Φαντάζομαι ότι με τον όρο αυτοδιαχείριση εννοούμε όλοι την προσπάθεια αποδέσμευσης από το κυρίαρχο σύστημα. Φαντάζομαι ότι όλοι εννοούμε την δημιουργία αλληλέγγυων κοινωνικών δομών. Φαντάζομαι ότι όλοι εννοούμε μια προσπάθεια για κοινωνικά δίκαιες διαδικασίες. Φαντάζομαι πως όλοι εννοούμε ένα κοινωνικό σύνολο το οποίο διαχειρίζεται τον εαυτό του, δηλαδή μια κοινωνία που.........
αυτοδιευθύνεται (Καστοριάδης).Αλλά είναι μόνον αυτό;
Όχι φυσικά.
Έκπληξη! Πρέπει να είναι και οικονομικά βιώσιμες και αυτάρκεις!
Ισχύουν όλα τα παραπάνω στα λεγόμενα «αυτοδιαχειριζόμενα στέκια», στις «αυτοδιαχειριζόμενες καταλήψεις»;
Καμία έκπληξη! Όχι φυσικά!
Γιατί οι συμμετέχοντες στα κοινωνικά αυτά σύνολα θέλουν και την πίτα ολόκληρη και τον σκύλο χορτάτο. Θέλουν και να έχουν τα πλεονεκτήματα, όπως αυτοί τα αντιλαμβάνονται, του αυτοπροσδιορισμού και της αυτοδιεύθυνσης, αλλά ταυτόχρονα να μην αναλαμβάνουν και το κόστος της πιθανής αποτυχίας.
Τι θέλω να πω.
Δεν μπορεί να καταλαμβάνεις χώρους δημόσιους ή μη, να θέλεις να κάνεις το κουμάντο αλλά να μην πληρώνεις κιόλας. Και όχι μόνον αυτό, αν μπορούν ας σε κυνηγήσουν βρε αδερφέ. Αλλά να απαιτείς και από το υπόλοιπο κοινωνικό σύνολο ντε και καλά να υποταχθεί στην «πρωτοπορία» σου και να πληρώνει για σένα. ΔΕΗ, ΕΥΔΑΠ, ΔΗΜΟΤΙΚΑ ΤΕΛΗ. Και όχι μόνον αυτό. Θέλουν και να στο επιβάλλουν και θέτουν και όρους και βγάζουν και ψηφίσματα.
Δηλαδή τζάμπα μαγκιά με λεφτά άλλων.
Είναι αυτό δημοκρατία; Είναι αυτό αυτοδιαχείριση;
Όχι φυσικά!