Επειτα από εκτεταµένη έρευνα πολλών εβδοµάδων και δεκάδες συνεντεύξεις µε ευρωπαίους αξιωµατούχους, η «Wall Street Journal» ακολουθεί το νήµα των εξελίξεων – οι περισσότερες άγνωστες στο ευρύ κοινό – στην πιο κρίσιµη περίοδο στην ιστορία της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Η αµερικανική εφηµερίδα παρουσιάζει όλο το παρασκήνιο µέχρι την είσοδο της Ιρλανδίας στον µηχανισµό στήριξης.
Καταλήγει δε σε ένα και µοναδικό συµπέρασµα: Η κρίση που ζει σήµερα η Ευρώπη πρέπει να οδηγήσει την Ευρωζώνη σε µεγαλύτερη ενοποίηση, κάτι σαν τις Ηνωµένες Πολιτείες της Ευρώπης...
Η «Wall Street Journal» θεωρεί ότι αυτή είναι η µόνη βιώσιµη επιλογή αφού αν αποτύχει µια ευρύτερη ενοποίηση, τα αποτελέσµατα για το ευρώ µπορεί να είναι καταστροφικά. «Η κρίση απέδειξε ότι η διαδικασία της δηµιουργίας ευρωπαϊκού έθνους είναι απαραίτητη», λέει στην εφηµερίδα και ο ιταλός υπουργός Οικονοµικών Τζούλιο Τρεµόντι.
«Ανγκελα, θέλω να σε βοηθήσω». Με τα λόγια αυτά άρχισε την κουβέντα µε τη Σιδηρά Καγκελάριο ο γάλλος πρόεδρος στις 18 Δεκεµβρίου, λίγο πριν οι δύο ηγέτες ξεκινήσουν τη βόλτα τους στην παραλία του γαλλικού θερέτρου Ντοβίλ.
Πέντε µήνες µετά τη σωτηρία της Ελλάδας µε βοήθεια 110 δισεκατοµµυρίων ευρώ από την Ευρωπαϊκή Ενωση και το Διεθνές Νοµισµατικό Ταµείο, οι δύο ηγέτες είχαν στα σκαριά ένα σχέδιο µε µεγάλορίσκο. Καθώς η ευρωπαϊκή κρίση απλωνόταν στην Ιρλανδία και η Μέρκελ ανησυχούσε ότι η Γερµανία θαέπρεπε να πληρώσει τον λογαριασµό για τη σωτηρία της ΚέλτικηςΤίγρης και πιθανώς άλλων χωρών, οι δύο ηγέτες συµφωνούσαν µυστικά από όλους τουςάλλουςνα υιοθετήσουν το «Σύµφωνο της Ντοβίλ». ΗΜέρκελ εκείνη τη βραδιά κατέστησε σαφές ότι η Γερµανία δεν θα δεχόταν επέκταση του (σηµερινού) προσωρινού ταµείου σωτηρίας των 750 δισ. ευρώ πέραν του 2013. Ετσι, πρότεινε έναν συµβιβασµό. Θα απέσυρε την πρόταση να επιβάλλονται αυτόµατα κυρώσεις στις χώρες που παραβαίνουν τους όρους του Συµφώνου Σταθερότητας, εάν η Γερµανία κέρδιζε την υποστήριξη της Γαλλίας στην πρόταση να συµµετέχουν στο µέλλον οι ιδιώτες επενδυτές (οµολογιούχοι) στο κόστος σωτηρίας κρατών. Και η συµφωνία που σφραγίστηκε εκείνο το κρύο βράδυ του Οκτωβρίου προέβλεπε ακριβώς αυτό. Αλλωστε ο Σαρκοζί δεν µπορούσε να κάνει διαφορετικά. Το ερώτηµα που τέθηκε, σύµφωνα µε τη µαρτυρία γάλλου αξιωµατούχου που δεν κατονοµάζεται, ήταν «τι θα γίνει εάν οι Γερµανοί γυρίσουν την πλάτη στην Ευρώπη; Κανείς δεν ήθελε να το σκεφτεί». Την ίδια ηµέρα οι υπουργοί Οικονοµικών της ευρωζώνης συναντιόνταν στο Λουξεµβούργο για να βρουν µια λύση στο πρόβληµα της Ιρλανδίας, το οποίο είχε φουντώσει. Μόνο δύο υπουργοί, ο Γερµανός και ο Γάλλος, ήξεραν ότι το πραγµατικό ντιλ δεν θα γινόταν εκεί.
TANEA