Έχει τέλος η οικονομική και ηθική εξαθλίωση των εκπαιδευτικών;

Γράφει ο Παπαχρήστου Δ. Βασίλειος
Την Παρασκευή, 7 Οκτ 2011, κατατέθηκε στη Βουλή το νέο πολυνομοσχέδιο του Υπουργείου Οικονομικών.
Με το νομοσχέδιο αυτό ρυθμίζεται και το νέο μισθολόγιο των εκπαιδευτικών.
Το ανώτατο συνδικαλιστικό όργανο των εκπαιδευτικών, η ΟΛΜΕ, τοποθετήθηκε με ανακοίνωσή της για το θέμα αυτό.
Καλεί σε αγώνες τους εκπαιδευτικούς. Αγώνες απαραίτητους για να μπορέσει ο εκπαιδευτικός κόσμος να απαγκιστρωθεί από την απαξίωση, την οικονομική εξαθλίωση, την αλλοπρόσαλλη εκπαιδευτική πολιτική με την οποία κατάφερε η παρούσα πολιτική ηγεσία του υπουργείου παιδείας διά βίου μάθησης και θρησκευμάτων να μας προικοδοτήσει ως μη όφειλε.
Άλλη μία φορά η κυβέρνηση θέλησε να αιφνιδιάσει με την κατάθεση του εν .........
λόγω νομοσχεδίου στο τέλος της εβδομάδας για γνωστούς λόγους
Πολλά σημεία στο κατατεθέν σχέδιο νόμου χρήζουν προσοχής.
Ίσως το σημαντικότερο είναι οι μισθοί πείνας (ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΥΠΕΡΒΟΛΗ Η ΠΑΡΟΥΣΑ ΦΡΑΣΗ) που θα λαμβάνει ο κάθε εκπαιδευτικός
Η κατάργηση του εξωδιδακτικού επιδόματος, η κατάργηση του επιδόματος διδακτικής προετοιμασίας είναι δύο από τα σημεία που εξαθλιώνουν οικονομικά τον εκπαιδευτικό
Μνημονεύεται η επίτευξη στόχων εκ μέρους των εκπαιδευτικών και η προαγωγή τους σε βαθμούς και σε μισθολογικά κλιμάκια.
Ποιός άραγε θα είναι υπεύθυνος για τη στοχοθεσία κάθε εκπαιδευτικού;
Ποιος θα ελέγχει την επίτευξη των στόχων;
Συνειδητοποιούμε  την ισχύ που αποκτά το ΠΥΣΔΕ αναφορικά με την κρίση των εκπαιδευτικών και την προαγωγή τους στον ανώτερο βαθμό αφού θα υπάρχει ποσόστωση επί του συνόλου των κρινομένων εκπαιδευτικών;
Επί τίνος συνόλου άραγε; Ανά ειδικότητα; ανά σχολική μονάδα; ανά ΠΥΣΔΕ; ανά περιφέρεια; επί του συνόλου των εκπαιδευτικών που υπηρετούν σε όλη την επικράτεια
Τι άραγε θα ισχύσει;
Ποιος θα μεριμνήσει για την ηθική εξαθλίωση των εκπαιδευτικών;
Ποιος άραγε θα μεριμνήσει για τον τρόπο προαγωγής από τον ένα βαθμό στον άλλο λόγω ποσόστωσης;
Ποιες θα είναι άραγε οι σχέσεις μεταξύ των εκπαιδευτικών;
Ο ανταγωνισμός σε όλο του το μεγαλείο.
Ο διαγκωνισμός για το ποιος θα εμφανισθεί καλύτερος στα μάτια του νέου άρχοντα της σχολικής μονάδας (ήτοι του διευθυντή αυτής) πού θα οδηγήσει;
Τι γίνεται με την ευφορία κάποιων συνδικαλιστών, περί αυξήσεως των μισθών μας λόγω του ενιαίου μισθολογίου ;
Τι θα έχουν να πουν για το θέμα αυτό;
Πάλι θα στρογγυλέψουν τις θέσεις τους;
Την προπαγάνδα τους βεβαίως την έκαναν όλο αυτό το διάστημα. Και βεβαίως εκτίθενται στα μάτια της εκπαιδευτικής κοινότητας (εάν βεβαίως έχουν φιλότιμο). Έχουν άραγε την ευθιξία να ζητήσουν συγγνώμη; Έχουν την ευθιξία για να συνειδητοποιήσουν τον αποπροσανατολισμό εκείνων που τους πίστεψαν;
Αυτή η κυβέρνηση έκλεισε τελείως τις πόρτες επικοινωνίας και συνεννόησης μεταξύ της εκπαιδευτικής κοινότητας και του εαυτού της. Θεωρεί ότι διακατέχεται από την αγιότητα του Πάπα ήτοι το αλάθητό του.
Το μόνο που την ενδιαφέρει είναι να είναι αρεστή και άριστη στους προϊσταμένους της δηλαδή τους επονομαζόμενους και τροϊκανούς. Εκεί μόνον δίνουν αναφορά.
Πόσο άραγε θα τους ανεχόμαστε; Πόσο άραγε δεν θα αντιδρούμε; Μέχρι πότε θα σιωπούμε και η κομματική μας ταυτότητα θα είναι υπεράνω του συμφέροντός μας;
Μόνον η συνολική, συλλογική, κυριολεκτικά επανάσταση, στα νέα αυτά μέτρα θα μπορέσει να προβεί προς όφελος της εκπαιδευτικής κοινότητας.
ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΜΑΣ ΦΟΒΗΘΟΥΝ.

Παπαχρήστου Δ. Βασίλειος
Χημικός MEd