Πυρετός διαβουλεύσεων για την κρίση τους..

Του ευγένιου Ανδρικόπουλου


Μην τσιμπάτε..

Τυπική επανάληψη ενός έργου επί του οποίου διαθέτουμε προσωπική εμπειρία θα είναι οι τηλεδιασκέψεις μεταξύ Μέρκελ Σαροζί και Θαπατέρο,

για ότι αυτοί ονομάζουν κρίση και εγώ χαρακτηρίζω Ευρωπαϊκό Μεσαίωνα από σύγχρονα οικονομικά δουκάτα.


Κυρίως μην εντυπωσιάζεστε από τους βλακώδεις καζινοκαπιταλιστικούς όρους που επινοούν για να δικαιολογήσουν την ύπαρξή τους.


Τις βασικές οικονομικές αξίες τις έχουν από εκατονταετίας και πλέον εξηγήσει
-αρχής γενομένης από τον εν ονόματι Μαρξ τεράστιο φιλόσοφο για την μετά την Αριστοτέλεια εποχή-

δεκάδες επιστήμονες, που είτε είχαν είτε όχι προσηλυτιστεί στις ιδέες του, σε ένα σημείο συμφωνούσαν. Πως κρίσεις αυτού του...... τύπου, απλώς είναι σύμφυτες του συστήματος υπό το οποίο δυστυχώς γαλουχήθηκε πολιτικά όλος ο δυτικός κόσμος.

Και πως εκφράζονται;
Με την εξαθλίωση των μαζών και την υπερσυγκέντρωση του πλούτου στα σεντούκια του ενός ή των μερικών δεκάδων οπαδών της ευγονικής αν πρόκειται για το σήμερα.



Ένα σήμερα,
που σε ότι αφορά τα χρηματιστήρια προσδιορίζεται ως εξής:


Καθολική βουτιά, δίχως θαυμαστικό επειδή τα εν λόγω κοράκια γνώριζαν αν δεν προκάλεσαν την κατάληξη αυτή.
Ο Δείκτης στη Λεωφόρο Αθηνών ξεκίνησε διαπραγμάτευση με πτώση 4,4% ενώ αυτή τη στιγμή καταγράφει απώλειες 2,43%, με τον τραπεζικό κλάδο να προηγείται της αρνητικής «κούρσας» χάνοντας έως 7%.
Στο Λονδίνο οι απώλειες φτάνουν στο 3,2%, στο Παρίσι 2,3%, τη Φραγκφούρτη 3,5%, τη Μαδρίτη 1,4% και το Μιλάνο 3,5%. Με υψηλές απώλειες έκλεισε χθες τα Χρηματιστήρια της Νέας Υόρκης και του Τόκυο.


Μοιάζει σαν να σας περιγράφω πως αυτοχειριάζονται, αλλά σας βεβαιώ ότι δεν συμβαίνει κάτι τέτοιο.

Αυτές οι χρηματιστηριακές βυθίσεις που αντιπροσωπεύουν απώλειες ίσες με το εκατονταπλάσιο του ελληνικού προϋπολογισμού, είναι μια εικονική πραγματικότητα. Αριθμοί και όχι χρήματα τοκογλυφικών σκίτσων, 
που δεν μας αφορούν άμεσα και επιπλέον δεν αφορούν την πραγματική οικονομία, γιατί επιβιβάζονται στα ασανσέρ των πολιτικών δηλώσεων..

(τα περί άντλησης χρημάτων από αυτά θα ήταν ένας ωραίος λύκος στο παραμύθι τους,  αν δεν υπήρχε ο εργαζόμενος κοκκινοσκουφίτσα που παράγει τον πλούτο τον οποίο αντλούν..)

Έτσι ανεβοκατεβαίνουν κάθε φορά..


Και κατά την καθοδό τους ωστόσο σηματοδοτούνται οι επιθέσεις των Ευρωπαϊκών γυπών προκειμένου να μας εξαθλιώσουν έτσι, ώστε οι μισθοί και τα ημερομίσθια να αντιστοιχηθούν με της Κίνας όπως τόσο προνοητικά έγραφε ο Μαρξ από το 1868.


Υπό την έννοια αυτή, πράγματι πόκειται περί πολέμου, αλλά με αδιαφανή τον έναν από τους δύο εχθρούς. Την αλητοελιτοκρατία.


Αντιστάσεως έτσι μη ούσης αδέλφια μου θα μας ρημάξει. Σε αυτό κατατείνει ο μηχανισμός στήριξής της και όχι στήριξής μας που είχε πολύ πριν του πολύμηνου θεατρικού σκετς της ανακοίνωσής του συσταθεί.


Στήριξη στο περιεχόμενο της οποίας δεν είναι οι λαοί αλλά το νόμισμά τους, ως νόμισμα αποθεματικό, γιατί το Γουάν βρίσκεται κάπου στο βάθος της σκηνής και καραδοκεί. 
Και μετά θα επειλούν τους Κινέζους με μισθούς Ευρώπης.


Αγνοήστε τους έτσι. Γιατί οφείλουμε να μαζέψουμε τα κομμάτια μας και να τους αντιπαρατεθούμε, αφού η σύγκρουση σας βεβαιώ πως θα είναι αναπόφευκτη.


Ευγένιος Ανδρικόπουλος