Γράφει ο Αντώνης Καρακούσης
Τούτες τις χρονιάρες µέρες, όσο δυστυχείς κι αν είναι, κόσµος πάει και
έρχεται, οι άνθρωποι µαζεύονται εδώ κι εκεί, σε µαγαζιά και σπίτια,
συζητούν και µαζί φιλοσοφούν. Σε µια απ’ αυτές τις προεορταστικές
συναντήσεις ένας παλαιός της πολιτικής άκουγε τους νεότερους να
κονταροχτυπιούνται για το δέον γενέσθαι, για τις δυνατότητες που έχει η
χώρα να αρνηθεί τις υποχρεώσεις που πηγάζουν από τα χρέη της ή αν είναι
προτιµότερο ακόµη και να µατώσει για να µη χρεοκοπήσει. Και εκεί που
ένας εκ των παρισταµένων υποστήριζε µε ένταση ότι δεν πρέπει να.......
πληρώσουµε τους ξένους και πως αν κηρύξουµε στάση πληρωµών θα
προστρέξουν σε βοήθεια επειδή θα κινδυνεύσει η ευρωζώνη και το παγκόσµιο
οικονοµικό σύστηµα, ο σι ωπηλός, ως τότε, γηραιός πολιτικός σήκωσε το
κεφάλι του και σηµείωσε µε νόηµα ότι «αυτή τη φορά δεν πρόκειται να επαναληφθεί το λάθος των τριών ναυάρχων». Γύρισαν απορηµένοι οι περισσότεροι και προτού προλάβουν να διατυπώσουν το ερώτηµα άρχισε να εξιστορεί τα της Ναυµαχίας του Ναυαρίνου, τον Οκτώβριο του 1827, από το αποτέλεσµα της οποίας, ως γνωστόν, εκρίθη η ανεξαρτησία της Ελλάδας. Προσπέρασε την επίσηµη ιστορία που θέλει τον τριεθνή στόλο, αποτελούµενο από πολεµικά πλοία των Γάλλων, των Αγγλων και των Ρώσων, να επεµβαίνει στη ∆υτική Πελοπόννησο προκειµένου να εµποδίσει την καταστροφική επέλαση του Ιµπραήµ και την κατάπνιξη της ελληνικής επανάστασης και επικαλέστηκε έναν µύθο που λέει ότι κατά λάθος ενεπλάκησαν οι τρεις ναύαρχοι σε σύγκρουση µε τον τουρκοαιγυπτιακό στόλο.
Κατά τα θρυλούµενα εκείνο τον Οκτώβριο είχε για µέρες θαλασσοταραχή και ο
τριεθνής στόλος επεδίωκε να περάσει το στενό της Σφακτηρίας και να
εισέλθει στον κόλπο του Ναυαρίνου για να προστατευθεί από τα κύµατα και
τους αέρηδες. Τα πληρώµατα του στόλου των συµµάχων ασφυκτιούσαν στα
ανοιχτά, είχαν αρχίσει και να τα τσούζουν από τη µακρά αναµονή και όταν
επιχειρήθηκε η διαπραγµάτευση για την είσοδό τους στον κόλπο έπεσε
πυροβολισµός τυχαίος και απρόβλεπτος. Ετσι επήλθε, κατά τον µύθο, η
σύγκρουση που οδήγησε στην καταστροφή του τουρκοαιγυπτιακού στόλου, ο
οποίος ήταν δεµένος στον κόλπο, και η ναυµαχία έγινε εν στάσει, τα
πολεµικά δεν πρόλαβαν ούτε καν να σηκώσουν άγκυρες.
Κάπως έτσι, η κερδηθείσα ανεξαρτησία αποδίδεται στο λάθος των τριών
ναυάρχων. Ο στόλος των ευρωπαίων εταίρων, επέµενε ο γηραιός πολιτικός,
αυτή τη φορά δεν θα επέµβει στην εµφύλια ελληνική ναυµαχία για να µας
σώσει. «Το λάθος των τριών ναυάρχων δεν θα επαναληφθεί» έλεγε
και ξανάλεγε εκείνο το βράδυ ο γηραιός της πολιτικής και επέµενε για τη
µεταφορά του µύθου στους κκ. Παπανδρέου, Σαµαρά, Καρατζαφέρη και σε
όποιον άλλον έχει αφτιά να ακούσει.