ΔΕΗ : Μύθοι και στοιχεία

Γράφει ο D.B.

Επειδή αυτές τις μέρες υπάρχουν πολλοί συμπατριώτες μας (και όχι μόνο) που μιλούν για τη ΔΕΗ πιστεύω ότι καλό είναι να εκφράζουν την άποψη τους με στοιχεία που έχουν διασταυρώσει και τεκμηριώσει οι ίδιοι. Να μην αρκούνται μόνο στην "ενημέρωση" από τους γνωστούς διαμορφωτές της κοινής γνώμης, που μας βομβαρδίζουν καθημερινά με την προπαγάνδα τους.
Μάλιστα οι περισσότεροι από αυτούς τους σύγχρονους Γεωργαλάδες περισσότερο θυμίζουν εκπροσώπους του ΔΝΤ παρά Έλληνες δημοσιογράφους.

Εκτός των προπαγανδιστών όμως, υπάρχουν και παραπληροφορημένοι συμπολίτες μας που υποστηρίζουν την άποψη υπέρ της πώλησης αλλά δεν έχουν καταλάβει την ουσία αυτών που υποστηρίζουν, ούτε βέβαια ποιους τελικά υποστηρίζουν.

Θα μπορούσαμε να βγάλουμε χρήσιμα συμπεράσματα αν δούμε ποιοι είναι αυτοί που "ενθουσιάστηκαν" με την πώληση της ΔΕΗ.
Τα ΜΜΕ της διαπλοκής, τα οποία ξεσάλωσαν για να μας πείσουν ότι μας "συμφέρει" να μπούμε στο ΔΝΤ (για να μας σώσει), σήμερα υποστηρίζουν με το ίδιο πάθος την πώληση της ΔΕΗ.
Να υποθέσουμε ότι οι ιδιοκτήτες των.........
ΜΜΕ και οι όμοιοί τους αεριτζήδες, κατ' ευφημισμόν επιχειρηματίες, οι οποίοι κονομάνε από τη διαφθορά και το δημόσιο χρήμα, υποστηρίζουν αυτήν την πώληση, γιατί είναι καλοί πατριώτες; Την επιθυμούν, επειδή αγαπάνε την Ελλάδα και τους Έλληνες;

Πέρα όμως από τις βάσιμες ενδείξεις που έχουμε ας μιλήσουμε και με στοιχεία.
Στην ιστοσελίδα http://www.energy.eu/ εμφανίζονται οι τιμές πώλησης ανά Κhw σε όλες τις ευρωπαϊκές χώρες.
Τα συμπεράσματα, πέρα από κάθε παραπληροφόρηση, είναι απλά.
Η ΔΕΗ έχει τη φτηνότερη Κhw σε όλη την Ευρώπη μετά την Λετονία.
Είναι φτηνότερη ακόμα και από τη Γαλλία που διαθέτει πυρηνικά εργοστάσια παραγωγής.
Είναι φτηνότερη από το σύνολο των χωρών του πρώην ανατολικού μπλοκ με τους γνωστούς μισθούς.
Διατηρεί τη ίδια μέση τιμή ανά Κhw ενώ στις άλλες χώρες η τιμή μειώνεται στις μεγάλες καταναλώσεις. Αυτό σημαίνει πρακτικά ότι ο φτωχός, που λογικά έχει και τις μικρές καταναλώσεις, πληρώνει τη Κhw ακριβότερα από τον πλούσιο.
Στη Γερμανία, το πρότυπο της παραγωγικότητας, η τιμή είναι 2,5 φορές ακριβότερη.

Όταν λοιπόν ακούμε να μας λένε ότι η απελευθέρωση θα ωφελήσει τον καταναλωτή είμαστε έτοιμοι να το δεχθούμε αρκεί να μας δώσουν κάποια στοιχεία και παραδείγματα. Δυστυχώς με τα στοιχεία που υπάρχουν, όφελος έχει μόνο ο ιδιώτης παραγωγός σε βάρος του καταναλωτή και πουθενά δεν βρήκαμε το αντίθετο.

