Είναι απορίας άξιον το ότι το ΔΣ της ΕΣΗΕΑ εξακολουθεί να διαπραγματεύεται με την παντελώς αναξιόπιστη 'Ενωση των Ιδιοκτητών των Μέσων Μαζικής Επικοινωνίας.
Και είναι απορίας άξιον επειδή το διακύβευμα τούτη τη φορά δεν είναι το περί όνου σκιάς δηλαδή το ποσοστό αύξησης των αποδοχών των δημοσιογράφων.
Ακόμη, ακόμη δεν θα έκανα καμιά αναφορά και στον παραλογισμό της μείωσης των αποδοχών τους αν τούτη τη δόση οι εργοδότες δεν εμφανίζονταν επί ενός δρεπανηφόρου άρματος που απειλεί εκβιαστικά κατακτήσεις δεκαετιών. Υπό την δαμόκλειο σπάθη των απολύσεων απαιτούν την δραματική αλλαγή των συνθηκών απασχόλησης και μάλιστα σε βαθμό εργασιακού κακουργήματος αφού:
Αξιώνουν την υπογραφή της ΣΣΕ που θα προβλέπει μείωση 10% σε όσους αμείβονται με 1300 ευρώ μεικτά και πάνω, πάγωμα για την επόμενη τετραετία των μισθολογικών ωριμάνσεων και την............
επίσημη έναρξη της κυλιόμενης 5νθήμερης εργασίας.
Δηλαδή, αφήνοντας θολό το τοπίο με τα ωράρια και τις βάρδιες, κόβονται με το μαχαίρι τα 2ετή κλιμάκια του μισθολογικού πίνακα, τα επιδόματα αλλά και οι αμοιβές της εργασίας το Σάββατο και την Κυριακή. Κοινώς, αντίο ζωή…
Δεν είναι η πρώτη φορά που ο κλάδος υφίσταται αυτής της ποιότητας και αυτού του μεγέθους την πίεση, αλλά το δίχως άλλο είναι η πρώτη φορά που καλείται να την αντιμετωπίσει σε ένα οικονομικό πολιτικό και εργασιακό περιβάλλον εξαιρετικά δυσμενές και υπό αναγκαστική καθοδήγηση ενός διοικητικού συμβουλίου αλλά και γιατί όχι και ενός σώματος διηρημένου το οποίο επιπλέον τελεί εν πλήρη συγχύσει δεδομένου πως καιρό τώρα και αδικαιολόγητα η ενημέρωσή του είναι αν όχι στρεβλή τουλάχιστον ελλιπής.
Και όλα αυτά εντός μιας γενικής αλλά άδικης κατακραυγής για την συμμετοχή του συνόλου των μελών του κλάδου στην διαπλοκή και την διαφθορά. Ασφαλώς και δεν είναι έτσι και ούτε φυσικά είναι η ώρα για την απόδοση ευθυνών στο απερχόμενο ΔΣ το οποίο δια της ένοχης σιωπής του εγκατέλειψε το σώμα βορά στα κάθε λογής πολιτικά ή οικονομικά κοράκια που χρόνια τώρα του κατέτρωγαν τις σάρκες.
Είναι ώρες βαθιάς περισυλλογής και ιστορικής παλινδικίας των πεπραγμένων άλλων εποχών για την απόσπαση διδαγμάτων που θα τα εκσυγχρονίσουμε για να τα εντάξουμε ως όπλα στην φαρέτρα μας με επώδυνο κρατούμενο ότι ο πόλεμος θα είναι μακρύς και αιματηρός.