Αγαπητέ μου πρωθυπουργέ

Γράφει η Ρούλα Τάκη


Έχω πολύ καιρό να σε σκεφτώ, εχθές το βράδυ όμως βλέποντας την εκπομπή του Χαρδαβέλλα , δεν ξέρω γιατί άρχισαν να περνάνε από το μυαλό μου διάφορες σκέψεις. Αν Πρωθυπουργέ μου υπάρχουν αυτά τα κοιτάσματα στην Κρήτη, και δεν έχω λόγο να αμφισβητήσω διακεκριμένους καθηγητές, ο ένας εξ αυτών ο  κύριος Φώσκολος είναι σύμβουλος της Καναδικής Κυβέρνησης στην αναζήτηση και εκμετάλλευση γαιανθράκων, γιατί δεν τον προσλαμβάνεις σύμβουλο να σωθεί η Ελλάδα?  ΄Εχεις ,εκείνον τον Ιταλό δεν θυμάμαι το όνομά του, και του δίνει το ελληνικό κράτος έναν παχυλότατο μισθό, γιατί δεν παίρνεις τους δικούς μας τους ΄Ελληνες και τους έχουν οι Καναδοί?  Αλλά ξέχασα, αυτοί είναι χαζοί, ενώ εμείς οι έξυπνοι προσλαμβάνουμε τους Ιταλούς. Βέβαια από την πολλή σκέψη Πρωθυπουργέ μου, και το άδειο στομάχι , το βράδυ έβλεπα στον ύπνο μου κάτι  όνειρα που ήταν λέει πολύ κόσμος συγκεντρωμένος στην πλατεία Συντάγματος και κρατούσαν άλλοι μπαλτάδες, άλλοι κατσαρόλες, άλλοι τηγάνια, άλλοι τσεκούρια, και κυνηγούσανε εσένα, τον Πάγκαλο και όλη την κομπανία γύρω γύρω να σας σκοτώσουνε. Αλλά εσείς τρέχατε, εσύ ειδικά που είσαι και γυμνασμένος ήσουν μπροστά και σε απόσταση από τους άλλους, ο καημένος ο......... Πάγκαλος τελευταίος και τον πιάσανε πρώτο.  Πάνω στο πετσόκομμα του Πάγκαλου ξύπνησα, και η πρώτη μου σκέψη ήταν, τι κρίμα έπρεπε να συνεχιστεί λίγο το όνειρο γιατί αυτές είναι σκηνές επιστημονικής φαντασίας, που δεν πρόκειται ποτέ να τις δω στην πραγματικότητα . ……..