Γράφει η Ελένη Παπουτσή
Το πλαίσιο που επηρεάζει περισσότερο και αμεσότερα την προόδο των μικρών παιδιών είναι η οικογένεια.Σε γενικές γραμμές οι γονείς διαμορφώνουν τις γνωστικές δεξιότητες και την προσωπικότητα των παιδιών με τα καθήκοντα που τους αναθέτουν, και με τους τρόπους που αντιδρούν σε ορισμένες συμπεριφορές, καθώς και με τους χώρους που διαβιώνουν. Οικουμενικά οι γονείς έχουν τρείς κυρίως στόχους. Τον στόχο της επιβίωσης, τον οικονομικό στόχο, και τον πολιτισμικό στόχο δηλαδή να αποκτήσουν αξίες τα παιδιά τους. Μέσα από αυτούς τους στόχους , εμφυσούν στα παιδιά τους την αγάπη για τη μάθηση, και τη χρησιμότητα της εκπαίδευσης.
Κατά τον Piaget o o πολιτισμός και η νοητική ανάπτυξη συμβαδίζουν. Τα παιδιά συμμετέχουν στο περιβάλλον το....... οποίο διαμορφώνεται από τους γονείς , και το οποίο εχει σκοπό να συμβάλλει στη διαδικασία της ανάπτυξης. Μέσα σε αυτό γίνεται η όσμωση με τις πολιτισμικές πεποιθήσεις των γονιών, ακόμα και ο τρόπος που κερδίζουν την ζωή τους,καθώς και η διαδικασία της εκπαίδευσης, και αυτή η λειτουργία αποκαλείται κοινωνική συνδημιουργία. Οι μελετητές διακρίνουν ότι και πρακτικά η σχολική επιτυχία εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από την οικογένεια, και από τη βοήθεια που προσφέρουν στις σχολικές εργασίες οι γονείς και τα αδέλφια,αντιμετωπίζοντας τη σχολική εργασία σαν οικογενειακή υπόθεση. Από την οικογένεια σε μεγάλο βαθμό εξαρτάται και η ανάπτυξη των γνωστικών δεξιοτήτων στα παιδιά.π.χ. Οι λιγότερο μορφωμένες μητέρες ανατρέφουν τα παιδιά τους, ώστε περισσότερο να είναι υπάκουα και να σέβονται, ενώ οι περισσότερο μορφωμένες δίνουν έμφαση και στις κοινωνικές και γνωστικές ενασχολήσεις, με παράλληλη ανάπτυξη της κοινωνικής συμπεριφοράς.
Σχετικά με τη σχολική αποτυχία, επικράτησε μέχρι πρότινος ο μύθος ότι η άνιση απόδοση στο σχολείο οφείλεται σε κληρονομικούς παράγοντες. Η πεποίθηση ότι μόνο η "φυσική ευφυία" ενός παιδιού το καθιστά ικανό να διαπρέψει στο σχολείο και αργότερα στις σπουδές του, είναι αναλήθεια Ο ταξικός ντετερμινισμός (ντετερμινίζω=καθορίζω) στις δεξιότητες και αντιλήψεις, επιτρέπει να εμφανίζονται τα χαρακτηριστικά τα οποία ταυτίζονται με την επικρατούσα κοινωνία και να δικαιολογούν την υπεροχή της. Για παράδειγμα η άνεση και το λεξιλόγιο με τα οποία πορεύεται ο μαθητής από τα λαϊκά στρώματα, τον κάνει λιγότερο δεκτικό στους νόμους και τις αξίες που κυριαρχούν στο σχολείο , σε αντιδιαστολή με το μαθητή των μεσοαστικών και αστικών στρωμάτων Η νοημοσύνη σήμερα θεωρείται ως μια συνισταμένη πολλών συνιστωστών, οι οποίες αποτελούνται από γονίδια και περιβαλλοντικά στοιχεία
Όλα αυτά βέβαια δεν αναφέρονται μόνο στις γνώσεις για να πάρουν ένα πτυχίο. Αν οι γονείς μεταδώσουν ότι τα παιδιά πρέπει να πάρουν ένα πτυχίο για να μπούν σε δουλειά με πολιτικό όπως μπήκαν οι ίδιοι, τότε αυτό δεν είναι παιδεία .Πρέπει οι γονείς να έχουν ενστερνιστεί ότι άλλο ο πτυχιούχος επιστήμονας, άλλο ο μορφωμένος, άλλο ο λόγιος και ο πνευματικός άνθρωπος. Π.χ.ένας γιατρός που πουλάει όργανα, είναι επιστήμονας, μορφωμένος δε ξέρουμε, πνευματικός σίγουρα όχι.
