Ο Άχμεντ Ζάκι, ιδιοκτήτης καταστήματος κινητής τηλεφωνίας στην Αθήνα, ήταν στην Αίγυπτο την 25η Ιανουαρίου του 2011 και θυμάται: «Εμείς όλοι που ζούσαμε στην Ελλάδα μάθαμε μέσω Facebook ότι ετοιμάζονται διαμαρτυρίες και ήλθαμε σε επαφή όλοι μεταξύ μας....
Λίγο καιρό πριν είχα κατέβει στην Αίγυπτο και μου είχαν πει κι εκεί για τις διαδηλώσεις, οπότε βρέθηκα κι εγώ στην Πλατεία Ταχρίρ στις 12 το μεσημέρι που ήταν η ώρα συνάντησης. Ήταν απίστευτο. Εμείς περιμέναμε δέκα, δεκαπέντε χιλιάδες άτομα. Κανείς δεν πίστευε ότι θα μαζευόμασταν εκατόν πενήντα χιλιάδες! Τότε καταλάβαμε ότι κάτι μεγάλο γίνεται». Ο ίδιος, πάντως, δεν θεωρεί ότι ο αγώνας έχει τελειώσει, το αντίθετο μάλιστα: «εγώ το έχω ξαναζήσει αυτό. Πριν είκοσι χρόνια ήμουν στη Ρουμανία, επί Τσαουσέσκου, και έτσι δεν πίστεψα ότι τελειώσαμε τόσο εύκολα. Στις 11 Φεβρουαρίου που πανηγύριζαν όλοι στην πρεσβεία, εγώ τους έλεγα-περιμένετε λίγο να δούμε. Έντεκα μήνες μετά, βγήκαν όλα όπως τα έλεγα. Ο στρατός είναι ακόμα στην εξουσία και ακόμα ο λαός έχει προβλήματα».
Στη συζήτηση επεμβαίνει ο Μίντο Ατάλα, γυμναστής και μόνιμος κάτοικος Αθηνών, ο οποίος θεωρεί ότι ο στρατός θα αποχωρήσει σύντομα από την εξουσία και τα πράγματα θα γίνουν καλύτερα. «Ο στρατός δεν διαχειρίζεται σωστά την κατάσταση, η χώρα δεν λειτουργεί σωστά, όμως δεν είναι δουλειά του στρατού να ασχολείται με την πολιτική, ήδη έχουμε βουλή και εκλογές, ο στρατός θα αποχωρήσει, αφού το ανακοίνωσαν. Η διαφορά με το παρελθόν είναι ότι σήμερα πλέον έχει σπάσει ο φόβος, ο λαός κατάλαβε ότι έχει δύναμη και δεν φοβάται, δεν θα κάνει πίσω».
Ο Ουαλίντ Σαγιέντ, ξενοδοχοϋπάλληλος, προσθέτει: «στην Αίγυπτο έκανε επέμβαση ο στρατός το 1952 και έδιωξε τον βασιλιά. Από τότε έμεινε στην εξουσία -αυτό δεν είναι που λέτε Χούντα στα ελληνικά; Αφού ο στρατός κυβερνά με τη βία, όχι με εκλογές. Η διαφορά, πάντως, είναι ότι το '52 ο στρατός είχε το λαό μαζί του όταν έδιωξε τον βασιλιά ενώ σήμερα ο λαός λέει ότι δεν είναι δυνατόν να είναι ο στρατός ένα κράτος μέσα στο κράτος. Πήγα στην Αίγυπτο τον Νοέμβριο και έφαγα δακρυγόνα από τον στρατό, πολύ δυνατά, πιο δυνατά από αυτά που ρίχνει η Αστυνομία. Δεν ξέρω τι ήταν αλλά ήταν επικίνδυνα, έχουν πεθάνει άνθρωποι».
Η Σάμαρ Χάμντι έχει γεννηθεί στην Ελλάδα και έχει ελληνική υπηκοότητα, θα ήθελε όμως κάποτε να βρεθεί σε μια καινούρια Αίγυπτο, χωρίς προβλήματα. «Πήγα πριν τέσσερις μήνες. Ο κόσμος κάτω είναι λίγο καλύτερα από πριν. Τώρα βλέπεις και κανένα χαμόγελο, κάτι υπάρχει να ελπίζεις. Πιστεύω όμως ότι χρειάζονται τουλάχιστον πέντε χρόνια για να διορθωθούν όλα».
Την προβολή ταινιών και φωτογραφιών στην Πλατεία Συντάγματος, διακόπτει η έντονη βροχή, όμως το ηθικό παραμένει υψηλό. Όπως λέει και ο Ουαλίντ, «Αν πιάσει ποτέ βροχή σε μια διαδήλωση, εμείς λέμε πως δεν πειράζει, αφού βρέχει και φυτρώνουν επαναστάτες»
Αν σας αρέσουν οι ......καφέδες μας και θέλετε να μαθαίνετε έγκαιρα και έγκυρα όσα συμβαίνουν γύρω μας, κάντε like στην σελίδα του καφενείου μας στο πατώντας εδώ.