Εθνική συναίνεση ΝΑΙ - Κομματικά κόλπα ΟΧΙ

 Γράφει ο Κων/νος Δρακάτος

Πολύ πολιτική κουβέντα γίνεται τελευταία γύρω από την λέξη συναίνεση και όπως συμβαίνει με ό,τι πολιτικό, οι έννοιες αυτού του όρου είναι σχεδόν άπειρες. Άλλο σημαίνει για το κόμμα που βρίσκεται στην εξουσία, άλλο για το κόμμα που θα έρθει κάποια στιγμή στην εξουσία και άλλο για το κόμμα που βλέπει την εξουσία, ως μακρινό όνειρο.

Αυτά σε ό,τι έχει σχέση με το ένα σκέλος της Δημοκρατίας, δηλαδή από την πλευρά των κομμάτων.

Για το άλλο σκέλος όμως της Δημοκρατίας, που είναι ο Λαός οι έννοιες δεν συμπίπτουν με αυτές των κομμάτων κι' αυτό γιατί είναι διαφορετικά τα ενδιαφέροντα και τα συμφέροντα μεταξύ τους. Άλλο είναι να έχεις και να διαχειρίζεσαι το "ταμείο" και άλλο να περιμένεις την... σειρά σου, για να πάρεις, αν θα έχει μείνει κάτι στο......
τέλος και για σένα. Πράγματα γνωστά και χιλιοειπωμένα, αλλά ο Λαός είναι και θα μείνει πάντα Λαός, ευκολόπιστος και ευμετάβλητος. Δείτε τα αποτελέσματα της τελευταίας δημοσκόπησης (12-06-11). Στην ερώτηση πως εκτιμούν την επιρροή των πολιτικών κομμάτων, δίνουν αθροιστικά, 58% στα 2 κόμματα εξουσίας, δηλαδή στους κύριους υπεύθυνους της σημερινής μας κατάστασης και από την άλλη, το 74% πιστεύει ότι ούτε το ένα ούτε το άλλο κόμμα είναι ικανά να κυβερνήσουν αποδοτικά την χώρα. Τότε, τι σόι επιρροή ασκούν και προς ποια κατεύθυνση, καλή ή κακή;

Έκανα αυτή την σύντομη αναφορά στον τρόπο λειτουργίας του πολιτικού μας συστήματος συνολικά, για να δώσω έμφαση στην έννοια του όρου συναίνεση, σε πολιτικό επίπεδο, που αυτή την ώρα μας απασχολεί και μας ενδιαφέρει, ιδιαίτερα.

Συναίνεση, λοιπόν, ναι αλλά που, πως και γιατί; Αν δεν δοθεί απάντηση καθαρή, ξεκάθαρη και απόλυτη, χωρίς μισόλογα και διφορούμενα, τότε άδικα χάνουν τον ακριβοπληρωμένο χρόνο τους οι πολιτικοί μας κι' εμείς τα λεφτά μας και τις ελπίδες μας.

Με τελικό στόχο το περιεχόμενο της Συναίνεσης, κατ' αρχήν, θα πρέπει να μελετηθεί και να καταγραφεί το πρόβλημα, με κάθε λεπτομέρεια και σαφήνεια, στο ύψιστο δυνατό επίπεδο και με το κύρος μιας ενδελεχούς επιστημονικής μελέτης, με βάση καταγεγραμμένα στοιχεία, κάτι που είναι εφικτό και με ακρίβεια χιλιοστού. Όταν ολοκληρωθεί αυτή η μελέτη θα είναι ανέκκλητη και αδιαπραγμάτευτη ως προς τα αναφερόμενα γεγονότα, στοιχεία και συμπεράσματα.

Αμέσως μετά η μελέτη αυτή θα δημοσιευθεί και με βάση αποκλειστικά τα στοιχεία της, θα κληθούν, κόμματα μόνο (συνδικαλιστικές ή άλλες οργανώσεις, επειδή, έτσι κι'αλλιως είναι κομματικά εξαρτήματα και ενεργούμενα, θα μπορούν να συμμετάσχουν και να υποβάλουν τις προτάσεις τους μόνο μέσω των κομμάτων και όχι αυτοτελώς), να καταθέσουν, εντός ορισμένου χρόνου, ολοκληρωμένο και λεπτομερές σχέδιο, με αποκλειστικό και δεσμευτικό περιεχόμενο την εύρυθμη και υπέρ του συνόλου, λειτουργία του κράτους για τα επόμενα 5-10-15 (όσα οριστούν) χρόνια.

