Γράφει ο Βασίλης Χασιώτης
Το πολιτικό σύστημα καταρρέει ως ανίκανο και ως διαφθαρμένο : υπάρχει λόγος να καταρρεύσει και ως εθνοπροδοτικό;
Το πολιτικό σύστημα καταρρέει ως ανίκανο και ως διαφθαρμένο.
Όμως,
οι φωνές που τη Μνημονιακή Περίοδο την κατηγορούσαν ως περίοδο
προδοσίας και δωσιλογισμού, λίγες αρχικά, τείνουν να διεκδικούν τον
τίτλο της «κυρίαρχης» άποψης. Τείνουν να καταστούν ο πλειοψηφών λόγος,
όχι τόσο ως πολιτικός λόγος αλλά ως ......
ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΣ ΛΟΓΟΣ…
Στις παρέες, στα καφενεία, στα σπίτια, αυτό είναι που εγώ εισπράττω ως προσωπική εμπειρία και αντίληψη των πραγμάτων.
Μάλιστα,
τούτη την «στρατηγική» της «προαγωγής» της μνημονιακής πολιτικής σε
ζήτημα ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΣΗ ΣΤΑΣΗΣ, αν η μνήμη μου δεν με απατά, ΠΡΩΤΗ Η
ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΤΟΥ ΠΑΣΟΚ ΤΗΝ ΕΓΚΑΙΝΙΑΣΕ.
Μοιραία λοιπόν, το «πατριωτικό» στοιχείο έθεσε στο κάδρο των
επιχειρημάτων και αντιεπιχειρημάτων, το ζήτημα του ποιος υπηρετεί τη
Πατρίδα και το εθνικό συμφέρον : αυτές οι έννοιες, είναι εξαιρετικά
φορτισμένες, και λογικά, το παιχνίδι παίχτηκε σε όρους του αν είσαι ΥΠΕΡ
ή ΚΑΤΑ της πατρίδας σου… Όμως, αυτή τη λογική, την εισήγαγε με το άνω
δίλημμα, η ίδια η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ…
Βεβαίως,
αυτός ο δωσιλογισμός, είναι αλήθεια, πως για τον πολύ κόσμο, ακόμα,
καταλογίζεται μάλλον, ως μια στάση, προϊόν έλλειψης μαχητικού πνεύματος
και ενδοτικότητας, παρά ως συνειδητή στάση. Την ίδια στιγμή, όμως, είναι
εξίσου αληθές, ότι ο κόσμος, ακούγοντας και διαβάζοντας τα όσα έρχονται
στο φώς, όπως π.χ. τις καταγγελίες σε βάρος συγκεκριμένων πολιτικών για
εμπλοκή τους σε κερδοσκοπικά παιχνίδια, παραποιήσεις στοιχείων
προκειμένου να προκληθεί η έλευση του ΔΝΤ στη χώρα, κ.λπ., τούτην την
αίσθηση του δωσιλογισμού, ως συνειδητής πλέον στάσης, είναι αλήθεια ότι
αν δεν την έχει προσωποποιημένη στο μυαλό του, την έχει όμως ως μια
εξαιρετικά πιθανή κατάσταση των πραγμάτων τουλάχιστον για κάποια μικρή
μειοψηφία. Και το χειρότερο : παρατηρώ, στις κοινωνικές και φιλικές
συζητήσεις που ατομικού μου περιγύρου, πως απλοί άνθρωποι που για λόγους
κομματικής ορθοδοξίας υποστήριζαν ΑΡΧΙΚΑ το Μνημόνιο, σήμερα, δεν
αισθάνονται καθόλου την ανάγκη να αντιταχθούν στο επιχείρημα του
δωσιλογισμού, όταν αυτό έρχεται στη κουβέντα (κι εδώ και κάποιους μήνες,
έρχεται με ολοένα και μεγαλύτερη συχνότητα, αφού και με μεγαλύτερη
συχνότητα «εισπράττεται» από τα ΜΜΕ και άλλες καταγγελίες πολιτικών
προσώπων).
Προσωπικά,
πιστεύω και πίστευα, ότι το ελληνικό πολιτικό σύστημα, κατά τη
συντριπτική του πλειοψηφία, ΙΣΤΟΡΙΚΑ, αλλά και σήμερα, δεν υπήρξε
ΕΝΣΥΝΕΙΔΗΤΑ δωσιλογικό. Όπου ιστορικά μπορούμε να αποδώσουμε πολιτικό
δωσιλογισμό, αυτό, δεν αποτελεί το χαρακτηριστικό της πλειοψηφίας του
πολιτικού προσωπικού. Μπορεί να είναι ΩΣ ΣΥΝΙΣΤΑΜΕΝΗ ΕΙΚΟΝΑ με όλες τις
υπάρχουσες ατομικές εξαιρέσεις –και ΔΥΣΤΥΧΩΣ δεν μπορεί να αποδείξει
ότι δεν είναι- ανίκανο, διαφθαρμένο, ενδοτικό, αλλά ίσαμε εκεί… Άλλωστε,
αυτά είναι αρκετά για να οδεύσει στο χρονοντούλαπο της ιστορίας…
Όμως,
είναι εξίσου αληθές, ότι αυτό που παραπάνω χαρακτήρισα ως ΣΥΝΙΣΤΑΜΕΝΗ
ΕΙΚΟΝΑ, την δημιουργούν συνήθως ΛΙΓΟΙ ΚΟΜΜΑΤΙΚΟΙ ΗΓΕΤΙΚΟΙ ΠΥΡΗΝΕΣ, Η
ΚΟΜΜΑΤΙΚΗ «ΑΡΙΣΤΟΚΡΑΤΙΑ» («αριστοκρατία» με την εκφυλισμένη προφανώς
έννοια).
