Γράφει η Δήμητρα Παπανικολοπούλου
Τελικά οι Έλληνες πολιτικοί και στρατιωτικοί στρέφονται προς την Αγγλία και υπογράφουν έγγραφο (24 Ιουλίου 1825) με το οποίο ζητούν επίσημα την αγγλική προστασία (το έγγραφο αυτό έμεινε γνωστό ως Πράξη Υποτέλειας).
1843: Mαθήματα ιστορίας από το 1ο Μνημόνιο της Ελλάδας
Το καλοκαίρι του 1843, η Ελλάδα έπρεπε να αποπληρώσει στην τραπεζική ελίτ της Ευρώπη χρεολύσια και τόκους δανείων που είχε λάβει τα προηγούμενα χρόνια. Δυστυχώς, πέρα από τους επαχθείς όρους των δανείων αυτών, τα χρήματα δεν είχαν διοχετευθεί ώστε να δημιουργηθούν υποδομές που θα βοηθούσαν την κατεστραμμένη ελληνική οικονομία, αλλά είχαν σπαταληθεί στους...........
εμφυλίους της επανάστασης, στο παλάτι και στους Βαυαρούς συμβούλους. Οι τόκοι που έπρεπε να καταβάλλονται κάθε χρόνο ήταν 7 εκατομμύρια δραχμές και ισοδυναμούσαν με το μισό των συνολικών εσόδων του ελληνικού κράτους που έφταναν μετά βίας τα 14 εκατομμύρια ετησίως. Προκειμένου να συγκεντρωθούν τα χρήματα για την αποπληρωμή των τόκων και κάτω από την πίεση των κυρώσεων η κυβέρνηση έλαβε μέτρα λιτότητας την άνοιξη του 1843 τα οποία όμως φάνηκε πως δεν απέδιδαν και ότι δε θα ήταν αρκετά για να συγκεντρωθεί το απαιτούμενο κεφάλαιο και έτσι τον Ιούνιο του 1843 η ελληνική κυβέρνηση ενημερώνει τις ξένες κυβερνήσεις ότι αδυνατεί να καταβάλει το ποσό που χρωστάει και ζητά νέο δάνειο από τις μεγάλες δυνάμεις, ώστε να αποπληρώσει τα παλιά.
Αυτές αρνούνται κατηγορηματικά και αντί να εγκρίνουν νέο δάνειο, εκπρόσωποι των τριών μεγάλων δυνάμεων (Αγγλία-Γαλλία-Ρωσία) κάνουν μια διάσκεψη στο Λονδίνο για το ελληνικό χρέος και καταλήγουν σε καταδικαστικό πρωτόκολλο. Οι πρεσβευτές των μεγάλων δυνάμεων με το πρωτόκολλο στο χέρι, παρουσιάζονται στην ελληνική κυβέρνηση και απαιτούν την ικανοποίηση του. Αρχίζουν διαπραγματεύσεις ανάμεσα στα δύο μέρη και μετά από έναν μήνα υπογράφουν μνημόνιο, σύμφωνα με το οποίο η Ελλάδα έπρεπε να πάρει μέτρα ώστε να εξοικονομήσει υπέρ των δανειστών της μέσα στους επόμενους μήνες το αστρονομικό ποσό των 3,6 εκατομμυρίων δραχμών.
Προκειμένου να εξασφαλίσουν ότι το μνημόνιο θα εφαρμοστεί κατά γράμμα, οι πρεσβευτές απαιτούν να παραβρίσκονται στις συνεδριάσεις του Υπουργικού Συμβουλίου που θα εγκρίνει τα μέτρα και να παίρνουν ανά μήνα λεπτομερή κατάσταση της πορείας εφαρμογής τους αλλά και των ποσών που εισπράττονται.
Τα βασικά μέτρα που επέβαλε η κυβέρνηση μέσα στο 1843 σε εφαρμογή του τότε μνημονίου ήταν τα ακόλουθα:
Απολύθηκε το ένα τρίτο των Δημοσίων υπαλλήλων και μειώθηκαν κατά 20% οι μισθοί όσων παρέμειναν.
