Γράφει ο Μαγια
Τρομάζουμε στην ιδέα, πως θα κυκλοφορούμε σαν ζωντανά πτώματα στη χώρα μας, με τους Πάγκαλους να κάνουν τα μπάνια τους στο Λαγονήσι, με ή χωρίς τανκς.
Τα υποζύγια δεν αντέχουν άλλη δουλικότητα, καθώς τα όρια αντοχής ξεπεράστηκαν.
Επί 20 και πλέον μήνες ακούμε και διαβάζουμε τη γλώσσα της άρχουσας τάξης, που θέλει πάση θυσία να διασώσει τα κεκτημένα της αδιαφορώντας για το τι θ' απογίνουν τα εκατομμύρια των Ελλήνων, που θ' αναγκαστούν να πληρώσουν τις δικές της αμαρτίες με το αίμα τους.
Πόσο διαφορετικά θα ήταν τα πράγματα σήμερα εάν από τον πρώτο μήνα της θητείας της η κυβέρνηση είχε δρομολογήσει διαδικασίες εξπρές:
- Για την επιστροφή των κλεμμένων από τους ευυπόληπτους και μεγαλόσχημους λεχρίτες, οι οποίοι λεηλάτησαν τη χώρα.
- Για την επανίδρυση, με αρχές και .......
αυστηρούς κανόνες, του ανυπόληπτου και διεφθαρμένου κράτους, ώστε να καταστραφούν οι μήτρες, που γαλουχούν και αναπτύσσουν τα ποικιλόχρωμα λαμόγια και να πολλαπλασιασθούν οι τίμιοι μεροκαματιάρηδες, οι σωστοί επιχειρηματίες, οι φιλότιμοι επιστήμονες!...- Για τη θέσπιση ενός δίκαιου φορολογικού συστήματος (μέχρι και οι Τροικανοί έχουν απηυδήσει, που «οι πλούσιοι στην Ελλάδα ακόμη και σήμερα δεν πληρώνουν τους φόρους που θα πλήρωναν σε άλλη χώρα της ΕΕ»).
Είναι προφανές, όπως κατ΄ επανάληψη έχουμε τονίσει ότι, το πολιτικό προσωπικό, που εγκαθίδρυσε και υπερασπίστηκε το καθεστώς της φαυλότητας, της οικογενειοκρατίας, της κλεπτοκρατίας, της ατιμωρησίας, της κατ΄ επίφαση λειτουργίας των θεσμών, δεν είναι ικανό να σώσει την πατρίδα. Δεν το επιτρέπει η κουλτούρα του!
Μπροστά στο σιδερόφρακτο και αστυνομοκρατούμενο κοινοβούλιο, το πολύχρωμο οργισμένο πλήθος, που κατακλύζει πάνω από ένα μήνα την πλατεία Συντάγματος, πράττει τα αυτονόητα:
- Αντιστέκεται στην υποδούλωση της χώρας στη διεθνή των τοκογλύφων και τη κινεζοποίηση της ελληνικής κοινωνίας.
- Αναζητά τη χαμένη τιμή της πολιτικής.
- Διεκδικεί το δικαίωμα στην ελπίδα.