Σχολιανά 56

Γράφει ο Βασίλης Χασιώτης 


Η στρατηγική της ενοχοποίησης των θυμάτων…

ΚΛΑΥΔΙΟΣ. : Αμλέτο, πού είναι ο Πολώνιος;
ΑΜΛΕΤ. Σε γεύμα.
ΚΛΑΥΔΙΟΣ. Σε γεύμα! Πού;
ΑΜΛΕΤ. Όχι εκεί που τρώγει, αλλά εκεί που τον τρώγουν. Ένα συνέδριο από πολιτικούς σκουλήκια είναι γύρω του. Ο σκούληκας είναι ο μοναδικός άρχοντας στη δίαιτα. Παχαίνουμε όλα τα άλλα πλάσματα για να μας......
παχαίνουν· και εμείς οι ίδιοι παχαίνουμε για τα σκουλήκια…
Shakespeare, William : Άμλετ, εκδ. Ι. Γ. Βασιλείου, Αθήναι, 1965

Η Αθλιότητα είναι σαν τα θηρία…
Γίνεται πολύ επικίνδυνη όσο πλησιάζουν τα στερνά της. Ο κυνισμός και το θράσος, είναι τότε τα κυρίαρχα χαρακτηριστικά της. Βαφτίζει το θύμα της θύτη κι η ίδια παρουσιάζεται ως το θύμα…
Πώς το επιχειρεί αυτό; Με πολλούς τρόπους.
Ένας είναι ας πούμε η «ενοχοποίηση» του θύματός της.
Η Αθλιότητα είναι άθλια διότι φταίει η «κακούργα κοινωνία» (δεν θυμίζει κάτι από μελό παλιού κινηματογράφου;) που την οδήγησε στην κατάσταση αυτή της αθλιότητας. Ναι, τούτη η κοινωνία είναι μια «ένοχη» κοινωνία, και οι «ενοχές» αυτές, πρέπει να της καταλογισθούν…
Μερικά παραδείγματα :
Πρέπει η «κακομαθημένη» τούτη κοινωνία, όταν διαμαρτύρεται για τα όσα φαγώθηκαν, να μη ξεχνά, πως ΚΙ ΑΥΤΗ τάφαγε μαζί με τους «άλλους»…
Πρέπει η «κακομαθημένη» τούτη κοινωνία να θυμάται, πως όταν διαμαρτύρεται επειδή μειώνονται οι μισθοί και οι συντάξεις, ότι υπάρχουν και άλλοι, οι άνεργοι που δεν έχουν καθόλου μισθό…
Πρέπει η «κακομαθημένη» τούτη κοινωνία να θυμάται, πως όταν διαμαρτύρεται επειδή μπαίνουν χαράτσια στα ακίνητα, πως υπάρχουν και άλλοι, που δεν έχουν κανένα ακίνητο…
Πρέπει η «κακομαθημένη» τούτη κοινωνία να θυμάται, πως όταν διαμαρτύρονται οι επιχειρηματίες ότι τα μέτρα της Αθλιότητας τους ρίχνουν στην ύφεση, υπάρχουν και άλλοι, που ήδη έχουν βάλει λουκέτα…
Αυτά τα επιχειρήματα ακούγοντας κανείς και άλλα σαν αυτά, μπορεί να ανακράξει «Χαίρε Μεσαίωνα, ποτέ δεν πεθαίνεις»…
Διότι πίσω από όλα αυτά τα «επιχειρήματα», βλέπω το «επιχείρημα των επιχειρημάτων» : πρέπει οι «κακομαθημένοι» τούτοι ζωντανοί να «εκτιμούν» ότι ακόμα ζουν και να μη ξεχνούν ότι άλλοι εξωθήθηκαν στην… Εκτιμείστε ότι είστε ζωντανοί, εκτιμείστε ότι έχετε το προνόμιο ακόμα να αναπνέετε…
Αυτό συμβαίνει διότι η ΙΣΤΟΡΙΑ του παρελθόντος, μέσα από τους αγώνες, τις εξεγέρσεις και τις επαναστάσεις της, δεν σιγούρεψε το θάνατο του Θηρίου της Αθλιότητας εναντίον του οποίου εκδηλώθηκαν…
Και το χειρότερο : πολύ σύντομα, οι κοινωνίες «φιλοξένησαν» στο κόρφο τους το αυγό που άφησε πεθαίνοντας, απ’ το οποίο βγήκε η Νέα Αθλιότητα, η πρώτη κίνηση της οποίας ήταν να δαγκώσει την ζεστή αγκαλιά που το κράτησε στη ζωή, ΠΟΛΥ, ΜΑ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ  ΚΑΚΩΣ…


Αν σας αρέσουν οι ......καφέδες μας και  θέλετε να μαθαίνετε έγκαιρα και έγκυρα  όσα συμβαίνουν γύρω μας,  κάντε like στην σελίδα του καφενείου μας  πατώντας εδώ.