ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΜΑΣ ΧΡΩΣΤΑΓΑΝΕ ΜΑΣ ΠΗΡΑΝ ΚΑΙ ΤΟ ΒΟΔΙ

 Γράφει η Ρούλα Τάκη

Δεν είμαι υπέρ των δημοσίων  υπαλλήλων το διευκρινίζω από την αρχή. Όμως πείτε μου τι περιμένει η κυβέρνηση από αυτούς, την στιγμή που τους έχει αυξήσει τις ώρες εργασίας περικόπτοντας οριζόντια τις αποδοχές τους. Έχουν τιναχτεί οι οικογενειακοί προϋπολογισμοί στον αέρα δεν μπορούν πλέον να επιβιώσουν. Αποδέχομαι ότι ο ιδιωτικός τομέας στην Ελλάδα είναι χειρότερος, όμως αντί να στρεφόμαστε ο ένας εναντίον του άλλου, ας ενώσουμε τις φωνές μας να διεκδικήσουμε τα ίδια για όλους και όχι προς τα κάτω όπως συμφέρει την Κυβέρνηση.  Οι μισθωτοί είτε του δημοσίου είτε του ιδιωτικού τομέα είναι τα εύκολα θύματα για περικοπές και οι μόνοι που πληρώνουν κανονικά τα ασφαλιστικά τους ταμεία και την εφορία. Με το να...... κόβουν από τους μισθούς αποδυναμώνουν και τα ασφαλιστικά ταμεία ,  ιδού το πρόσφατο πρόβλημα του ΙΚΑ που δεν μαζεύει αρκετά για να πληρώσει συντάξεις.  Μα πρέπει να είσαι οικονομολόγος για να καταλάβεις   ότι κόβοντας δεν μαζεύεις?  Την Κυβέρνηση την συμφέρει να σπέρνει την διχόνοια  έτσι ώστε   να αναλωνόμαστε στις μεταξύ μας διαμάχες και να μην βλέπουμε το πραγματικό πρόβλημα . Το ίδιο  κάνει  και με τους ταξιτζήδες, προσπαθεί να στρέψει την κοινωνία εναντίον τους.  Εγώ προσωπικά είμαι μαζί  τους και ας σκεφτούμε όλοι ότι τα ίδια περιμένουν αύριο όλες τις κοινωνικές ομάδες. Ας συσπειρωθούμε να δούμε πως θα φύγει η χολέρα από τον τόπο και ας αφήσουμε τις μεταξύ μας διαμάχες.