Σταμάτησε η χορήγηση συντάξεων, που τότε δεν δίνονταν στο σύνολο του πληθυσμού αλλά σε ειδικές κατηγορίες.
Μειώθηκαν κατά 60% οι στρατιωτικές δαπάνες, μειώθηκε δραστικά ο αριθμός των ένστολων και αντί για μισθό οι στρατιωτικοί έπαιρναν χωράφια.
Επιβλήθηκε προκαταβολή στην είσπραξη του φόρου εισοδήματος και της "δεκάτης", που ήταν ο φόρος για την αγροτική παραγωγή.
Αυξήθηκαν οι δασμοί και οι φόροι χαρτοσήμου.
Απολύθηκαν όλοι οι μηχανικοί του Δημοσίου και σταμάτησαν όλα
τα δημόσια έργα.
Καταργήθηκαν εντελώς όλες οι υγειονομικές υπηρεσίες του κράτους.
Απολύθηκαν όλοι οι υπάλληλοι του εθνικού τυπογραφείου, όλοι οι δασονόμοι, οι δασικοί
υπάλληλοι και οι μισοί καθηγητές πανεπιστημίου.
Καταργήθηκαν όλες οι διπλωματικές αποστολές στο εξωτερικό.
Νομιμοποιήθηκαν όλα τα αυθαίρετα κτίσματα και οι καταπατημένες "εθνικές γαίες"
με την πληρωμή προστίμων νομιμοποίησης.
Περαιώθηκαν συνοπτικά όλες οι εκκρεμείς φορολογικές υποθέσεις με την καταβολή εφάπαξ ποσού.
Το αποτέλεσμα των εξαιρετικά σκληρών αυτών μέτρων ήταν οι δανειστές να πάρουν, όντως, ένα μέρος των χρημάτων τους αλλά η χώρα να οδηγηθεί σε μία βαθιά και πολυετή ύφεση η οποία οδήγησε στην εξαθλίωση μεγάλου τμήματος του πληθυσμού. Πάντως, το συγκεκριμένο μνημόνιο του 1843, θεωρείται από πολλούς ιστορικούς μία από τις σοβαρότερες αφορμές για το ξέσπασμα της επανάστασης της 3ης Σεπτέμβρη 1843, που έφερε Σύνταγμα στη χώρα.
(ευχαριστώ για τις πολύτιμες πληροφορίες και την καταλυτική συμβολή της στη συγγραφή του άρθρου την κα Μάρθα ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ, διδάκτωρ Ιστορίας).Πάνος Παναγιώτουχρηματιστηριακός τεχνικός ανάλυτής
1]Ο πρώτος αττικός μήνας άρχιζε με την εμφάνιση της νέας σελήνης (νουμηνία) μετά τη θερινή ισημερία, δηλαδή γύρω στις 15 Ιουλίου.
Ο πρώτος μήνας (μέσα Ιουλίου - μέσα Αυγούστου) του αττικού ημερολογίου ήταν ο Εκατομβαιών που είχε πάρει το όνομά του από τα Εκατόμβαια, μία γιορτή που γινόταν προς τιμή του Απόλλωνα.