Το
παρόν πολιτικό σύστημα, απέχει πάρα πολύ λίγο από το σημείο εκείνο,
που, αν συνεχιστεί τούτη η ενδοτική στάση απέναντι στη Τρόϊκα, τούτη η
συνέχιση της παρουσίας της ξένης κατοχικής δύναμης στη χώρα, θα παγιώσει
αυτό που σήμερα πλανάται μάλλον ως μια «αίσθηση» δωσιλογισμού, και πολύ
χειρότερα, θα τη μετατρέψει σε βεβαιότητα, που θα συμπαρασύρει δικαίους
και αδίκους.
Έχω
απευθυνθεί συχνά με άρθρα μου στις πλειοψηφίες που στήριξαν και
στηρίζουν τις μνημονιακές κυβερνήσεις Παπανδρέου και Παπαδήμου, αλλά και
στην ίδια τη κυβέρνηση.
Μάλιστα σχεδόν όλα μου τα άρθρα, τα κοινοποίησα σε όσα μέλη του ελληνικού κοινοβουλίου και της κυβέρνησης έχουν «ανοιχτά» τα email τους.
Επανειλημμένα
επισήμανα την ανάγκη για εκλογές, ΗΔΗ ΑΠΟ ΤΗ ΣΤΙΓΜΗ ΤΗΣ ΠΡΩΤΟΕΦΑΡΜΟΓΗΣ
ΤΟΥ ΜΝΗΜΟΝΙΟΥ πριν δύο χρόνια, ότι δεν έχουν κανένα λόγο να φοβούνται
την ετυμηγορία του ελληνικού λαού, ότι ανελάμβαναν και αναλαμβάνουν
στους ώμους τους ευθύνες που είναι υπέρτερες των δυνάμεών τους, ότι
λειτουργούσαν –και λειτουργούν- κοινωνικά και άρα συνταγματικά
ανομιμοποίητα, ότι δεν έχουν (στη συντριπτική τους πλειοψηφία) στο κάτω
της γραφής και κανένα ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΟΦΕΛΟΣ να λειτουργούν με τη
πλάτη στραμμένη προς το λαό και τη κοινωνία μόνο και μόνο για να μη τη
στρέψουν προς τις ηγεσίες τους που ΔΕΝ αρνούνται απλά να εμπιστευτούν το
λαό, ΜΑ ΕΥΘΕΩΣ Η ΕΜΜΟΝΗ ΤΟΥΣ ΝΑ ΜΗΝ ΕΡΩΤΗΘΕΙ Ο ΛΑΟΣ ΜΕΤΑΦΡΑΖΕΤΑΙ ΟΤΙ
ΑΜΦΙΣΒΗΤΟΥΝ ΑΝΟΙΧΤΑ ΤΗ ΚΡΙΣΗ ΤΟΥ… Αυτός ο μεσσιανισμός κάποιων
κομματικών ηγεσιών, δεν είναι απλά «αντιδεοντολογικός», ΕΙΝΑΙ ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΑ
ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟΣ και αναδεικνύει ΤΟ ΤΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΑΙΣΘΑΝΟΝΤΑΙ ΓΙΑ ΤΟ ΛΑΟ ΚΑΙ
ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΤΗΝ ΟΥΣΙΑ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΟΡΩΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ ΤΗΣ.
Με
λίγα λόγια, ως πολίτης, ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ, αισθάνομαι να με φτύνει ένα πολιτικό
προσωπικό, το οποίο ΤΟ ΠΛΕΟΝ ΜΕΓΑ, ΜΟΝΑΔΙΚΟ ΚΑΙ ΘΑΥΜΑΣΤΟ «ΕΡΓΟ» ΠΟΥ
ΕΧΕΙ ΝΑ ΕΠΙΔΕΙΞΕΙ, ΩΣ Η ΚΑΤΑΛΗΞΗ ΜΙΑΣ ΥΠΕΡΤΡΙΑΚΟΝΤΑΕΤΟΥΣ ΑΟΚΝΟΥ
ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑΣ ΤΟΥ, είναι, για να το πώ, όσο πιο λαϊκά μπορώ, τούτο το
δύσοσμο σκατό που έχουμε μπροστά μας ως πραγματικότητα….