Το κάθε κόμμα θα καταθέσει επισήμως, π.χ. σε κάποιο Συμβολαιογράφο, ή σε άλλη Δημόσια υπηρεσία που θα καθοριστεί εκ των προτέρων, την πρόταση/σχέδιό του στην οποία θα περιγράφονται, αναλυτικά, τεκμηριωμένα και μετρήσιμα, οι ενέργειες των υπηρεσιών του κράτους, που θα έχουν ως μόνο στόχο την επίτευξη του προβλεφθέντος αποτελέσματος, με μόνη επιφύλαξη την περίπτωση εκτάκτων καταστάσεων, όπως π.χ. φυσικών καταστροφών ή άλλων απρόβλεπτων εξωτερικών γεγονότων, από τις οποίες έκτακτες καταστάσεις, θα αποκλείονται κατηγορηματικά και απόλυτα, καταστροφές από συνδικαλιστικές ή άλλες κομματογενείς δράσεις, όπως π.χ. σκόπιμη παρεμπόδιση εφαρμογής αποφάσεων ή μη εκπλήρωση υποχρεώσεων οργάνων του δημοσίου κλπ.
Θα απαγορευτεί δε δια νόμου με ένα και μόνο άρθρο, η αναφορά σε εκφράσεις και έννοιες του τύπου, "παραλάβαμε από τους προηγούμενους...", "δεν γνωρίζαμε...", ή "άλλα λέγανε και άλλα βρήκαμε..." και ό,τι θα έχει σχέση με άγνοια ή αμφισβήτηση στοιχείων του παρελθόντος. Θα σταματήσει δηλαδή το δούλεμα του εύπιστου και ευμετάβλητου Λαού!

Ο ρόλος των συνδικαλιστικών ή άλλων περιφερειακών οργάνων και οργανώσεων θα περιορίζεται αποκλειστικά και μόνον στα όρια που λεπτομερώς θα περιγράφονται στα καταστατικά λειτουργίας τους και όχι, με το γελοίο πρόσχημα "είμαι εκλεγμένος", πιθανώς από κάποιο αμφιβόλου εγκυρότητας, εκλεκτορικό σώμα του μεγέθους μιας συντεχνίας 50-100 ατόμων, όπως γίνεται σήμερα, να απαιτούν να έχουν λόγο και μάλιστα καθοριστικό, υπό την απειλή π.χ. γενικού μπλακ-άουτ, ή διακοπής της τουριστικής κίνησης κλπ. Καμία διεκδίκηση οργανωμένης ομάδας, θα επιτρέπεται εάν ως μέσω χρησιμοποιεί άλλη κοινωνική ομάδα ως όμηρο, που στην ουσία αυτό σημαίνει η έννοια "εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο".

Έτσι αντιλαμβάνομαι την έννοια του όρου "Συναίνεση" και μόνο έτσι θα μπορέσει κάποια στιγμή στο προβλεπτό μέλλον, να απολαύσει και ο Λαός τους κόπους του και επάνω σ' αυτό το πλάνο θα πρέπει να εστιάζονται οι λαϊκοί αγώνες. Σε κάθε άλλη περίπτωση θα συνεχιστεί "το παιχνίδι της κολοκυθιάς", ως πολιτική πρακτική, όπως συνέβη και προχθές με τα δύο κόμματα να ερίζουν για το ποιος είχε πρώτος προτείνει την ιδέα του πρωθυπουργού κοινής αποδοχής και αυτό ήταν όλο.

Νομίζω ότι οι "αγανακτισμένοι" πολίτες στην πλατεία Συντάγματος και αλλού, αυτή την εξέλιξη εύχονται και όχι τα σημερινά καραγκιοζιλίκια των πολιτικών μας, που στο κάτω-κάτω σ' εμάς στοιχίζουν πολύ ακριβά.