Η οικονομική κρίση από τις τράπεζες πέρασε ταχύτατα στην πραγματική οικονομία και την απασχόληση
και, όσο περνάει ο καιρός, δείχνει όλο και περισσότερο τα δόντια της
γεμίζοντας τις λίστες των ανέργων, των απολυμένων και των ελαστικώς
απασχολούμενων.
Λίγο πριν φύγει το 2010, η κρίση περνά και την πόρτα των συνδικάτων και κυρίως της ΓΣΕΕ,
η οποία την τελευταία δεκαετία διεύρυνε το χάσμα που τη χώριζε από τους
μισθωτούς του ιδιωτικού τομέα, κράτησε «κλειστή» την πόρτα της σε
ευέλικτους και «απασχολήσιμους» και σήμερα απειλείται με νέες διασπάσεις που θέτουν εν αμφιβόλω ακόμα και την ίδια την ύπαρξή της.
Βαρύτατο πλήγμα
Το θέμα των συλλογικών συμβάσεων και κυρίως η πρόβλεψη για συμβάσεις «ειδικών συνθηκών», που θα υπερισχύουν των κλαδικών και θα προβλέπουν μειωμένους μισθούς, αποτελεί βαρύτατο
πλήγμα στην ίδια τη λειτουργία των συνδικάτων. Η επικράτηση των
επιχειρησιακών συμβάσεων και η απώλεια διαπραγματευτικής ικανότητας
απειλεί την ύπαρξη και τον χαρακτήρα ιστορικών κλαδικών συνδικάτων, όπως η ΟΤΟΕ, η ΕΣΗΕΑ και άλλα, που απειλούνται ευθέως με περιθωριοποίηση.
Η αποδιάρθρωση των συλλογικών συμβάσεων αποτελεί για την κυβέρνηση και την τρόικα τον ενδιάμεσο
σταθμό στην..........
πορεία ουσιαστικής διάλυσης των συνδικάτων όπως τα
γνωρίζαμε μέχρι σήμερα. Άλλωστε για τη νεοφιλελεύθερη ορθοδοξία ο
συνδικαλισμός αποτελεί «ιστορικό απολίθωμα», ενώ η συλλογική
διαπραγμάτευση είναι... αντιπαραγωγική και εμποδίζει την ατομική εξέλιξη και την πρόοδο του παραγωγικού εργαζόμενου, ο οποίος αδυνατεί να διαπραγματευτεί σε προσωπικό επίπεδο τους όρους αμοιβής και εργασίας του. Οι ατομικές διαπραγματεύσεις θα πρέπει να αντικαταστήσουν τις συλλογικές...
Ήδη οι πρώτες συνέπειες των αλλαγών που προωθεί η
κυβέρνηση στις διαπραγματεύσεις και τις αμοιβές εμφανίστηκαν στο
τριτοβάθμιο συνδικαλιστικό όργανο των εργαζόμενων στον ιδιωτικό τομέα,
με την ΠΑΣΚΕ (ΠΑΣΟΚ) να βρίσκεται πλέον μόνη στο προεδρείο.
Οι αποχωρήσεις, κυρίως της Αυτόνομης Παρέμβασης (ΣΥΡΙΖΑ) και δευτερευόντως της ΔΑΚΕ
(Ν.Δ.) από το προεδρείο της Συνομοσπονδίας, στη συνεδρίαση του Γενικού
Συμβουλίου του Σαββάτου, σηματοδοτούν σοβαρές εξελίξεις με δεδομένη τη
μόνιμη αποχή του ΠΑΜΕ (ΚΚΕ) από τα όργανα της Συνομοσπονδίας.
Ουσιαστικά αφήνουν μόνο τον Παναγόπουλο, όπως μόνος προσπάθησε να διαπραγματευτεί με τους υπόλοιπους «κοινωνικούς εταίρους» τις προϋποθέσεις υπό τις οποίες θα υπερισχύουν οι επιχειρησιακές συμβάσεις των κλαδικών, αλλά και το ποσοστό της απόκλισης των μισθών.
