Η ΕΕ και ο αγώνας επιβίωσης του ευρώ

Ζοφερό μέλλον προβλέπουν οι γερμανόφωνες εφημερίδες για το ευρώ. Οι συνεδριάσεις Eurogroup και Ecofin και ο καταιγισμός δηλώσεων για την πορεία του ευρώ τροφοδοτούν σήμερα μια σειρά απαισιόδοξων σεναρίων για το ευρώ.

«Το τίμημα του ευρώ», είναι ο τίτλος ανάλυσης της γερμανικής εφημερίδας Süddeutsche Zeitung που αναφέρεται στις δυσκολίες της ευρωζώνης και στην πρόσφατη κριτική Παπανδρέου προς τη Γερμανία: «Όπως ακριβώς την άνοιξη έτσι και τώρα το τοπίο στην ευρωζώνη είναι ζοφερό: οι επενδυτές εκτινάσσουν σε ύψη-ρεκόρ το κόστος των πιστώσεων της υπερχρεωμένης Ιρλανδίας. Μαζί με την Ιρλανδία τίθενται υπό πίεση και οι άλλες υπερχρεωμένες χώρες, η Πορτογαλία, η Ισπανία και η Ελλάδα.

Και οι πολιτικοί αντί να συσπειρωθούν κατά των αγορών, αντιπαρατίθενται ο ένας εναντίον του άλλου. Οι χρεωμένες χώρες επιτέθηκαν τώρα κατά του βασικού τους χρηματοδότη, κατά της Γερμανίας.

Ιδιαίτερα επιθετική ήταν η υπ’ αριθμόν ένα χρεωμένη χώρα της ευρωζώνης, η Ελλάδα. Ο πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου κατηγορεί τη Γερμανίδα καγκελάριο ότι τα σχέδια των μεταρρυθμίσεών της μπορεί να οδηγήσουν ορισμένες χώρες στη χρεοκοπία. Οι Παπανδρέου και Σια όμως αγνοούν έτσι το πρώτο μάθημα που πήραμε την......
άνοιξη: τίποτε παραπάνω δεν αγαπούν οι κερδοσκόποι από τις δημόσιες διενέξεις των χωρών - μελών της ευρωζώνης, διότι τους ανοίγουν το δρόμο για σενάρια τρόμου και αισχροκέρδεια. Για να αποφευχθεί νέα κλιμάκωση της κατάστασης οι κυβερνήσεις των χωρών - μελών της ευρωζώνης οφείλουν να έχουν δημόσια ενιαία φωνή και θέσεις.»

 Μονόδρομος οι περικοπές, μονόδρομος και η επιβάρυνση της Γερμανίας
:  «Οι Έλληνες και οι Ιρλανδοί θα πρέπει να σταματήσουν να χτυπούν αυτούς που επιδιώκουν να τους σώσουν.  Η καγκελάριος πρέπει να βρει τις σωστές λέξεις για να καθησυχάσει τη νευρικότητα των κυβερνήσεων των υπερχρεωμένων χωρών και να εκτονωθεί έτσι η πίεση, την οποία υφίστανται οι κυβερνήσεις αυτές στις χώρες τους.

Οι Ευρωπαίοι πολιτικοί πρέπει όλοι μαζί να αποσαφηνίσουν στους διαδηλωτές της Αθήνας ή σε λίγο του Δουβλίνου ότι δεν υπάρχει εναλλακτική λύση στις επώδυνες περικοπές. Επιπλέον ο μηχανισμός διαχείρισης κρίσεων που προτείνει η κ. Μέρκελ πρέπει να θωρακιστεί κατά τέτοιον τρόπο, ώστε να διασφαλίζει στους επενδυτές δυο παραμέτρους: πρώτον, να συμμετέχουν σε μόνιμη βάση στο ρίσκο, και δεύτερον, εάν οι χώρες της ΕΕ βρίσκονται σε ανάγκη, να συμβάλλουν και αυτοί στα πακέτα στήριξης. Σίγουρο ασφαλώς είναι ένα: η Γερμανία επωμίζεται το μεγαλύτερο βάρος. Γι’ αυτό δεν επιτρέπεται η καγκελάριος να θυσιάσει τις αρχές της για μια κακώς εννοούμενη ειρήνη.»
dw