Τώρα ας προσπαθήσουμε στη σκέψη μας να διαχωρίσουμε τρία διαφορετικά στοιχεία. Τη ΔΕΗ, τους εργαζόμενους στη ΔΕΗ και τη συνδικαλιστική ηγεσία.
Ας ξεκαθαρίσουμε ότι η ΔΕΗ πέρα από δημόσια περιουσία είναι και ένας στρατηγικός παράγοντας για την οικονομία αλλά και τη χώρα γενικότερα.
Ως προς τους εργαζόμενους, παρά την παραπληροφόρηση που παρουσιάζεται, δεν είναι δεδομένη η ταύτιση τους με τη συνδικαλιστική τους ηγεσία (σε επίπεδο στόχων, μεθόδων, επικοινωνιακών πρακτικών κ.λπ).
Μα οι εργαζόμενοι δεν έχουν ευθύνη για την συνδικαλιστική ηγεσία τους, αλλά και για τις αποφάσεις της;
Φυσικά και έχουν όπως και οι υπόλοιποι Έλληνες για την πολιτική ηγεσία τους. Εκλεγμένοι και οι μεν και οι δε. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι όλοι οι Έλληνες έχουν τις ίδιες ιδέες και επιδιώξεις με τον εκλεγμένο Έλληνα πρωθυπουργό.

Στην ιστοσελίδα http://paske.genop.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=60:2010-04-28-14-33-20&catid=41:anakinoseis&Itemid=73 μπορούμε να δούμε κάποια στοιχεία και να αντλήσουμε μερικά χρήσιμα συμπεράσματα.

Στις εκλογές του Φεβρουαρίου του 2010 σε σύνολο 22.500 εργαζομένων, κομματικών στρατιωτών όπως ισχυρίζονται κάποιοι, ψήφισαν σχεδόν οι μισοί (12.629).
Η ΠΑΣΚΕ, η αιχμή του δόρατος του κομματικού στρατού στη πασοκοκρατούμενη ΔΕΗ όπως μας πληροφορούν, πήρε μόλις 6.079 ψήφους (ποσοστό επί του συνόλου των εργαζομένων το «τεράστιο» ποσοστό τού 27%). Μάλιστα παρατηρούμε ότι η ημερομηνία των εκλογών είναι προ ΔΝΤ εποχής.

Ακόμα ας διαχωρίσουμε την εικόνα των 100-200 εργαζομένων που βλέπουμε άμεσα, που σίγουρα δεν είναι η καλύτερη, από τον κύριο όγκο των εργαζομένων στη ΔΕΗ. Ας σκεφτούμε ότι εργαζόμενος στη ΔΕΗ είναι και αυτός που σε συνθήκες χιονοθύελλας, επάνω στη κορυφή του βουνού, θα ανέβει στο πυλώνα να αποκαταστήσει μία διακοπή. Φυσικά αυτών δεν θα τον συναντήσουμε ποτέ γιατί με τέτοιες συνθήκες πιθανόν ούτε από το σπίτι μας δεν θα μπορούμε να βγούμε.
Το πλήθος των εργαζομένων στο τεχνικό κομμάτι (ορυχεία, σταθμούς παραγωγής, δίκτυο) είναι 19.041 στο σύνολο των 22.582 εργαζομένων.
Στοιχεία: ΔΕΗ «Ετήσιος Απολογισμός 2009»
http://www.dei.com.gr/Documents/DEH%20Deltio%202009%20GR%20gray.pdf

Θα ήταν επίσης χρήσιμο αν κάποιος επιθυμούσε να επισκεφτεί ένα ορυχείο ή ένα σταθμό παραγωγής, να δει πως εργάζονται όλα αυτά τα "κομματικά κοπρόσκυλα", "τεμπελχανάδες", "παράσιτα", ή όπως αλλιώς αποκαλούνται, ώστε να αποκτήσει προσωπική άποψη, πέρα από αυτά που τον πληροφορούν οι διάφοροι εργατικοί MEGAλοδημοσιογράφοι.