Οι ώρες είναι κρίσιμες.
Απευθύνομαι και πάλι στη κοινοβουλευτική πλειοψηφία που στηρίζει τη κυβέρνηση.
Εμπιστευθείτε τη κρίση του ελληνικού λαού.
Μην έχετε δίλημμα σε ποιον πρέπει να γυρίσετε τη πλάτη σας : στη κοινωνία ή τις κομματικές σας ηγεσίες.
Λειτουργείστε
ως ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΟΙ ΤΟΥ ΕΘΝΟΥΣ, όπως το Σύνταγμα επιτάσσει ΚΑΙ ΟΧΙ ΩΣ
ΚΟΜΜΑΤΙΚΑ ΣΤΕΛΕΧΗ. Έχω υποστηρίξει σε παλιότερα άρθρα μου, ότι δεν
υπάρχει μεγαλύτερη ύβρις προς το κύρος του Κοινοβουλίου και προς τη
δημοκρατία οι ΑΞΙΩΣΕΙΣ ΚΟΜΜΑΤΙΚΩΝ ΗΓΕΣΩΝ ΓΙΑ ΚΟΜΜΑΤΙΚΗ ΠΕΙΘΑΡΧΙΑ σε
κρίσιμες ψηφοφορίες της Βουλής και είχα επικρίνει εκείνους τους
Προέδρους της Βουλής, που στα ΚΟΜΜΑΤΙΚΑ ΚΕΛΕΥΣΜΑΤΑ για κομματική
πειθαρχία, ΔΕΝ ΚΑΛΟΥΣΑΝ ΔΗΜΟΣΙΩΣ ΤΟΥΣ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ ΝΑ ΑΓΝΟΗΣΟΥΝ ΤΑ
ΚΕΛΕΥΣΜΑΤΑ ΕΚΕΙΝΑ και να λειτουργήσουν ΚΑΤΑ ΤΗ ΜΟΝΗ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΗ ΤΟΥΣ
ΙΔΙΟΤΗΤΑ, ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΗ ΤΟΥ ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΟΥ ΤΟΥ ΕΘΝΟΥΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΤΟΥ
ΚΟΜΜΑΤΙΚΟΥ ΣΤΕΛΕΧΟΥΣ, και να επέβαλαν ΤΗ ΜΥΣΤΙΚΗ ΨΗΦΟΦΟΡΙΑ όταν
διαγίγνωσκαν τέτοιες πιέσεις.
Μην
παρέχετε ψήφο εμπιστοσύνης σε μια κυβέρνηση που έχει στραμμένη τη πλάτη
στο λαό ΚΑΙ ΤΟ ΧΕΙΡΟΤΕΡΟ : ετοιμάζεται να απευθυνθεί στο λαό, έχοντας
προηγούμενα καταστήσει τετελεσμένα που θα ρυθμίζουν τη ζωή μας για τις
επόμενες δεκαετίες και θα εγκαθιδρύουν τη ξένη κατοχή στη χώρα. Οι
επόμενες εκλογές ΥΠΟ ΑΥΤΕΣ ΤΙΣ ΣΥΝΘΗΚΕΣ, θα είναι ΕΚΛΟΓΕΣ ΟΠΕΡΕΤΑ, θα
είναι ΕΚΛΟΓΕΣ ΝΟΘΕΥΜΕΝΕΣ ΕΚ ΤΩΝ ΠΡΟΤΕΡΩΝ…
Όλοι
μας διαθέτουμε κοινό νου : κοιτάξτε έναν – έναν τους «σωτήρες» του
έθνους και κοιτάξτε και το λαό. Σας φαίνεται να ζυγίζει η κρίση τους,
σας φαίνεται να ζυγίζει η γνώμη τους, σας φαίνεται να ζυγίζει η σοφία
τους, σας φαίνεται να ζυγίζει η μαχητικότητά τους, περισσότερο ΑΠΟ ΤΗ
ΚΡΙΣΗ, ΤΗ ΓΝΩΜΗ, ΤΗ ΣΟΦΙΑ ΚΑΙ ΤΟ ΜΑΧΗΤΙΚΟ ΠΝΕΥΜΑ ΤΟΥ ΛΑΟΥ;
Το πολιτικό σύστημα καταρρέει ως ανίκανο και ως διαφθαρμένο : υπάρχει λόγος να καταρρεύσει και ως εθνοπροδοτικό;
ΑΞΙΩΣΤΕ ΕΚΛΟΓΕΣ ΕΔΩ ΚΑΙ ΤΩΡΑ…
Καταψηφίστε τη δανειακή σύμβαση και το νέο Μνημόνιο…
Αν
σας αρέσουν οι ......καφέδες μας και θέλετε να μαθαίνετε έγκαιρα και
έγκυρα όσα συμβαίνουν γύρω μας, κάντε like στην σελίδα του καφενείου
μας πατώντας εδώ.