Βράζουν οι ΔΕΚΟ
Μετά την αποχώρηση των δύο παρατάξεων, το ενδιαφέρον εστιάζεται τώρα στη στάση που θα κρατήσει το ΠΑΜΕ (δεν συμμετέχει στο προεδρείο τα τελευταία 12 χρόνια), καθώς η ΠΑΣΚΕ δεν διαθέτει πλειοψηφία σε επίπεδο Γενικού Συμβουλίου. Πρώτη φορά το ΠΑΜΕ δεν αποχώρησε από τη συνεδρίαση του Σαββάτου, αλλά με παρεμβάσεις κορυφαίων στελεχών του έδειξε ζωηρό ενδιαφέρον για τις εξελίξεις.
Σύμφωνα με συνδικαλιστικές εκτιμήσεις, εξελίξεις αναμένονται – αν δεν προεξοφλούνται – και στην ΠΑΣΚΕ. Στο εσωτερικό της φιλοκυβερνητικής παράταξης τους τελευταίους μήνες πυκνώνουν
οι αντιδράσεις για τη – χωρίς ουσιαστική αντίσταση, όπως υποστηρίζουν –
παράδοση των εργατικών και ασφαλιστικών κατακτήσεων και δικαιωμάτων,
την παθητική αποδοχή διάλυσης των δημοσίων οργανισμών κοινής ωφέλειας, που αποτελούν και συνδικαλιστικό προπύργιο της ΠΑΣΚΕ.
Το κλίμα στις ΔΕΚΟ θυμίζει «καζάνι που βράζει» και αργά ή γρήγορα θα οδηγήσει σε ανατροπές
που θα έχουν άμεσες συνέπειες και στη συνδικαλιστική παράταξη του
ΠΑΣΟΚ. Υπενθυμίζεται ότι μεσαία συνδικαλιστικά στελέχη της παράταξης
από τον ιδιωτικό και τον δημόσιο τομέα έχουν ζητήσει πριν από το
καλοκαίρι έκτακτο συνέδριο της παράταξης και αντιμετώπιση των σχεδίων κυβέρνησης και τρόικας.
Μνημόνιο και ενοποίηση
Τέλος, δεν πρέπει να περάσουν απαρατήρητες δύο ακόμη λεπτομέρειες που το επόμενο διάστημα ίσως ξετυλίξουν ακόμα περισσότερο το κουβάρι των εξελίξεων στα συνδικάτα.
Αυτόνομη Παρέμβαση και ΔΑΚΕ ζήτησαν την προκήρυξη εκτάκτου συνεδρίου της ΓΣΕΕ το αργότερο μέχρι τον Μάρτιο, ενώ οι συνδικαλιστές της Αριστεράς επαναφέρουν το αίτημα της ενοποίησης
των δύο τριτοβάθμιων συνδικαλιστικών οργανώσεων. Η συνομοσπονδία του
δημόσιου τομέα, που ομόφωνα και διαπαραταξιακά έχει ταχθεί κατά του
μνημονίου, αποφάσισε την περασμένη εβδομάδα εν μέσω του 34ου συνεδρίου,
να προχωρήσει το σχέδιο κοινής τριτοβάθμιας οργάνωσης
σε ιδιωτικό και δημόσιο τομέα, κάτι που θα συζητήσει διεξοδικά και στο
καταστατικό - οργανωτικό συνέδριό της τον προσεχή Μάρτιο.
Η ΑΔΕΔΥ και η αντιπολίτευση της ΓΣΕΕ δείχνουν να συγκλίνουν και στο θέμα των πρωτοβάθμιων σωματείων, καθώς η πρώτη με συνεδριακή της απόφαση θα δρομολογήσει την ένταξη όλων των ευέλικτα απασχολούμενων (συμβάσεις έργου, σταζιέρ κ.λπ.) στα πρωτοβάθμια σωματεία του δημόσιου τομέα.
Ποντίκι