ΣΥΓΧΩΝΕΥΣΕΙΣ ΣΧΟΛΕΙΩΝ

 Γράφει η Παναγιώτα Δακτύλα

Εφόσον βγήκε -έστω και πολύ δειλά κι αδιάφορα από δημοσιογραφικής πλευράς- το θέμα των σχολικών συγχωνεύσεων, σας στέλνω ένα ακόμη κείμενο (ΜΕ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΑ-αν και πολύ λίγα από τα υπάρχοντα- ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΚΙ ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ) για να διαπιστώσετε αυτό για το οποίο τόσους μήνες τώρα σας ενοχλώ διαρκώς:
Οι περισσότεροι από εσάς έχετε, πιθανόν, ακούσει για τις συγχωνεύσεις των σχολείων, που προωθούνται  σ’ όλη τη χώρα, με διαβεβαιώσεις ότι δεν θα υπάρχουν πάνω από 25 μαθητές σε κάθε τμήμα των τάξεων των Δημοτικών σχολείων και περισσότεροι από 30 μαθητές σε κάθε τμήμα των τάξεων των Γυμνασίων και των Λυκείων.
Εκτός των αντί-μορφωτικών αποτελεσμάτων που έχει η ύπαρξη πολλών μαθητών σε μία αίθουσα διδασκαλίας (ιδιαιτέρως στις τάξεις του Λυκείου), έχει γίνει πλέον φανερό πως το Υπουργείο Παιδείας ΔΕΝ ΤΟ........ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΖΟΥΝ ούτε ο αριθμός των μαθητών, ούτε η καταλληλότητα και η χωρητικότητα των αιθουσών του κάθε σχολικού κτιρίου, ούτε η απόσταση που θα υποχρεωθούν να διανύουν πολλοί-πολλοί μαθητές (δημοσιεύματα σε εφημερίδες, όπως η «ΕΘΝΟΣ», Τετάρτη 2 Φεβρουαρίου 2011, σελ. 20-21, καθώς και στο διαδίκτυο).
Το μόνο που ενδιαφέρει τους ιθύνοντες είναι να πραγματοποιηθούν οι συγχωνεύσεις ΟΠΩΣΔΗΠΟΤΕ, ώστε η κάθε σχολική μονάδα να έχει περίπου 400 μαθητές (375 για την ακρίβεια) όσον αφορά τα Δημοτικά και 450 μαθητές όσον αφορά τα Γυμνάσια και τα Λύκεια.
Και, φυσικά, όπως είπε στη ΝΕΤ –τέλη Ιανουαρίου 2011- η κυρία Διαμαντοπούλου, η επόμενη κίνηση του Υπουργείου θα είναι να επιτρέψει την εισχώρηση χορηγών στο εκπαιδευτικό σύστημα, οι οποίοι θα καλύπτουν το 70% των εξόδων του σχολείου που θα αναλάβουν.
Αυτή η κατάσταση, την οποία επιθυμεί το Υπουργείο Παιδείας να επιβάλλει, χωρίς να ρωτηθούν καν οι άμεσα ενδιαφερόμενοι-θιγόμενοι (γονείς- μαθητές- εκπαιδευτικοί), δημιουργεί πολλά ερωτήματα κι ενστάσεις, όπως:
1)  Όταν οι μαθητές των 2 (συγχωνευμένων σε 1) σχολείων είναι 450 και οι αίθουσες είναι 12, πώς θεωρεί το υπουργείο ότι θα λύσει το «πρόβλημα» των επιπλέον μαθητών (συνολικά 90 ψυχές);
2)  Υπάρχουν σχολικά κτίρια που έχουν ακόμη και διαδρόμους διαμορφωμένους με γυψοσανίδες σε μικρές αίθουσες (περίπου 2,5 / 3μ. Χ 2,5 / 3μ.=6,25 / 9 τετ.μ.) (π.χ. 4ο ΓΕΛ Ιλίου). Το Υπουργείο πιστεύει πως χωρούν ως μαθητές άνετα 30 –τουλάχιστον- έφηβοι σ’ έναν τέτοιο χώρο. Εσείς το θεωρείτε εφικτό;
3)  Το «Νέο Λύκειο» του Υπουργείου επιτάσσει πολλά εργαστηριακά μαθήματα, αλλά…σε ποιες αίθουσες; Τις ανύπαρκτες ή τις ακατάλληλες; Και οι μαθητές πού θα χωρέσουν;
4)  Ένα ακόμη σημαντικότατο ζήτημα που προκύπτει, είναι αυτό της ασφαλούς μετακίνησης των παιδιών, που -σε πολλές περιοχές-θα υποχρεώνονται να διασχίζουν καθημερινά δρόμους ταχείας κυκλοφορίας. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η «δολοφονική» λεωφόρος Α. Παπανδρέου στο Ίλιον, που θα τον διασχίζουν είτε τα παιδιά που θα πηγαίνουν στο 7ο Γυμνάσιο Ιλίου, το οποίο -από το τέρμα της οδού Αλαμάνας-θα μεταφερθεί 930 μέτρα νοτιότερα, στην αρχή της οδού Αλαμάνας στο κτίριο του 3ου ΓΕΛ Ιλίου (το οποίο θα συγχωνευτεί με το 4ο ΓΕΛ), καθώς θα συγχωνευτεί με το 8ο Γυμνάσιο Ιλίου, είτε αυτή τη διαδρομή θα την κάνουν τα παιδιά του 8ου Γυμνασίου, σε περίπτωση που μεταφερθεί το 4ο ΓΕΛ Ιλίου -197 μαθητές- στο 3ο ΓΕΛ Ιλίου -229 μαθητές.
Παρόλο που ακόμη και ο δήμαρχος, κύριος Ζενέτος, μαζί με το δημοτικό συμβούλιο διαμαρτυρήθηκαν, αφού η περιοχή δεν έχει ούτε καν την κατάλληλη συγκοινωνία, ΣΤΟ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ, ΘΕΩΡΩΝΤΑΣ ΠΩΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΝΤΙΠΡΟΤΑΣΗ Η ΜΗ ΣΥΓΧΩΝΕΥΣΗ ΤΩΝ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΩΝ ΣΧΟΛΕΙΩΝ, ΠΡΟΩΘΟΥΝ ΜΕ ΚΑΘΕ ΤΡΟΠΟ ΤΗ ΣΥΓΧΩΝΕΥΣΗ ΤΟΥΣ, ασχέτως των αρνητικών επιπτώσεων που θα υπάρξουν, κυρίως για τους μαθητές.
5)  Γιατί από το Υπουργείο ΔΕΝ δίνουν σαφή στοιχεία για τις συγχωνεύσεις, ενώ διαψεύδουν κατηγορηματικά τις «φήμες», οι οποίες έχει αποδειχθεί στην πράξη πως κάθε άλλο παρά «φήμες» μπορούν να χαρακτηριστούν. Μετά, λοιπόν, τη φήμη που έγινε πραγματικότητα, για τις παραπάνω συγχωνεύσεις, τώρα υπάρχει και η φήμη της συγχώνευσης του 7ου Δημοτικού σχολείου με το 4ο Δημοτικό σχολείο του δήμου Ιλίου. Άραγε, γιατί το Υπουργείο Παιδείας σιωπά;
6)  Όσον αφορά τους χορηγούς: Οι εταιρείες-χορηγοί θα προσφέρουν τα χρήματά τους για τη λειτουργία του σχολείου χωρίς να επιζητούν ανταπόδοση και κέρδος από τη χορηγία τους;!

