William Couper, Άγγλος ποιητής (1731-1800)
Θυμίζω
ότι οιωνούς ονόμαζαν οι αρχαίοι Έλληνες κάτι σαρκοφάγα όρνεα από το πέταγμα
και το κράξιμο. των οποίων προσπαθούσαν να..........
μαντέψουν το μέλλον. Σήμερα, για τον
σκοπό αυτό δεν παρατηρούμε ακριβώς το πέταγμα ούτε και το κράξιμο αυτών των
πτηνών, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι εξέλειπαν τα όρνεα, όπως τα ξέρανε τότε,
ούτε και τα χαρακτηριστικά τους. Απλώς έχει αλλάξει και εμπλουτιστεί ο τρόπος
παρατήρησης και ερμηνείας της συμπεριφοράς των "οιωνών", σαρκοφάγων
δίποδων όρνεων μεν αλλά όχι ποια "πτηνών", εξ' ου και τα εισαγωγικά.
Οι
σύγχρονοι "οιωνοί" λοιπόν, τον χρόνο που πέρασε, μας άφησαν πολλά
οιωνοσκοπικά "σημάδια", ώστε με σιγουριά σχεδόν, να μπορούμε να μαντέψουμε
τι μας περιμένει το 2012.
Τα
σχετικά με την οικονομία, γενικότερα, έχουν αναλυθεί εκτενώς, τόσο εκτενώς που
φθάσαμε να πιστεύουμε σχεδόν ότι ό,τι έγινε ήταν... θέλημα Θεού. Και κατά μία
έννοια βέβαια και γι αυτούς που πιστεύουν ότι ο Θεός είναι κακός, ήταν. Για εμάς
τους άλλους όμως, δεν φταίει ο Θεός αλλά το ξερό μας το κεφάλι, που ό,τι κι' αν
δούμε, ό,τι κι' αν ακούσουμε, ό,τι κι' αν πάθουμε, δεν αλλάζουμε με τίποτα. Γιατί με τρεις λέξεις: είμαστε
πολιτικά αμόρφωτοι!!!
Εξακολουθούμε
π.χ. να πιστεύουμε ότι η πολιτική μας ηγεσία, σε όλη την κλίμακά της, είναι
άξια, ικανή και εργάζεται για το καλό μας. Και το πιστεύουμε με τόσο πάθος που
εκπλήσσει. Αυτό φαίνεται καθαρά και στις δημοσκοπήσεις όπου ένα πολύ μεγάλο
ποσοστό (30%+) πολιτών θεωρούν ότι τα δύο "μεγάλα" κόμματα, μαζί ή
χωριστά, μπορούν ν' αλλάξουν την ζωή μας προς το καλύτερο, χωρίς να έχουν
αλλάξει στο παραμικρό την πολιτική τους σκέψη και πρακτική, τα τελευταία 35
χρόνια. Πως λοιπόν, θα το πετύχουν αυτό;
Η
πρακτική του παπατζή ή επί το κοσμιότερο, της κολοκυθιάς και του ψεύδους, που
είναι η βάση της λειτουργίας των κομμάτων, δεν είναι πλέον η καλύτερη μέθοδος
και υπέρ του Λαού.. Αν θα θέλαμε και βεβαίως θέλουμε, να δώσουμε ένα τίτλος σε
όλη αυτή την "πολιτική" διαδικασία, αυτός θα ήταν: Ο Αμοραλισμός
στην Θεωρία και την Πράξη.
Πως
αλλιώς θα μπορούσε κανείς να χαρακτηρίσει την σημερινή συμπεριφορά των
κομμάτων, σχετικά με την αντιμετώπιση αυτής της πολυ-πολλαπλής κοινωνικής
και όχι μόνο οικονομικής (όπως θέλουν να πιστέψουμε) κρίσης, των τελευταίων
τριών-τεσσάρων ετών; Δηλαδή δεν μας λέει κανείς ότι για να βγούμε από την
κρίση: Πρώτον, πρέπει να εργαστούμε δημιουργικά και όχι μόνο για
βιοπορισμό, Δεύτερον να παραγάγουμε
πρωτότυπα και ποιοτικά προϊόντα, Τρίτον να τα πουλήσουμε με κέρδος και όχι με
μίζα, Τέταρτον, με ένα μέρος των κερδών να πληρώσουμε τα χρέη μας και Πέμπτον,
να μοιράσουμε δίκαια τα κέρδη. Και τότε να γίνουμε πλούσιοι, με δικά μας
λεφτά. Και τότε, να αγοράζουμε τα διάφορα γκλα-μουρέ, Cayenne, τα Hammer και άλλα νεοπλουτίστικα,
για "μούρη".
Κανείς
τους δεν μιλήσει έτσι, είτε γιατί δεν ξέρει τον τρόπο, είτε γιατί δεν μπορεί,
λόγω προσωπικών δεσμεύσεων σε ισχυρούς από τους οποίους "έχει
λαμβάνειν", είτε γιατί δεν θέλει προκειμένου να βασιλεύει ως μονόφθαλμος
μεταξύ τυφλών.
Δείτε
πως αντιμετώπισαν, μόλις προχθές, την πρωτοφανή (;)
και πρωτότυπη (;) ιστορία με τους δύο εισαγγελείς που κατήγγειλαν παρεμβάσεις
στο έργο τους. Δεν πρόφθασαν ν' ανοίξουν το στόμα τους για να καταγγείλουν
γνωστά, πασίγνωστα, πράγματα γύρω από την λαθρεμπορία των καυσίμων και ο
φάκελος έκλεισε, πριν καν ανοίξει. Τώρα, το γιατί κανείς δεν διερωτήθηκε
φωναχτά, (ίσως γιατί από μέσα τους ήξεραν;), γιατί ο υπουργός είχε προετοιμάσει
το "καπέλωμα" τους, με τον διορισμό άλλου, έστω υψηλότερου βαθμού,
εισαγγελέα, φυσικά δεν θα το μάθουμε ποτέ. Ούτε θα μάθουμε γιατί ο Νόμος για
τον ηλεκτρονικό έλεγχο των καυσίμων, παρέμεινε επί 2 χρόνια αδρανής,
ούτε γιατί η Απόφαση για την ενεργοποίηση του Νόμου, υπεγράφη χθές, στο
τσάκα-τσάκα, από τον υπουργό μετά τον θόρυβο που ξεσηκώθηκε για την
καθυστέρηση, αλλά ούτε και γιατί το υπουργείο Οικονομικών ετοίμαζε
ευνοϊκή διάταξη που θα μείωνε τα πρόστιμα που είχαν επιβληθεί στους
πρατηριούχους που είχαν γράψει στα... παπούτσια τους, τον νόμο!!
Άσχημες ημέρες έχουμε
περάσει πολλές, κατά την νεότερη ιστορία μας και τις ξεπεράσαμε.
Το ίδιο θα γίνει και τώρα, είτε το
θέλουμε/θέλουνε,
είτε όχι,
γιατί αυτό συμφέρει όλους. Και
επειδή, ουδέν
κακόν αμιγές καλού, το κρίσιμο ερώτημα είναι, όταν κάποια στιγμή τελειώσει αυτή η βαβούρα τι θα
έχει μείνει σ’ εμάς ;
Και αν μας έχουν μείνει μόνο οι άδειες κεφαλές τότε, σίγουρα, θα έχουμε και άδειες τσέπες... για άλλη μια φορά και τότε θα ψάχνουμε πάλι να δούμε ποιοι... Γερμανοί μας φταίνε!!!