Ξέρετε σε ποιον οφείλουμε την φράση «έγινε Πουλόπουλος»;
Στον αείμνηστο ιδιοκτήτη ενός από τα μεγαλύτερα καταστήματα της οδού Αιόλου (δίπλα στην εθνική τράπεζα) ήταν και το κατάστημα του Πουλόπουλου (Πιλ-Πουλ) που πουλούσε καπέλα, πίλους.
Κάποτε όμως......... έπαθε οικονομικό «κραχ» και έκλεισε. Κουμάρια; Γκομενιλίκια; Θα σας γελάσω .
Τότε οι πιστωτές του τον κυνηγούσαν να τον βρουν, αλλά αυτός είχε γίνει ... Πουλόπουλος, το είχε σκάσει.
Έτσι το «Πουλόπουλος» πήρε την έννοια του ανθρώπου που το έσκασε ύστερα από χρεοκοπία.
Το φέσι όμως παρέμεινε , αν καιτο παλικάρι πουλούσε ...πίλους.
Στην δικιά μας περίπτωσις, τα πράγματα κάπως διαφοροποιούνται :
Δε ήθελε ο Παυλάρας να ρίξει κάθοδο, να πούμε σ’ αυτή τη δουλειά .
Μπορεί μεν να αφήσει πολύ ψωμί , αλλά θα έριχνε και πολύ κοσμάκη.
Μετά το ξανασκέφτεται και , σκέφτεται ότι δεν υπάρχει και ποινικό να πούμε, γιατί τόσοι και τόσοι γδάρανε τον κοσμάκη , είδε κανένας τους κάγκελο ;
ίσα-ίσα ο Άκης , καμαρωτός καμαρωτός βγαίνει τρεις και λίγο στην ΤιΒι.
Άλλωστε ο σκοπός του ήταν ιερός , να πάρει λίγα από πολλούς .
Έλα μου ντε, όμως που στην πιάτσα ,την προ κρίση εποχή ,κυκλοφορούσε πολύ χρήμα , και πολλά μα πάρα πολλά κορόιδα , φραγκάτα , πολλά κοτόπουλα έτοιμα για μάδημα ,που δεν έβλεπαν τον ουρανό όταν έπιναν νερό , αλλά έβλεπαν «μια καλή επενδυτική πρόταση» στην ξόβεργα που έστησε ο Παυλάρας.
Γούστο του ήτανε, πλέρωσε κάτι ψιλά που είχε, από μια θειά του , που συχωρέθηκε προσφάτως, και να κι έστησε τη μηχανή του .
ΑΣΦΑΛΕΙΕΣ – ΕΠΕΝΔΥΣΕΙΣ – και ασπίδα και πρόνοια άμα λάχει να ούμε , για διπλή ασφάλεια.
Έπεσε η σχετική διαφήμισις και να τα σουλάτσα με τον υπουργό τον κ Ταπέρνογλου, να οι βεγγέρες με τον Δήμαρχο κύριο κύριο Ταπιανίδη , να με κάτι καναλάρχες και εφημεριδάρχες στα μέγαρα με κάτι τραγουδιάρες του εντέχνου για να δείχνει κάπως ,να το ένα , να το άλλο άρχισε στη μηχανή να ρέει το χρήμα άφθονο.
Τρελάθηκε ο Παυλάρας , χρήμα με ουρά , δεν προλαβαίνει να μετρήσει.
Άλλαξε το σκηνικό ο Παυλάρας δεν έπαιρνε λίγα από τους πολλούς , έπαιρνε πολλά από πάρα πολλούς.
Να όμως που ήρθε η μέρα και τα κοτόπουλα ήθελαν τα λεφτά τους πίσω !
(το παθαίνουν αυτό τα κοτόπουλα – η νόσος των κοτόπουλων, θυμάστε…)
Από τότε ξεκίνησαν τα προβλήματα και έτσι ο Παυλάρας για λίγο καιρό θα βλέπει τον ουρανό ριγέ.
Σε λίγο , λόγο ανήκεστου βλάβης υγείας , ο Παυλάρας θα έχει εκπληρώσει τις υποχρεώσεις του έναντι του νόμου , και θα είναι λεύτερος να ξεκοκαλίσει όσα με κόπο έκλεψε.
Και έζησαν αυτοί φτωχά και ο Παυλάρας μπάνικα !
Και του χρόνου με τις υγείες σας!
* Παράφραση του γνωστού Σπαρτιάτικου ρητού «ή ταν ή επί τας» που σημαίνει ή με την ασπίδα σου (δηλαδή νικητής) ή πάνω στην ασπίδα σου (δηλαδή νεκρός). Ο σύγχρονος λοιπόν Έλληνας, μια που δεν τον εκφράζουν τέτοιες ουτοπικές θεωρήσεις, παράφρασε το ρητό για να δηλώσει με έναν ακόμα τρόπο ότι του κούτρα ( του Παυλάρα στην δική μας περίπτωσις) η μάνα δεν έκλαψε ποτέ.