2]Νύχτα 6ης προς 7η Σεπτεμβρίου... Ένας εξαγριωμένος όχλος ξεχύνεται στους ρωμαίικους μαχαλάδες της Κωνσταντινούπολης και ρημάζει. Σπίτια, καταστήματα, εκκλησιές, σχολειά, περιουσίες, ζωές. Χτυπούν καταστηματάρχες και νοικοκυραίους, κατεβάζουν προθήκες, πετούν και τσαλαπατούν εμπορεύματα, πυρπολούν…
ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΚΥΠΡΟΥ ΚΥΠΡΙΑΝΟΣ και τα ΤΡΑΓΙΚΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΤΗΣ 9ης IΟΥΛΙΟΥ 1821.[ΠΗΓΗ ΑΠΟΔΗΜΟΣ]
3]Τα Επτάνησα από το 1814 βρίσκονται στην κατοχή της αγγλικής αυτοκρατορίας. Με την κήρυξη της επανάστασης, η αγγλική διοίκηση τις 7 Ιουνίου 1821, δημοσιεύει προκήρυξη με την οποία «Διορίζονται όλοι οι υπήκοοι Ιόνιοι να μην πάρουν κανένα μέρος, μήτε εις βοήθειαν μήτε εναντίον, ούτε του ενός ούτε του άλλου από τους πολεμούντας, είτε δια θαλάσσης είτε διά ξηράς». Το πνεύμα της αγγλικής πολιτικής, ήταν αυστηρά ουδετερότητα απέναντι των εμπολέμων. Στην ουσία όμως, η αγγλική πολιτική ήταν καθαρά φιλοτουρκική και ανθελληνική. Αυτή στα Επτάνησα εκφράστηκε από τον αρμοστή Μαίτλαν, τον επικαλούμενο Σουλτάν Θωμά. Ήταν δυστύχημα για την επαναστατημένη Ελλάδα, η τοποθέτηση του στρατηγού Μαίτλαν, σαν πρώτου αρμοστή στα Επτάνησα. Οι αγωνιστές Επτανήσιοι αντιμετώπιζαν έναν βίαιο, απολυταρχικό και φοβερό δυνάστη, προσηλωμένο στις αρχές της ιεράς συμμαχίας (προκήρυξη Ιόνιο Κράτος Τ. 23, αριθ. 232).Παρ’ όλα αυτά, πολλοί επτανήσιοι, έλαβαν μέρος στην επανάσταση, είτε οργανωμένοι σε επτανησιακά σώματα, είτε με άλλες ομάδες οπλαρχηγών[ΠΗΓΗ.ΠΑΣΠΑΡΤΟΥ]
Ο Μαχμούτ Πασάς ή Δράμαλης, επικεφαλής μεγάλης στρατιάς, με στόχο την κατάπνιξη της Eπανάστασης κατέστρεψε τη Θήβα, την 1 Ιουλίου 1822 και εισέβαλε στην Πελοπόννησο. Η στρατιά του αποδεκατίστηκε στο πέρασμα των Δερβενακίων, στις 26-28 Ιουλίου 1822, τα οποία ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης είχε επιλέξει να φυλάξει.
Την προηγούμενη, 5 Σεπτεμβρίου του 1955, ένα μασούρι δυναμίτιδας έχει εκραγεί στον κήπο του τουρκικού προξενείου στην Θεσσαλονίκη, το οίκημα που συνδέεται με τον Κεμάλ Ατατούρκ, σπάζοντας μερικά τζάμια και πυροδοτώντας ένα πογκρόμ διώξεων κατά των Ρωμιών, 650 χιλιόμετρα μακριά, καθώς ο τουρκικός Τύπος παρουσιάζει την 'καταστροφή στο σπίτι του Κεμάλ' ως ολοκληρωτική....Η έκρηξη είναι προσχεδιασμένη να λειτουργήσει ως η φωτιά στο φυτίλι, που περιμένει από καιρό την πυροδότησή του. Άλλωστε, η κατοπινή αστυνομική έρευνα αποκαλύπτει ότι ο άνθρωπος, που τοποθέτησε τη δυναμίτιδα στον κήπο του προξενείου είναι ο κλητήρας του, ο Χασάν Μεχμέτογλου και έδρασε κατόπιν εντολής του Τούρκου φοιτητή, Οκτάι Εγκίν, του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Αποδεικνύεται, δε, ότι το σχέδιο γνωρίζουν πολύ καλά οι προξενικές αρχές της Τουρκίας στη Θεσσαλονίκη.[ΠΗΓΗ.ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΕΛΛΑΔΑΣ]
1955
Πριν περάσουμε στα εγχώρια γεγονότα, να αναφέρουμε μόνο ότι στις 14 Μαίου υπογράφηκε το Σύμφωνο της Βαρσοβίας, μιας και η Αμερική επέτρεψε τον επανεξοπλισμό της Δυτικής Γερμανίας. Τη συμφωνία υπέγραψαν οι Αλβανία, Βουλγαρία, Ανατολική Γερμανία, Ουγγαρία, Πολωνία, Ρουμανία, Τσεχοσλοβακία, υπό την κηδεμονία της Σοβιετικής Ένωσης.
