Γράφει η Ελένη Παπουτσή
Στην απολογία του ο Σωκράτης λέει ότι το κύριο
στοιχείο της φιλοσοφικής του πράξης, εξαρτάται από την κατάσταση τωνν συμπολιτων
του. Η Ευδαιμονία με την αρχαία έννοια έχει να κάνει αποκλειστικά με την αρετή ,
και ο Σωκράτης αποδεικύει ότι η
ευδαιμονία και η αρετή είναι θέματα άμεσα συνδεδεμένα με την ποιότητα της
πολιτικής, και της ιδιωτικής ζωής
των πολιτών. .Κατά τον Σωκράτη η πλήρης γνώση της .............αρετής είναι
απαραίτητη, για την καλή πρακτική ζωή του καθενός και
στους δύο αυτούς τομείς, τον ιδιωτικό, και τον πολιτικό.
Η σκέψη και η εφαρμογή αυτής, θα καταλήξει κάπου μέσα από
την γνώση, και αυτό ακριβώς με την
ηθική, είναι, που θα μας κάνει
ευδαίμονες ή όπως θα λεγαμε σήμερα ευτυχείς. Το γεγονός είναι, ότι δεν υπήρχε
μια έννοια της ευδαιμονίας κοινή
για την εποχή και διαδεδομένη στο τότε κοινό, την οποία να υιοθετούν συγχρόνως, και οι τότε φιλόσοφοι.
Χαρακτηρίζουμε όμως, την αρχαία ηθική ευδαιμονική,
μια και ο στόχος της είναι η ιδιωτική και δημόσια ευδαιμονία, συγχρόνως. Οι
αρχαίοι φιλόσοφοι ενδιαφέρονται για τα προβλήματα τα οποία σήμερα θεωρούμε
ηθικής φύσεως, αλλά τα συζητούν στο γενικότερο πλαίσιο της ευδαιμονίας.
Παράλληλα, τροποποιούν την
έννοια της ευδαιμονίας αρκετά, ώστε να είναι κατά τη γνώμη τους αδύνατον για
οποιονδήποτε να ευδαιμονήσει, χωρίς να ενδιαφέρεται εμπράκτως για τα προβλήματα
τα οποία σήμερα θα ταξινομούσαμε ως καθαρά ηθικής φύσεως. Για τον Σωκράτη και
τους αρχαίους φιλοσόφους δηλαδή,
υπάρχει συνάφεια, και συνύφανση, στις έννοιες ευδαιμονία,
ηθική, πολιτική. Σήμερα;
Ελένη Παπουτσή
Εκπαιδευτικός-πολιτισμολόγος