Ας δούμε όμως και μερικά στοιχεία σχετικά με το πλήθος των εργαζομένων στη ΔΕΗ, αλλά και σε χώρες που μας πλασάρονται σαν πρότυπα παραγωγικότητας.
Στην Γερμανία, η RWE εξυπηρετεί 30 εκατ. παροχές και διαθέτει 70.730 εργαζόμενους, στη δε Γαλλία η EDF εξυπηρετεί 31 εκατ. παροχές και διαθέτει 169.000 εργαζόμενους. Η θυγατρική της γαλλικής EDF (EDF Energy) στην Αγγλία εξυπηρετεί 5.7 εκατ. παροχές και διαθέτει 13.158 υπαλλήλους, συνολικά δε απασχολεί πάνω από 20.000 εργαζόμενους. Η γνωστή μας και στη Ελλάδα Αυστριακή Verbund για 220.000 παροχές στην Αυστρία απασχολεί 2.820 εργαζόμενους.
Η ΔΕΗ σήμερα εξυπηρετεί 7,5 εκατ. παροχές και διαθέτει 22.046 εργαζόμενους.
(πυγές των παραπάνω : www.dei.gr/, www.rwe.com, www.edf.com, www.wikipedia.org)

Κλείνοντας για τη ΔΕΗ να θέσω έναν προβληματισμό και ευκαιρία για αναζήτηση. Πώς είναι δυνατόν μία επιχείρηση που είναι γεμάτη ‘τεμπέληδες’, που πουλάει το προϊόν της στη φτηνότερη τιμή στην Ευρώπη, που παρέχει κοινωνικά τιμολόγια σε σεισμοπαθείς, πολύτεκνους, αγρότες, που παρέχει ρεύμα σε κάθε ορεινό ή ακριτικό χωριό των 30 κατοίκων (πέρα από κάθε επιχειρηματική ή οικονομική λογική), τελικά να έχει καθαρά κέρδη 700 εκατομμύρια ευρώ και να έχει πληρώσει και στο ελληνικό κράτος 300 εκατομμύρια φόρο (χρήση 2009);

Αν παρατηρήσουμε στα ΜΜΕ δεν υπάρχουν πια ειδησεογραφικά δελτία, αλλά δελτία άποψης. Αυτό σημαίνει ότι δεν μεταδίδουν καθαρά την είδηση, δεν παρουσιάζουν στοιχεία σχετικά με την είδηση, δεν υπάρχουν συμπεράσματα που να τεκμηριώνονται από έρευνα και στοιχεία. Τι υπάρχει; Με αφορμή την είδηση, που και αυτή την έχουν εκφράσει όπως τους συμφέρει, διατυπώνουν άποψη. Δεν έχει σημασία που δεν υπάρχουν στοιχεία, έρευνα, τεκμηρίωση. Αρκεί ότι εκφράστηκε σε ένα μεγάλο κανάλι, ενός μεγάλου επιχειρηματία, από ένα μεγάλο δημοσιογράφο και ο λαός περιμένει με ένα μεγάλο στόμα να καταπιεί τη ποιο μεγάλη προπαγάνδα.
Κάπως έτσι στήνονται οι μεγάλες δουλειές. Ο καθένας συνεισφέρει με ότι μεγάλο έχει.

Στη δημοκρατία ο καθένας μπορεί ελεύθερα να εκφράζει την άποψή του.
Ας είναι όμως τουλάχιστον η δική του και όχι αβασάνιστα αυτή που πλασάρουν στη κοινή γνώμη οι διάφοροι προπαγανδιστές. Γιατί τότε τη δημοκρατία τη μεταβάλουμε σε μιντιοκρατία και για αυτό έχουμε όλοι μας ευθύνη.

db