Όλα είναι έτοιμα για την επιχείρηση των αεροπορικών δυνάμεων του ΝΑΤΟ εναντίον των κυβερνητικών λιβυκών δυνάμεων, μετά τη χθεσινή απόφαση του ΟΗΕ για τη «δημιουργία ζώνης απαγόρευσης πτήσεων καθώς και οποιοδήποτε άλλου μέτρου για την προστασία των αμάχων λίβυων πολιτών».
Τι μέλλει γενέσθαι όμως και πως θα εφαρμοστεί αυτή η επιχείρηση;
Το κέντρο συντονισμού της όλης επιχείρησης θα είναι το συμμαχικό στρατηγείο του ΝΑΤΟ στην Νάπολη, το γνωστό ως AFSOUTH (Allied Forces South), καθώς και το κέντρο συντονισμού του 6ου στόλου που βρίσκεται στη ναυαρχίδα αυτού, το αεροπλανοφόρο . Επιμελητιακή και τηλεποικωνιακή υποστήριξη θα παρέχουν παράλληλα οι βάσεις της Σούδας και της Σιργκονέλα στην Σικελία.
Πως θα ξεκινήσουν οι επιθέσεις;
Αρχικά αυτό που θα γίνει είναι να υπάρξει «ασφαλής ουρανός» για τα συμμαχικά μαχητικά. Αυτό σημαίνει πως οι........ πρώτες επιθέσεις θα γίνουν εναντίον των αντιαεροπορικών δυνάμεων του Μουαμάρ Καντάφι, είτε πρόκειται για συστοιχίες πυραύλων εδάφους-αέρος είτε για ζεύγη αντιαεροπορικών πυροβόλων, αυτοκινούμενα ή μη.
Τον πρώτο ρόλο θα τον αναλάβουν αεροσκάφη έγκαιρης προειδοποίησης και ελέγχου, AWACS και Ε-2 Hawkeye τα οποία θα εντοπίσουν τις θέσεις των συστοιχιών. Το δεύτερο βήμα είναι τα ραντάρ αεράμυνας της Λιβύης να «τυφλωθούν» μέσω ηλεκτρονικών αντιμέτρων από τα εν λόγω αεροσκάφη και κατόπιν να ακολουθήσουν μαχητικά που φέρουν πυραύλους αντιραντάρ, τα οποία θα καταστρέψουν τους συλλέκτες κεραιών ραντάρ και τις εγκαταστάσεις που τις φιλοξενούν.
Κατόπιν μαχητικά με διαμόρφωση SEAD (Καταστολή Εχθρικής Αεράμυνας/Suspension of Enemy Air Defenses) θα καταστρέψουν τους εκτοξευτήρες πυραύλων και τα αντιαεροπορικά πυροβόλα.
Η πρώτη φάση αυτής της επιχείρησης δεν αναμένεται να έχει κάποια ιδιαίτερη δυσκολία για τις συμμαχικές δυνάμεις, μιας και το σύστημα αεράμυνας της Λιβύης χρονολογείται από τη δεκαετία του ’80 και ως εκ τούτου απαρχαιωμένο και χωρίς πολλές πιθανότητες να προβάλλει ουσιαστική αντίσταση που θα προβλημάτιζε τους επιτελικούς σχεδιαστές του ΝΑΤΟ.
Παράλληλα θα εξαπολυθεί επίθεση και σε όλα τα αεροδρόμια από όπου επιχειρούν αεροσκάφη που πλήττουν τις αντικαθεστωτικές δυνάμεις και τα αστικά κέντρα που έχουν υπό την κατοχή τους, ενώ ούτε λόγος να γίνεται για ευθεία αντιπαράθεση μεταξύ λιβυκών μαχητικών και μαχητικών του ΝΑΤΟ μιας και τα σύχρονα αεροσκάφη της συμμαχίας μπορούν να πλήξουν τα λιβυκά από απόσταση 80 χιλιομέτρων με πυραύλους αέρος-αέρος BVR (Beyond Visual Range). ‘Η όπως λέγεται στην αεροπορική γλώσσα: «δεν θα ξέρουν από πού τους ήρθε»…
Η επιχείρηση αυτή δεν θα χρειαστεί περισσότερο από 48 ώρες για να ολοκληρωθεί, με το κύριο βάρος των πληγμάτων να λαμβάνει χώρα κατά τη διάρκεια της νύχτας όπως πλέον έχει καθιερωθεί να σχεδιάζεται στις σύγχρονες επιχειρήσεις.
