Γράφει η Κατερίνα ΚατήΚαταμεσήμερο Αυγούστου...
Στην κατάμεστη παραλία σε κεντρικό σημείο πανέμορφου νησιού του Αιγαίου το συνεργείο καθαριότητας δουλεύει πυρετωδώς. Συμμαζεύοντας όπως όπως, λόγω και της αφόρητης ζέστης, τις ακαθαρσίες τουλάχιστον ενός μήνα. Αποδυτήρια που έχουν μετατραπεί σε αποθήκες άχρηστων αντικειμένων, τουαλέτες που ταλαιπωρούν βάναυσα την όσφρηση και ελλοχεύουν κινδύνους για την υγεία των πολιτών, ντους γεμάτα γλίτσα για λουόμενους ακροβάτες.
Οι υπάλληλοι «σιχτιρίζουν», οι παραθεριστές -κυρίως οι ξένοι- κουνάνε με σημασία το κεφάλι, και ο κ. Δήμαρχος, ο οποίος εποπτεύει τις εργασίες στην... οργανωμένη παραλία, «φυσάει και ξεφυσάει».
Χρησιμοποιώντας βαριές εκφράσεις αποδίδει την ευθύνη στον επιχειρηματία που έχει μισθώσει και εκμεταλλεύεται τον.........
χώρο, ο οποίος του επιστρέφει τους χαρακτηρισμούς, αλλά και οι δύο ομονοούν απέναντι στις απειλές των παραθεριστών ότι δεν θα ξαναπατήσουν το πόδι τους στο γνωστό τουριστικό θέρετρο.
Βλέπουν γύρω τους «συκοφάντες», οι οποίοι αδίκως διαμαρτύρονται για τις βρώμικες ξαπλώστρες και τις σχισμένες ομπρέλες και για την παραλία-χωματερή τσιγάρων και σκουπιδιών.
«Θα του στείλω το Υγειονομικό», φοβερίζει ο Δήμαρχος, ο οποίος κάνει πως δεν ακούει την επισήμανση πολίτη ότι «το Υγειονομικό ήρθε αλλά κατόπιν... προειδοποίησης». Ετσι, χάρη στο... πουλάκι που είχε κελαηδήσει τη σωστή ώρα, οι υπεύθυνοι του καταστήματος είχαν φροντίσει να πράξουν τα δέοντα.
Λίγες ώρες αργότερα, στην ίδια περιοχή, μια μητέρα με την εντεκάχρονη κόρη της σπεύδουν στο Κέντρο Υγείας, καθώς το παιδί έχει αφόρητους πόνους στο αυτί.
Η γιατρός εξετάζει την πιτσιρίκα και ενημερώνεται από τη μητέρα ότι πρόσφατα είχε ακολουθήσει φαρμακευτική αγωγή για ωτίτιδα με συνταγή του παιδιάτρου του Κέντρου Υγείας. Η συμπαθής επιστήμονας θορυβείται, ζητά να δει τη συνταγή, αποφασίζει ότι το παιδί πρέπει να πάρει πάλι αντιβίωση και προχωρά σε... ιατρικό συμβούλιο με άλλη συνάδελφό της για τη δόση του φαρμάκου. Η ώρα περνά, τα φαρμακεία όπου να 'ναι κλείνουν, αλλά οι γιατρίνες ζορίζονται γιατί διαφωνούν για το βάρος του παιδιού, το οποίο αρχικά ζυγίζουν με το... μάτι. Η μητέρα αναζητά τον παιδίατρο, εκείνος λείπει σε άδεια, και τότε είναι που της συστήνουν να επισκεφθεί... ιδιώτη παιδίατρο. Την παραπέμπουν στην υποδοχή προκειμένου να ενημερωθεί πότε επιστρέφει ο παιδίατρος, ώστε αν χρειαστεί να τη φέρουν σε επαφή με ιδιώτη. Εκεί ένας κύριος τύπου δεν βρήκα ανοιχτό το καφενείο και πήγα να κάνω το... τσιγαράκι μου στο Κέντρο Υγείας, καπνίζει αρειμανίως. Μπροστά του η ταμπέλα που ενημερώνει ότι το κάπνισμα απαγορεύεται αυστηρά σε όλους τους χώρους του Κέντρου Υγείας, βγάζει τα... μάτια των ασθενών, αλλά όχι και των γιατρών.
Στο ερώτημα «πότε επιστρέφει ο παιδίατρος», ο υπάλληλος απαντά «μεθαύριο, αλλά εκτός απροόπτου».
«Οταν λέτε εκτός απροόπτου, τι εννοείτε;», τον ρωτά η μητέρα.
«Ε, δεν καταλαβαίνετε;», διευκρινίζει εκείνος χασκογελώντας.
«Εδώ είμαστε Ελλάδα και ο γιατρός μπορεί να μην επιστρέψει κανονικά. Να πάρει και μερικές μέρες άδεια παραπάνω».
Και τσουπ τής πλασάρει το κινητό της ιδιώτιδος γιατρού που το είχε... πρόχειρο στο γκισέ για ώρα ανάγκης.
Η κατάληξη; Μάνα και παιδί έβγαλαν φτερά στα πόδια για να προλάβουν την παιδίατρο στο ιατρείο της, όπου έπειτα από ώρες κατάφεραν επιτέλους να πάρουν την περίφημη συνταγή με τη σωστή δοσολογία για το βάρος του παιδιού, όχι όμως και απόδειξη για τα 40 ευρώ που κόστισε η επίσκεψη.
Τυχαία περιστατικά; Δεν νομίζω. Οπως εύστοχα είπε και ο θεριακλής υπάλληλος του Κέντρου Υγείας, «εδώ είμαστε Ελλάδα». Τόσα χρόνια «λούφας και παραλλαγής» θα πάνε χαμένα επειδή βγήκε το ΣΔΟΕ πέντ'-έξι βόλτες παραπάνω; 'Ή επειδή «πονάει» η Μαριλίζα για τα χάλια της Δημόσιας Υγείας; Να πάει σε... ιδιώτη να της κόψει συνταγή.
Κατερίνα Κατή