Γράφει ο Δημήτρης Κακογιάννης
Σε ημερίδα της «Διεθνούς Διαφάνειας», με θέμα "Κράτος και Διαφθορά" που πραγματοποιήθηκε χθες (9/5/2011) μίλησε ο πρωθυπουργός μας και είπε πράγματα που προκαλούν προβληματισμό.
Είπε αρχικά ότι «Η διαφάνεια, η αλληλεγγύη και η αξιοκρατία είναι οι αρχές που υπηρετούμε,».
Αν απομονώσουμε τις έννοιες «διαφάνεια» και «αξιοκρατία» σαν πλέον συγγενικές, και επίσης πάρουμε ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα ας πούμε τον διορισμό των υπευθύνων διοικητών, υποδιοικητών κ.λ.π. αξιωματούχων στα δημόσια νοσοκομεία που είχε εξαγγείλει η τότε υπουργός κυρία Μαρ.Ξενογιαν., με αθρόους διορισμούς συνταξιούχων δασκάλων, υπαλλήλων της ΥΠΑ, συνταξιούχων αστυνομικών, και άλλων τρανταχτών περιπτώσεων, σίγουρα θα βεβαιωθούμε ότι με την έννοια της διαφάνειας και της αξιοκρατίας ταυτίζεται η «κομματική ταυτότητα».
Η έννοια της «αλληλεγγύης» είναι πλέον περισσότερο κατανοητή αν αναλογισθούμε με πόση μεγάλη αλληλεγγύη έγιναν οι περικοπές μισθών και συντάξεων, πόσες χιλιάδες πολίτες οδηγήθηκαν στην ανεργία, πόσες χιλιάδες επιχειρήσεις έκλεισαν, σε πόση μεγάλη εξαθλίωση οδηγήθηκαν και οδηγούνται χιλιάδες συμπολίτες μας από τις άστοχες, αναποτελεσματικές, καταστροφικές επιλογές ενός ανίκανου κυβερνητικού σχήματος.
Ο κ. Παπανδρέου στην ομιλία του ...........
αναφέρθηκε επίσης «στις παθογένειες του ελληνικού κράτους».Εδώ θα πρέπει να επισημάνουμε ότι «παθογένεια» δεν είναι ασθένεια που αυτοδημιουργείται. Παθογένεια και μάλιστα σε κράτος είναι ένα καρκίνωμα, μια σαπίλα που δημιουργούν αυτοί που διαχειρίζονται τις κρατικές υποθέσεις, αυτοί που επί σειρά ετών στη προσπάθειά τους να παραμείνουν στρογγυλοκαθισμένοι στο θρόνο της εξουσίας αφού τάξουν λαγούς με πετραχήλια για να υποκλέψουν ψήφους, εξοφλούν τις «υποχρεώσεις» τους με το να βολέψουν εαυτούς και αλλήλους, κολλητούς συγγενείς, αφισοκολλητές και κλακαδόρους μοιράζουν μισθούς και συντάξεις, γνωρίζοντας ότι δεν έχουν αυτό το δικαίωμα γιατί τα βάρη αυτά πέφτουν σε άλλους, όχι βέβαια από «αλληλεγγύη».
Είναι αυτοί που σε θέσεις κλειδιά που απαιτούν γνώσεις και σοβαρότητα, διορίζουν κομματικούς εγκάθετους ανίδεους, ανίκανους και «ζημιάρηδες» απλά για να την «κάνουν», αδιαφορώντας για τις συνέπειες, αφού «άλλοι θα πληρώσουν» από «αλληλεγγύη».
Πόσο μάλλον όταν αυτά τα «δωράκια» προέρχονται από «δανεικά» που κάποτε θα πρέπει να εξοφληθούν.
Ακόμα, ο πρωθυπουργός καταλόγισε στο χρηματοπιστωτικό σύστημα ότι είναι αυτό που δίδαξε την απάτη με διάφορα προϊόντα τα οποία πουλούσε ως πρώτης τάξεως.