Στις 23 Ιουλίου θεωρείται ότι έγινε η λήξη του λεγόμενου « Ψυχρού Πολέμου », με την διάσκεψη μεταξύ των Η.Π.Α, Αγγλίας, Γαλλίας και Σοβιετικής Ένωσεως στη Γενεύη.
1956
« Στις 29 Ιουνίου έφτασε στην Αθήνα ο υπουργός εξωτερικών της Σοβιετικής Ένωσης, Σεπίλοφ. Ήταν η πρώτη φορά που Σοβιετικός Υπουργός πατούσε το πόδι του στην Αθήνα για συνομιλίες με την κυβέρνηση.Ο Καραμανλής όμως αρνήθηκε να επισκεφτεί τη Μόσχα...»
Ένα μήνα μετά, η αιγυπτιακή κυβέρνηση ανακοίνωσε πως θα εθνικοποιήσει την διώρυγα του Σουέζ την οποία κατείχαν οι Άγγλοι μέσω σύμβασης διαχείρησης από το 1886 μεταξύ Αγγλογάλλων και Αιγυπτίων.
1961
Το καλοκαίρι του '61 ο Χρουστσόφ εξαπέλυσε την απειλή : « Δεν θα διστάσω να βομβαρδίσω με πυρηνικά την Ακρόπολη, εφόσον στην Αττική είχαν στηθεί αμερικάνικες πυραυλικές βάσεις.» Φαίνεται δεν ήταν τυχαίο ότι λίγα χιλιόμετρα από τον Παρθενώνα, στο Κορωπί, στο Κατσιμίδι, στην Κερατέα, στο Κριεκούκι, είχε συμφωνηθεί η εγκατάσταση των πυραύλων «Νίκη» ούτε πως απέναντι από την Ακρόπολη, στην κορυφή του Υμηττού είχε συμφωνηθεί η εγκατάσταση του ραντάρ που συνδεόταν με την 2η μοίρα «Νίκης»! Οι δηλώσεις του Καραμανλή καθώς και του Γ. Παπανδρέου ήταν στο ίδιο ύφος καθώς έπλεξαν το εγκώμιο της Δημοκρατίας ως αντικομμουνιστική απάντηση στις απειλές Χρουστσόφ. Λίγο αργότερα ο Σοβιετικοί θα χάσουν τις Βάσεις τους στην Αλβανία, έπειτα από απαίτηση του ηγέτη αυτής Εμβέρ Χότζα[ πηγη Δημοθοινια]
1965
Να σημειωθεί πως εκείνη την εποχή γινόταν η ανάκριση του Ανδρέα Παπανδρέου για συμμετοχή στην στρατιωτική συνομωτική οργάνωση ΑΣΠΙΔΑ. Επιπλέον η «κλίση» των ανακτόρων ήταν σαφώς προς τα «δεξιά» Να σημειωθεί πως εκείνη την εποχή γινόταν η ανάκριση του Ανδρέα Παπανδρέου για συμμετοχή στην στρατιωτική συνομωτική οργάνωση ΑΣΠΙΔΑ. Επιπλέον η «κλίση» των ανακτόρων ήταν σαφώς προς τα «δεξια
Επιστροφή Καραμανλή Ιούλιος 1974
Κυπριακό Ιούλιος 1974
και αλλα πολλα
Δημητρα Παπανικολοπουλου
Αστρολογικος Συμβουλος – Πολιτικη Ερευνητρια