Γράφει η Ελένη ΠαπουτσήΠρώιμος Μεσαίωνας, 8-10αιώνας.
Παρά τις βαρβαρικές επιδρομές, και τις αντιπαραθέσεις με το Ισλάμ, οι κοινωνίες της παλιάς δυτικής Ρωμαικής αυτοκρατορίας, είχαν τα εξής χαρακτηριστικά. Αγροτιά, κυριαρχεί ο θεσμός της δουλείας,το ρωμαικό παρελθόν, αλλά και φέουδα,(μεγάλα κομμάτια γής) ενώ παρατηρείται δειλή εμφάνιση τεχνολογικής προόδου.
11-13 αιώνας.
Στο πολιτικό πεδίο, κυριαρχούν οι φεουδάρχες. (πλούσιοι γαιοκτήμονες) Στο κοινωνικό πεδίο, ο τριμερής διαχωρισμός της κοινωνίας, σε πολεμιστές, ιερείς και εργαζόμενους. Η φεουδαλική αριστοκρατία λειτουργεί εις βάρος των πληθυσμών της υπαίθρου, εισάγοντας σχέσεις υποτέλειας και εκμετάλευσης. Επέρχεται σύγκρουση πόλης και φεουδαρχίας, που σηματοδοτεί την κρίση του φεουδαλισμού, και επανεμφανίζεται η μοναρχία.
13-14 αιώνας
Τεχνολογική στασιμότητα, πάγωμα ανάπτυξης. Λιμοί και επιδημίες, μείωση του ευρωπαϊκού πληθυσμού , οικονομική.........
. κατάρευση. Αναδύεται και εδραιώνεται ο αγροτικός κατασκευαστικός τομέας που αποτελέι τη βάση για τις καπιταλιστικές δραστηριότητες.
14-15 αιώνας
Η Ευρώπη της κρίσης και της Αναγέννησης. Δημογραφικής συρρίκνωση. Επιδημίες Μαύρου θανάτου. Σύγκρουση αγροτικών και αστικών πληθυσμών. Οι αστικές κοινότητες και οι πλούσιες ολιγαρχίες ήρθαν αντιμέτωπες με το φαινόμενο της φτώχειας. Το γεγονός αυτό, αλλά και οικονομικοί σχεδιασμοί, οδήγησαν σε επαναπροσεγγιση του φαινομένου της φτώχειας.
16-17 αιώνας.
Ευρώπη πρωτίστως αγροτική. Η κοινωνικοποίηση του ατόμου ηταν το χωριό, ή η αστική κοινωνία. Ζωντανός ο φόβος του θανάτου, από επιδημίες, Η ίδια η κοινωνικο-οικονομική ανάπτυξη με πολλαπλασιασμό των αγορών, προσέφερε ασυνείδητες λύσεις στο μέγα πρόβλημα της ανθρώπινης επιβίωσης.
Οι ανταγωνισμοί στη κοινωνία δημιούργησαν ανακατατάξεις στο πολιτικό σκηνικό.
Οι πληβείοι(φτωχοί) υποβαθμίστηκαν περισσότερο.Οι ιστορικοί εδώ αντιμετωπίζουν την αποκοπή της ανατολικής Ευρώπης από την ιστορική παραγματικότητα που ταυτίστηκε με τη Δύση.
Οι ευρωπαικές οικονομίες δοκιμάστηκαν από μια οξεία πληθωριστική κρίση η οποία έπλητε κυρίως τα ασθενέστερα στρώματα. Σε πόλη και ύπαιθρο, προκάλεσε παράλληλα , και ανεπάρκεια των κρατικών εσόδων. Η δραματική υποβάθμιση του β ιοτικού επιπέδου συνοδεύτηκε από φορολογικές επιβαρύνσεις
ο 16 και 17 αιώνας χαρακτηρίστηκαν από πρωτοφανείς λαικές εξεγέρσεις στην ύπαιθρο και στις λαικές κοινωνίες.
Η οικονομική κρίση, οι πόλεμοι, η φορολογία επιβάρυνε τις ήδη τεταμένες σχεσεις ανάμεσα στις ευρωπαικές αριστοκρατίες και τα υποτελή στρώματα. Στις ανακατάξεις άνοιξε ο δρόμος για την απολυταρχική μοναρχία.
Μέσα του 17ου. Η ευρωπαική ήπειρος κλονίστηκε από μια σειρά κρίσεων, οικονομικών και κοινωνικών, οι οποίες προκάλεσαν έντονες πολιτικές ανακατατάξεις. Οι πολλές αυτές κρίσεις προσέδωσαν στη περίοδο το χαρακτήρα μια γενικής κρίσης.
Παραμονές Γαλλικής επανάστασης (1789) 18 αιώνας η επίσημη διαστρωμάτωση των ευρωπαικών κοινωνιών ήταν τα 3 στρώματα.Οι ανταγωνισμοί στο εσωτερικό της ευρωπαικής αριστοκρατίας, και των κρατικών αξιωμάτων δημιούγησαν τις προυποθέσεις για ανακατατάξεις στο πολιτικό σκηνικό.
Ο 18 ος ήταν η περίοδος των κοσμογονικών αλλαγών. Η διάνοιξη νέων δρόμων, επέτρεψε το άνοιγμα της ευρωπαικής παραγωγής σε μια παγκόσμια αγορά.
18-19 αιώνας. Εδραίωση του καπιταλισμού, ή οποία δεν αποτέλεσε χωρίς σκαμπανεβάσματα διαδικασία .
Στην αυγή του 20ου, μια σειρά επανάστασεων κοινωνικών, πολιτικών, διανοητικών, είχαν ανατρέψει τα παλαια καθεστώτα της ολιγαρχίας
Στο πρωτο μισό του 20 ου οι ευρωπαικές κοινωνίες συγκλονίστηκαν από οικονομική και κοινωνική κρίση πρωτοφανούς κλίμακας, ενώ το ευρωπαικό δράμα κορυφώθηκε με τους δυο ολοκληρωτικούς πολέμους, που στοίχισαν τη ζωή σε 60 εκ. Ευρωπαίους
Ανακύκλωση; Αγώνας; Επιβίωση; ή ευζήν; Τι προτιμάμε; Ας επιλέξουμε.
Ελένη Παπουτσή
Εκπαιδευτικός-πολιτισμολόγος