Στις ΗΠΑ υπάρχουν σχολεία πλουσίων και φτωχών. Η εκπαίδευση χρηματοδοτείται απ' την «τοπική κοινωνία» και αυτό φαίνεται στα έξοδα ανά μαθητή. Την ίδια ώρα που η εκπαίδευση στις ΗΠΑ έχει φτάσει σε τέτοια επίπεδα, οι επιχειρήσεις συνεχίζουν να κάνουν ...πάρτι στα σχολεία: Αναφέρουμε μόνο τρία χαρακτηριστικά παραδείγματα:
·   Πολυεθνική τροφίμων απαιτεί από τα επιχορηγούμενα Δημοτικά οι πράξεις μαθηματικών να διδάσκονται προσθαφαιρώντας πατατάκια, ενώ στα Λύκεια αξιώνει οι μαθητές να φορούν μπλούζες και καπέλα με το σήμα της!
·   Η ημέρα της «Coca-cola» είναι μέρα συμμετοχής των σχολείων σε εθνικό διαγωνισμό. Μάλιστα, τα σχολεία που έχουν τις καλύτερες ιδέες για τα εκπτωτικά κουπόνια αγοράς του αναψυκτικού, κερδίζουν επιχορήγηση 10.000 δολάρια. Οι όροι «συνεργασίας» με τα σχολεία φτάνουν συχνά και στον παραλογισμό. Χαρακτηριστική η περίπτωση σχολείου που συνεργάζεται με την «Coca-cola», όπου αποβλήθηκε μαθητής επειδή φορούσε μπλούζα ανταγωνιστικής εταιρείας!
·   Η χρησιμοποίηση των σχολικών χώρων (ταράτσες, τοίχοι, πίνακες ανακοινώσεων) για διαφημίσεις χορηγών έχει αυξηθεί την τελευταία διετία κατά 540%.9 (ΑΠΟ ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ)
Πληροφορίες μπορείτε να βρείτε σε πολλές ιστοσελίδες (opengov.gr/ypepth/?r=615, esos.gr, alfavita.gr, www.eef.gr, blogs.sch.gr κ.ά.), στις διαδικτυακές εφημερίδες, με λέξεις όπως: «σχολείο, Λύκειο, Νέο Λύκειο, Υπουργείο Παιδείας, αλλαγές, εκπαίδευση» και σε δημοσιεύματα του έντυπου Τύπου