Γράφει ο Μάριος Ιορδανίδης
Θοδώρα μου σου είπαν Tζ…. κι σε βάλαν στην άκρη
έχει η καρέκλα βάσανα, κάθε καημός και δάκρυ,
εσύ που ήσουν ρήτορας και κούναγες τα χέρια,
και σε υμνούσαν οι γαμπροί κι όλα τα συμπεθέρια,
Θα είσαι στην καρδιά μας στο νυν και στο αεί
παρόλο που δεν έφερες στα Γιαννιτσά Τ.Ε.Ι.
Τουλάχιστον διόρισες το σόι στο μουσείο,
αν σ' άφηναν θα έφερνες εκεί ένα ασκέρι,
και θα 'κανες παρέλαση με τη Vuitton στο χέρι,
Θοδώρα μου αρχόντισσα, που έσβηνες τα μίση,
τώρα θα είσαι υφυπουργός μόνο στην Κρύα Βρύση.
Κλαίνε τα prada, η chanel, τα κοσμικά γκαλά
τα σικ τα κομμωτήρια που είχες αγκαλιά,
πάνε τα λούσα τα όμορφα, τα ακριβά ταγιέρ,
ροδάκινα απούλητα κι αγρότες στα τρακτέρ,
σου στέλνουν χαιρετίσματα, είναι καυτοί σαν σόμπα,
σου ετοιμάζουν γρήγορα, καινούργια γκαρνταρόμπα….