Γράφει ο Κων/νος Δρακάτος
Όταν ένας "ανθρωπάκος" συλλαμβάνεται να κάνει μια μικρο-παράβαση, εν αγνοία του και χωρίς υστεροβουλία, η απάντηση του Δικαστή στο επιχείρημα "δεν ήξερα" είναι ότι "άγνοια νόμου δεν επιτρέπεται" και τον κλείνει μέσα ή με τα "ευεργετικά"(να μπει και κάνα φράγκο στα ταμεία), μέτρα του κ. Καστανίδη, εξαγοράζει την ποινή με 3-4 συντάξεις και μετά σε υποχρεωτική αποχή από "τραπέζης και...κλίνης" (το πρώτο σίγουρα), που λένε.
Όταν ένας άλλος Άνθρωπος, με όλα του τα καλά και διακεκριμένος πολιτικός με 20 χρόνια υπουργός, εν γνώσει* του και υστεροβούλως, μεγαλο-παραβατεί υποσχόμενος στους πολίτες "πράματα και θάματα", υποκλέπτει την ψήφο του και κατόπιν τα παίρνει πίσω με την ίδια δικαιολογία ότι "δεν ήξερα", αυτός γίνεται πρωθυπουργός.
Όταν ένας τρίτος Άνθρωπος (προσέξτε το "Α" κεφαλαίο κι' αυτός), με τρικυμιώδη πολιτική διαδρομή και 2-3 χρόνια υπουργός, δηλώνει ότι γνωρίζει μεν το φάρμακο για την... "φαλάκρα", αλλά δεν αποκαλύπτει τον "χημικό τύπο" αν οι "φαλακροί"... δεν τον κάνουν πρωθυπουργό και μετά..."δεν ήξερα".
Όταν αυτά συμβαίνουν σε μία μικρή χώρα σαν την δική μας η οποία βολοδέρνει 180 χρόνια την νεότερης ιστορίας της μεταξύ, "δόξα το Θεό και βοήθα Παναγιά" και προκοπή δεν βλέπει, τότε δύο ........
τινά μπορεί να συμβαίνουν ή ότι όλοι είμαστε "ματιασμένοι" ή οι ηγέτες μας είναι... "γκάγκα". Χωρίς να αποκλείω το πρώτο, επειδή κατά καιρούς εμφανίζονται μερικά συμπτώματα, όπως π.χ. διαλείψεις μνήμης ή έντονο χασμουρητό, που σημαίνει υπνηλία, που συνηγορούν υπέρ αυτού του ενδεχόμενου, το δεύτερο όμως φαίνεται ότι είναι η πραγματική αιτία της κακοδαιμονίας μας, από το μέγεθος των καταστροφικών αποτελεσμάτων που προκαλεί.
τινά μπορεί να συμβαίνουν ή ότι όλοι είμαστε "ματιασμένοι" ή οι ηγέτες μας είναι... "γκάγκα". Χωρίς να αποκλείω το πρώτο, επειδή κατά καιρούς εμφανίζονται μερικά συμπτώματα, όπως π.χ. διαλείψεις μνήμης ή έντονο χασμουρητό, που σημαίνει υπνηλία, που συνηγορούν υπέρ αυτού του ενδεχόμενου, το δεύτερο όμως φαίνεται ότι είναι η πραγματική αιτία της κακοδαιμονίας μας, από το μέγεθος των καταστροφικών αποτελεσμάτων που προκαλεί.
Πράγματι, αν κάνουμε μια αναδρομή στα τελευταία 30-35 χρόνια του βίου μας και ανατρέξουμε στα πρωτότυπα ντοκουμέντα της περιόδου αυτής, που είναι στην διάθεσή μας ανεπηρέαστα ακόμη από ιστορικούς και ”ιστορικούς” αναλυτές και καταγραφείς, θα δούμε ότι οι κατά καιρούς πολιτικές μας ηγεσίες ήταν πολύ κατώτερες των περιστάσεων. Δεν κατόρθωσαν να εμπνεύσουν το λαό με εκείνα τα δημιουργικά ερεθίσματα που θα τον έφερναν αν όχι στην πρωτοπορία της Ευρώπης, γιατί τα χρόνια του πολέμου και κυρίως του καταραμένου εμφύλιου μας κράτησαν πολύ πίσω, τουλάχιστον κοντά στους πρώτους. Ως αδιαμφισβήτητη απόδειξη του ισχυρισμού μου θα επικαλεστώ την θέση της χώρας μας μεταξύ των κρατών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Στους 15 είμαστε τελευταίοι ή προτελευταίοι και την ίδια θέση διατηρούμε ακόμα και τώρα μεταξύ των 27 μελών, μερικά από τα οποία ήταν πολύ φτωχότερα από εμάς όταν εισήλθαν.
Και μόνο γι’αυτό θα έπρεπε οι κύριοι αυτοί να είναι ποιο προσεκτικοί στην συμπεριφορά τους ώστε να μην προκαλούν το κοινό αίσθημα, τον ίδιο τον λαό εν τέλει. Να δείχνουν δηλαδή, ότι συναισθάνονται τις αγωνίες μας για το αν αύριο θα έχουμε δουλειά για να μεγαλώσουμε και να σπουδάσουμε τα παιδιά μας, για να έχουμε μια περίθαλψη όταν, σαν άνθρωποι, μπορεί να την χρειαστούμε, λίγο καθαρό αέρα να αναπνέουμε και μία αξιοπρεπή διαβίωση τα τελευταία δύσκολα χρόνια προς την έξοδο.
