Ξεκινήσαμε ως παιδιά γεμάτα όνειρα και συνεχίσαμε ως έφηβοι επαναστάτες.
Ηταν τα χρόνια που θεωρούσαμε ότι μπορούμε να τα αλλάξουμε όλα και ζήσουμε μια καλύτερη ζωή από αυτη που μας είχαν δείξει μέχρι τότε.
Και ξαφνικά μεγαλώσαμε και πήραμε επιτέλους τη ζωή στα χέρια μας.
Κάποια όνειρα έγιναν πραγματικότητα, κάποια άλλα παραμερίστηκαν για λίγο και αλλά χάθηκαν μέσα την πραγματικότητα.Μέχρι κάποιο σημείο θεωρώ ότι τα πήγαμε καλά και ξαφνικά στη δίνη της καθημερηνότητας, διαπιστώνεις ότι υπάρχουν και άλλα όνειρα που εχουν μείνει στην άκρη και κοιτώντας τα ανακαλύπτεις ότι μπορείς να κάνεις και άλλα. Και τότε ειναι η ώρα που αρχίζεις τη μάχη με τον εαυτό σου και τις υποχρεώσεις σου.
Λένε ότι δεν πρέπει να σου ταραζουν τα.........
νερά γιατί μέσα από την καθημερηνότητά σου μπορείς να περνας καλά και ότι περνώντας τα χρόνια βιώνεις την ευτυχία μέσα από τους συμβιβασμούς σου και τις επιλογές σου.
Έστω όμως και αν όλες σου οι επιλογές ήταν συνειδητές και μελετημένες κάποια στιγμή τα πράγματα αλλάζουν μέσα σου και αρχίζεις και ταράζεις μόνος σου τα νερά και μαζί με σένα ταράζεις και τους γύρω σου.
Σε μια λίμνη μέσα βρίσκεις τη γαλήνη, στη θάλασσα όμως μπορείς να βιώσεις πολλές καταστάσεις.
Και τελικά ποια είναι η μαγκιά? Να κάθεσαι και να κοιτάς τη λίμνη ή να κολυμπήσεις στη θάλασσα?
Νομίζω ότι είμαστε φτιαγμένοι για μεγαλα πράγματα και θα επρεπε να δοκιμάζουμε συνεχως τον εαυτό μας σε νέες εμπειρίες,
Ας μην σταματησουμε να ονειρευόμαστε και ας μη φοβομαστε τη θαλασσοταραχή, γιατι και στη θάλασσα μετά από μια φουρτούνα επικρατεί γαλήνη ... και οι δυνατές εμπειρίες δεν είναι ποτέ γαλήνιες!
Ποια είναι η αποψή σας φίλοι θαμώνες?