Αφού λοιπόν «καθαριστεί» ο ουρανός, τα μαχητικά του ΝΑΤΟ θα προχωρήσουν σε αυτό που ονομάζεται στην αεροπορική ορολογία «search and destroy» (ψάξε και κατάστρεψε). Τα αεροσκάφη της Βορειοτλαντικής Συμμαχίας θα ξεκινήσουν το «κυνήγι» των επίγειων δυνάμεων του Μουαμάρ Καντάφι η οποία είναι και η δυσκολότερη. Αρματα μάχης, τεθωρακισμένα μάχης, τεθωρακισμένα οχήματα μεταφοράς προσωπικού, αυτοκινούμενα και ρυμουλκούμενα πυροβόλα θα αποτελέσουν τους στόχους των συμμαχικών μαχητικών. Όμως το κύριο βάρος θα δοθεί στο πιο επικίνδυνο όπλο που διαθέτει στο οπλοστάσιό του ο Μουαμάρ καντάφι την επικινδυνότητα του οποίου γνωρίζει άριστα το συμμαχικό στρατηγείο από τον πρώτο πόλεμο του Κόλπου το 1991. Πρόκειται για τους αυτοκινούμενους πυραύλους εδάφους-εδάφους μέσου βεληνεκούς σοβιετικής κατασκευής Scud. Είναι σχεδόν βέβαιο πως ειδικές δυνάμεις των ΗΠΑ (Delta), του Ηνωμένου Βασιλείου (SAS) και της Γαλλίας (Λεγεώνα των Ξένων) θα κυνηγήσουν στο έδαφος τους αυτοκινούμενους εκτοξευτήρες των SCUD για να τους «φωτίσουν» με καταδείκτες Laser ώστε να πληγούν από τα μαχητικά που θα περιπολούν στον εναέριο χώρο της Λιβύης. Μέθοδος που εφαρμόστηκε και στο Ιράκ και στη Βοσνία-Ερζεγοβίνη και στο Κόσοβο και είχε εξαιρετικά αποτελέσματα.
Φάση «Β»
Η δεύτερη φάση της επιχείρησης αναμένεται πως θα διαρκέσει 7 με 10 ημέρες, με τον κίνδυνο ο Μουαμάρ Καντάφι να εξαπολύσει ένα μπαράζ «εκδικητικού πυρ» εναντίον γειτονικών του χωρών με σκοπό να προκαλέσει χάος και γενικευμένη σύρραξη.
Σίγουρα η επιχείρηση των δυνάμεων του ΟΗΕ δεν θα είναι εύκολη, μιας και πρέπει να δράσει αστραπιαία και με τη μεγαλύτερη δυνατή αποτελεσματικότητα. Και φυσικά όλα θα εξαρτηθούν από το κατά πόσο ο Μουαμάρ Καντάφι θα «παραδεχτεί την ήττα του» ή θα πέσει σαν Μουτζαχεντίν. Και πάντα στους στρατηγικούς σχεδιασμούς υπάρχει το δόγμα: «μην πιέσεις ποτέ τον αντίπαλό σου να φτάσει στα όρια, απλά νίκησε τις δυνάμεις του και κάνε τον να παραδεχθεί την ήττα του. Γιατί τον απελπισμένο πρέπει να τον φοβάσαι επειδή δεν έχει να χάσει τίποτα, ενώ εσύ πολλά»