Αντ’ αυτού, δείχνουν ότι όχι μόνο δεν αντιλαμβάνονται την κρίση που αυτοί δημιούργησαν με την ανικανότητά τους (επιεικώς), αλλά επιπλέον προκαλούν και προσβάλουν την νοημοσύνη μας. Αντί να βάλουν τον πισινό τους κάτω και να δουλέψουν πραγματικά, περιφέρουν και επιδεικνύουν την επικίνδυνη ελαχιστότητά τους προσπαθώντας να αποδείξουν ποιος είναι ο μεγαλύτερος - προσέξτε όχι ποιος είναι αλλά ο συγκριτικά μεγαλύτερος – ψεύτης και κλέφτης. Καμία άλλη έννοια δεν φαίνονται να έχουν και στην προσπάθειά τους αυτή έχουν χάσει το μέτρο και έχουν φτάσει στο άκρον άωτον του αλληλοεξευτελισμού . Και μόνο τα επιχειρήματα "δεν ήξερα" ή "τα φάγαμε όλοι μαζί" φτάνουν.
Αλλά επειδή ο διάολος έχει πολλά ποδάρια και βρίσκεται παντού, εμφανίστηκε την περασμένη Παρασκευή (8/10) με την μορφή του κ. Γιούνκερ, πρωθυπουργού του Λουξεμβούργου και προέδρου του Eurogroup από το 2005, όχι δηλαδή κάποιου παπαγαλάκου των Ελληνικών ΜΜΕ, ο οποίος από επίσημο βήμα της ετήσιας Διάσκεψης ΔΝΤ και Παγκόσμιας Τράπεζας στην Ουάσιγκτον και σε μια κρίση ειλικρίνειας, αλά Πάγκαλου, είπε το γνωστό σε όλους, εκτός των κ. Γ.Παπανδρέου, Α.Σαμαρά και των άλλων "δημοκρατικών δυνάμεων", ότι: "…ήταν προφανές ότι μια μέρα η Ελλάδα θα αντιμετώπιζε αυτού το είδους το πρόβλημα και εμείς γνωρίζαμε ότι το πρόβλημα θα προέκυπτε" και ότι "Η Ελληνική κρίση θα μπορούσε να είχε αποφευχθεί, όχι όμως πέρυσι, αλλά αν είχαν ληφθεί μέτρα δύο ή τρεις δεκαετίες πριν" (δηλαδή τότε που ο "χαρισματικός" ηγέτης μας, χάραζε τον 3ο δρόμο, της μίζας και της διαφθοράς, που οδήγησε εμάς στο δρόμο τώρα).
Βέβαια, τώρα που άνοιξαν οι ασκοί...της φιλαλήθειας (;) άρχισαν και θα συνεχίσουν ν'ακούγονται, κυριολεκτικά, κι' άλλες αλήθειες, μέχρι να πιστέψουμε, θέλοντας ή όχι, ότι ο βασιλιάς είναι γυμνός. Ένας "βασιλιάς" που ενώ γνώριζε ότι κυβερνούσε μια διεφθαρμένη χώρα (ο Γιούνκερ το είπε κι' αυτό), προσάρμοσε την συμπεριφορά του ανάλογα, για να κρύψει την γύμνια του. Και φανταστείτε τι έχουμε ν' ακούσουμε αν, λέω αν, τολμήσουν να στήσουν (τι θράσος) και Εξεταστική Επιτροπή...για τα πεπραγμένα (;) τους στην οικονομία, τώρα που πρόλαβαν και μας τα 'παν άλλοι.
Όμως, τώρα τα ψέματα τελειώσανε. Όσοι μπορούν να σηκώσουν το βάρος της κάθαρσης ας κάνουν ένα βήμα μπροστά αρχίζοντας από το πόθεν έσχες ΤΟΥΣ και μετά ας πάνε και στις μειώσεις μισθών και συντάξεων! Όχι ανάποδα.
Και ως τότε, ας κάνουμε κι' εμείς κάτι. Ας τους δείξουμε ότι καταλάβαμε τι κουμάσια είναι και ας το δείξουμε. Μια ευκαιρία έχουμε τον άλλο μήνα να βρεθούμε κοντά στην...φύση και τον καθαρό αέρα. Όχι άλλα... καθρεφτάκια και χάντρες. Θα το κάνουμε ή θα τρέχουμε εδώ κι' εκεί, όπου θα τα...μοιράζουν;
*Ο πρώην υπουργός Οικονομικών της Γερμανίας Πέτερ Στάνμπρουκ στο βιβλίο του με τίτλο "Under Strich", που εκδόθηκε πρόσφατα, γράφει σ'ένα σημείο για την Ελλάδα, ότι τον Ιανουάριο του 2009 συνάντησε τον κ. Γ. Παπανδρέου, στο γραφείο του στο Βερολίνο, ο οποίος αναφέρθηκε στην κακή κατάσταση της Ελληνικής οικονομίας και "του ζήτησε συμβουλές για την μείωση του ελλείμματος". Τον Οκτώβριο του ίδιου έτους και προ των εκλογών όμως "δεν ήξερε" και μοίραζε...χάντρες και καθρεφτάκια.