Προφανώς ξέχασε να μας πει γιατί το κράτος κατ αρχή επέτρεψε στο χρηματοπιστωτικό σύστημα να διδάξει την απάτη με τα διάφορα προϊόντα όπως είπε, αλλά και γιατί το κράτος και μάλιστα επί θητείας του ως μέλος κυβέρνησης του κόμματός του επέτρεψε να διοχετευθούν τα αποθεματικά των ασφαλιστικών ταμείων στο χρηματιστήριο με αποτέλεσμα τον εκμηδενισμό και την απαξίωσή τους με συνέπεια την αδυναμία τους πλέον να καταβάλλουν τις συντάξεις των μελών τους που επί χρόνια πλήρωναν τις εισφορές τους όπως όφειλαν.
Τα περίφημα δομημένα ομόλογα από ποιους ντοπαρισμένους εγκέφαλους δημιουργήθηκαν;
Αυτά τα αρρωστημένα μυαλά θα κληθούν ποτέ να λογοδοτήσουν για τις εγκληματικές τους επιλογές, με τις ολέθριες συνέπειες, να καταδικασθούν, να δημευθούν οι περιουσίες τους;;
Όχι βέβαια, γιατί έχουν προβλέψει και γι αυτό. Υπάρχει ο νόμος περί ευθύνης υπουργών, παγκόσμια «πατέντα» για να απαλλάσσονται οι υπαίτιοι από τα προμελετημένα η μη εγκλήματα τους.
Δήλωσε -βέβαια- ότι υπάρχει και βούληση από την πλευρά της κυβέρνησης για αλλαγή και του νόμου περί ευθύνης υπουργών κατά τη συνταγματική αναθεώρηση, αλλά αυτό μάλλον σαν ανέκδοτο ακούγεται.
Θα προχωρήσουμε, τόνισε, αποφασιστικά με τους πολίτες για να αλλάξουμε τη χώρα.
Μόνο που δεν διευκρίνισε πότε και με ποιους πολίτες καθώς έτσι που κυβερνά αυτός και η ομάδα του σε λίγο δεν θα υπάρχουν πολίτες, αλλά εξαθλιωμένοι ιθαγενείς άβουλοι, μοιρολάτρες, βουβοί, στο έλεος των δυναστών τους ντόπιων και ξένων.
Ο πρωθυπουργός αναφέρθηκε και στις προσπάθειες της κυβέρνησης να επιβάλλει τη διαφάνεια στα δημοσιονομικά πράγματα, εκτιμώντας ότι όσα έχουν γίνει μέχρι σήμερα αποτελούν μια μεγάλη κατάκτηση.
Αν θεωρείται μεγάλη κατάκτηση το γεγονός ότι έχουμε γίνει σαν χώρα το μαύρο πρόβατο και ο περίγελως της Ευρώπης, τότε δεν μας μένει τίποτα περισσότερο από το να γελάσουμε με εθνική περηφάνια.
Αναφέρθηκε επίσης και σε στρεβλώσεις του θεσμικού συστήματος της χώρας τονίζοντας ότι μεταπολιτευτικά ορισμένοι θεσμοί «έπεσαν στα χέρια μικρών ολιγαρχιών εντός ή εκτός του δημοσίου, για να υπηρετήσουν ιδιοτελή συμφέροντα».
Προφανώς με τον όρο «μικρές ολιγαρχίες» θα εννοεί και τις οικογένειες «Καραμανλή», «Μητσοτάκη» και «Παπανδρέου» καθώς είναι οι πλέον ξακουστές ολιγαρχίες που έχουν εγκατασταθεί στο κοινοβούλιο εδώ και πενήντα χρόνια, έχουν ριζώσει για τα καλά, έχουν αποκτήσει παραφυάδες για πολλαπλασιασμό και παρακλάδια μη τυχόν και η πατρίδα στερηθεί από τις «πολύτιμες υπηρεσίες τους».
Τέλος εκείνο που «ξέχασε» ο προκαθήμενος της κυβέρνησής μας είναι να μας πει από ποιο πλανήτη ήρθε, ποια χώρα κυβερνούσε και ποια νομίζει ότι κυβερνά.