Για την βελτίωση της κοινωνίας απαιτείται συγκερασμός όλων, και εναρμόνιση των 2 μερών του εγκεφάλου.(η λογιοσύνη και η Πνευματικότητα είναι στο δεξί μέρος που δυστυχώς δεν έχει αναπτυχθεί ακόμα και σε ανθρώπους με 4 πτυχία.Η απλή μάθηση είναι στο αριστερό)Αν οι γονείς ενστερνιστούν, ότι η παιδεία δεν είναι για να αντιμετωπίσει ο μαθητής τη δασκάλα να πάρει ένα καλό βαθμό, αλλά είναι ένα συνεχές σμίλεμα ψυχής και πνεύματος του ατόμου, αν για ψυχαγωγία πηγαίνουν με το μικρό παιδί και σε βιβλιοθήκες κατακτώντας γνώση,(δωρεάν) και δίνοντας ανάλογα μηνύματα, (δωρεάν)τότε δημιουργούν μια κοινωνία ενηλίκων, με Πευματικότητα και πολιτισμό ψυχής. Αυτό σημαίνει ότι τα παιδιά αυτά γίνονται εργατικά, δεν έχουν μέσα τους το συμφέρον για να ρίξουν τον άλλον και να αναριχηθούν, δεν περιμένουν να κάνουν 8 διδακτορικά και να ζητούν απτους γονείς χρήματα.(δηλαδή επεισή φοβούνται την εργασία οχυρώνονται πίσω απτα βιβλία) Μετά τα ίδια συνήθως βρίζουν την κοινωνία που δεν εχουν δουλειά, στέλνουν τους γονείς στους πολιτικούς να τους βρούν τη τάδε θέση στο Πανεπιστήμιο. Τα παιδιά με λογιοσύνη και πνευματικότητα αποκτούν τις νέες δεξιότητες που απαιτεί η εποχή, δε βασίζονται στους πολιτικούς αν είναι άξια,αποκτούν αυτάρκεια, αυθυπαρξία, κάνουν οποιαδήποτε έντιμη δουλειά, ξέρουν να λύνουν τα προβλήματα μόνα τους, και όχι μόνο να μη γίνονται παράσιτα της κοινωνίας ( παράσιτα=όταν η κοινωνία τους πληρώνει και δε δουλεύουν)αλλά επι πλέον να προσφέρουν. Όταν οι γονείς με τη ζωή τους (γενιά του Πολυτεχνείου) τους δίδαξαν ότι εγώ δεν πήγαινα στη δουλειά αλλά είχα τον τάδε πολιτικό που μέβαλε και πληρωνόμουν άρα είμαι έξυπνος, τότε όσα πτυχία και να πάρουν τα παιδιά τους, πολύ δίκαια σύμφωνα με τη Θεία νομοτέλεια , θα μείνουν άνεργα.Γιατί δε ξέρουν να δώσουν σε αυτό που κάνουν ψυχή και ενέργεια, και κατά συνέπεια εξαχρειώνουν την κοινωνία.Κάποιο χέρι είναι ανάγκη να σταματήσει την εξαχρείωση. Και την σταματάει με αυτο τον τρόπο.
Εχουν ήδη γίνει -λόγω γονέων- φυγόπονα και συμφεροντολογικά, και ας καταλάβουν γονείς και παιδιά, πώς θα πάρουν αυτό που τους αξίζει.Ναι φταίνε οι πολιτικοί,(σαν απότοκοι των ψηφοφόρων) αλλά θα μπορουσαν αν είχαν μεγαλώσει αλλοιώς, να δούλευαν αν είχαν δώσει τη ψυχή τους σε κάτι.Αν πάνε σε άλλες χώρες, απλά αλλάζουν τα ίδια τα παιδιά για να μη ξαναγυρίσουν, προσαρμόζονται, γίνονται περισσότερο εργατικά, και δουλεύουν. Δεν είναι η χώρα αλλά η αλλαγή του ατόμου που γίνεται με την αλλαγή της χώρας.Απαλείφουν μερικά συμπλέγματά τους που οι γονείς τους είχαν εμφυσήσει. Θα μπορούσαν βέβαια και στη χώρα τους αν τα είχαν βγάλει αυτά τα συμπλέγματα να φύτευαν γη και να ζούσαν απαυτήν ακόμα και και 7 πτυχία.
Αν οι γονείς τους μεταδώσουν ότι πλέον δε χαίρει εκτίμησης ένας καθηγητής Πανεπιστημίου που πήρε πτυχία επειδή το έβαλε σκοπό ο πατέρας του, και τον τοποθέτησε σε μια θέση με πολιτικό,αλλα στην εποχή μας έχει περισσότερη εκτίμηση ένας αγρότης που δεν περίμενε σε ουρές πολιτικών και με ευλάβεια σπέρνει το χωράφι του,(με ή χωρίς πτυχία) τότε αναπτύσσει την Πνευματικότητα στη νέα γενιά. Οποια δουλειά να κάνει ένα τέτοιο παιδι, θα την κάνει με ψυχή και όχι γιατί το τοποθέτησαν (σαν τασάκι)
Να σταματήσουν οι γονείς να μεταδίδουν με αιθέριους τρόπους ανικανότητα, δουλειά στο δημόσιο, συμφέρον, τεμπελιά, ρίξιμο του πλησίον, να βασίζονται ακόμα στους πολιτικούς κλπ. να ανήκουν σε νεολαίες κομάτων για συμφέρον.Ένώ παράλληλα οι ίδιοι οι γονείς διατείνονται για το αντίθετο. Λένε εγώ δουλεύω από μικρός έμαθα και τα παιδιά μου, κλπ, χωρίς να σκέφτονται τι τους εχουν περάσει με τη ζωή τους στο υποσυνείδητο. Οσα πτυχία και να πάρουν αυτά τα παιδιά χωρίς λογιοσύνη Πνευματικότητα και πολιτισμό ψυχής, τότε η κοινωνία όλο και περισσότερο διαφθείρεται.Ολοι οι γονείς καλο είναι να αντιληφθούμε πώς ότι σπόρο έχουμε ρίξει στη συνείδηση και στο υποσυνείδητο των παιδιών, στο λεκτικό και στο μη λεκτικό πεδίο, αυτό θερίζουμε . Δεν εξαιρούνται βέβαια τα παιδιά των πολιτικών, που μπορεί να έχουν λύσει το οικονομικό τους πρόβλημα, αλλά υπάρχουν και άλλα που μπορεί να θερίσει κάποιος....(ξέρω, όλοι είμαστε στην εξαίρεση...)
Ελένη Παπουτσή
Εκπαιδευτικός-πολιτισμολόγος
M. ED. Ελέυθερ. Επαγγελμ.