Γράφει ο Μαγια
∆εν θα ξεχάσουµε ποτέ το έτος 2010. Ο δυσκολότερος
χρόνος από τη Μεταπολίτευση τελειώνει, αλλά όλα δείχνουν πως ανατέλλει µία πιο
φρικτή χρονιά. Θα ματώσουν οι πάντες, πλην των εχόντων και κατεχόντων, που θα συνεχίσουν να
πίνουν εις υγείαν των κορόιδων.
Η Ελλάδα του Μνηµονίου είναι χώρα γκρίζα και καταθλιπτική. Αφού έφαγε τα λεφτά της, τώρα άρχισε να τρώει και τα παιδιά της.
Βιώνουμε μια πολιτική που φέρνει τα πάνω κάτω. Που εξομοιώνει τις πλασματικές
υπερωρίες μιας καθαρίστριας με το μεγάλο φαγοπότι των προμηθευτών του Δημοσίου
και τη σκανδαλώδη φοροδιαφυγή που γέμισε τα βόρεια προάστια της Αθήνας με
παλάτια.
Μεγάλο µέρος του πολιτικού προσωπικού εξακολουθεί να είναι για τα
πανηγύρια.
Δέκα μήνες πριν, ο Γ.
Παπακωνσταντίνου έλεγε από.............
το βήμα της Βουλής: «Οποτε βρίσκομαι στις Βρυξέλλες, οι συνάδελφοί μου υπουργοί μου θέτουν διαρκώς το ερώτημα: Δεν πρέπει κάποιος να πάει φυλακή;».
το βήμα της Βουλής: «Οποτε βρίσκομαι στις Βρυξέλλες, οι συνάδελφοί μου υπουργοί μου θέτουν διαρκώς το ερώτημα: Δεν πρέπει κάποιος να πάει φυλακή;».
Ολα δείχνουν πως η κυβέρνηση δεν επιθυμεί να καθίσει στο σκαμνί κανέναν από
τους «πορτοφολάδες», που ρήμαξαν τη χώρα. Προφανώς, έχει τους λόγους της…
Το διεφθαρμένο και χρεοκοπημένο πολιτικό σύστημα δεν τολμά γιατί φοβάται,
όπως ο διάβολος το λιβάνι, τον εξονυχιστικό έλεγχο του «πόθεν έσχες» όλων όσοι
είχαν πρόσβαση στον κρατικό μπεζαχτά!...
Οι πολίτες, που γεύονται πρωτοφανή μ