα παραδείγματα. Κάνει κάποιος μια βόλτα στην περιοχή του, και βλεπει ότι υπάρχουν πολλά μαγαζιά  που κλείνουν το ένα μετά το άλλο.

Στις  δουλειές  των φίλων, των συγγενών  μας,  κάθε μέρα ξυπνάνε με....το ίδιο άγχος, αν την μέρα που τους ξημερώνει θα έχουν την δουλειά τους ή θα.......
είναι άνεργοι.

Κι αν συμβεί κάτι τέτοιο, πως θα καταφέρουν να μπορέσουν να καλύψουν τις βασικές ανάγκες των παιδιών τους;

Όποτε ανοίγω την τηλεόραση και έχει ειδήσεις, το μόνο που θέλω είναι να την κλείσω αμέσως. Δεν μου αρέσει να ακούω πως η Ελλάδα καταρρέει μέρα με την μέρα. Κουράζομαι ακούγοντας τους ορισμούς που χρησιμοποιούν, όπως τα χαράτσια τα σπρεντς και τα λοιπά. Με θλίβει όταν μαθαίνω πως κάθε μέρα αυξάνονται οι άνεργοι στην χώρα μας. Και τέλος αναρωτιέμαι, αν όλο αυτό που συμβαίνει αξίζει στην νέα γενιά που σε 10 χρόνια θα προσπαθεί να επιβιώσει με μισθούς των τετρακοσίων ευρώ, και πως τις συνέπειες των λαθών των προηγούμενων γενεών πρόκειται να τις πληρώσει η νέα γενιά χωρίς να έχουν φταίξει σε τίποτα στο κάτω κάτω.

Ποιοι είναι υπεύθυνοι για αυτή την κατάσταση;

Δεν θέλω να βρεθώ θεατής σε ένα κόσμο που καταρρέει. Από όσο ξέρω η δημοκρατία είναι ο καθένας να εκφράζει την γνώμη του ελεύθερα και ο άλλος να την ακούει.

Πότε λοιπόν μας άκουσαν;

Κάθε μέρα βγαίνουν στην τηλεόραση συνάνθρωποι μας και λένε πως δεν μπορούν να πληρώσουν ούτε για την τροφή τους. Προσφάτως ξεσηκωθήκαμε  αγανακτισμένοι και πήγαμε ως ένδειξη διαμαρτυρίας έξω από την Βουλή.

 Κανένας από τους τριακοσίους  δεν μας υπολόγισε, κανένας δεν ήρθε  να ακούσει τα παράπονα που είχαμε  και να τα λάβουν υπ’ όψιν τους, ώστε να πάρουν κάποια καλύτερα μέτρα για να μπορούμε να τα βγάλουμε εις πέρας.

Και τι ζητάμε; Τίποτα παραπάνω από αυτά που δικαιούμαστε.

 Στα κανάλια, στα λόγια των πολιτικών και στα νέα μέτρα κυριαρχεί μια λέξη μειώσεις. Μειώσεις στις δημόσιες δαπάνες στα δικαιώματα μας δηλαδή. Ποιές είναι αυτές;

Η εκπαίδευση. Φέτος δεν έδωσαν   βιβλία , τα οποία μέσα από τους φόρους που πληρώνουμε όλοι , μας ανήκουν. Είχανε φτάσει στο τέλος του 1ου τριμήνου και ακόμα να πάρουν  τουλάχιστον τα μισά βιβλία, τα παιδιά μας.

Η υγεία. Πλέον οι συνταγογραφήσεις για τα φάρμακα που παίρνει ο καθένας μας έχουν μειωθεί ενώ και αυτά τα έχουμε πληρώσει. Του χρόνου λένε θα δώσουν τα μισά απ’ όσα έδωσαν φέτος, δηλαδή που θα φτάσουμε; Θα πηγαίνουμε να κάνουμε ένα εμβόλιο και θα πηγαίνουμε εμείς την ένεση; Δεν σας ακούγεται γελοίο;

Οι συντάξεις, οι μισθοί. Και σε αυτές μειώσεις. Σκέφτηκε κανείς πώς αυτός που του στερείται το εισόδημα δεν θα μπορέσει να ζήσει;

Έχουμε φτάσει σε σημείο να κοροϊδεύουν την πατρίδα μας και εμείς να τους λέμε και ευχαριστω.

Με ότι κάνουν δεν σκέφτονται πως η γενιά που τώρα είναι στο σχολείο και σε λίγο θα βγει και εκείνη στην ζωή είναι μελλοντικοί μετανάστες;

Μαζί με τα βιβλία πρέπει να  δώσουν και μια βαλίτσα. Γιατί εκεί καταλήγουν τα μέτρα, μέτρα, μέτρα. ..

 Προετοιμάζουν μετανάστες!!!

Αυτά είχα να πω εγώ. Αυτή είναι η γνώμη μου. Και πραγματικά δεν πιστεύω ότι μας αξίζει, μια τέτοια τύχη.

ΜΑ  ΑΚΟΜΑ ΕΛΠΙΖΩ,

ΓΙΑΤΙ ΕΧΩ  ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΝΑ ΟΝΕΙΡΕΥΟΜΑΙ ΚΑΙ ΝΑ ΕΛΠΙΖΩ

ΓΙΑΤΙ ΑΥΤΟ ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΔΕΝ ΘΑ ΜΟΥ ΤΟ ΣΤΕΡΗΣΕΙ ΚΑΝΕΙΣ

ΚΑΤΑΛΑΒΑΤΕ ΚΥΡΙΟΙ …..

ΛΥΣΙΑΣ

Αν σας αρέσουν οι ......καφέδες μας και  θέλετε να μαθαίνετε έγκαιρα και έγκυρα  όσα συμβαίνουν γύρω μας,  κάντε like στην σελίδα του καφενείου μας  πατώντας εδώ.