ΘΕΜΑΤΑ ΠΑΙΔΕΙΑΣ (Ο κύριος σκοπός της)

Γράφει ο Λεωνίδας Ορφανουδάκης

Το 2ο γράμμα στην Υπουργό Παιδειας


Κυρία Υπουργέ …..….. Χρόνια τώρα διατυπώνω την άποψη πως όλα τα σοβαρά προβλήματα του τόπου , και μάλιστα εκείνα που τείνουν να μας αφανίσουν σήμερα σαν λαό και σαν Έθνος είναι κατά κύριο λόγο προβλήματα παιδείας !

Έτσι άρχιζα και έτσι τελείωνα το προηγούμενο μήνυμα μου που σας απηύθυνα και μάλιστα συμπλήρωνα ότι «Το θέμα της Παιδείας είναι τόσο κρίσιμο που αν δεν σας ενοχλεί σκοπεύω να επανέλθω »

Επανέρχομαι λοιπόν σήμερα θέτοντας το ποιο καίριο κατά την γνώμη μου ερώτημα και που αφορά στο ποιος πρέπει να είναι ο σκοπός της Παιδείας ειδικά σήμερα . Ο σκοπός αυτός πρέπει να οριστεί , πέρα και πάνω από αυτό που συνηθίσαμε στις μέρες μας να λέμε μόρφωση , την μεγάλη αξία της οποίας προφανώς και δεν παραβλέπω .

Ξεκινώντας με δεδομένο ότι οι σοφοί στην Αρχαία Ελλάδα πίστευαν , πράγμα που φυσικά ασπάζομαι και εγώ, ότι ή «αρετή διδάσκετε» και ότι «η πολιτεία οφείλει και μπορεί με την Παιδεία να διαπλάθει ενάρετους και ωφέλιμους στη Δημοκρατία πολίτες» , σας θέτω το ζήτημα όπως.......... πρέπει να τίθεται όταν μιλάμε για οποιαδήποτε θέματα Παιδείας ειδικά στην Ελλάδα σήμερα στην κοινωνία της οποίας η υστέρηση ηθικών αξιών είναι πάνδηλος !

Εμείς στην Ελλάδα «Τι πολίτες θέλουμε να φτιάξουμε ;»

Η απάντηση που θα δοθεί στο ερώτημα αυτό πρέπει να αποτελέσει τον κεντρικό στόχο της Ελληνικής Παιδείας .

Οι πρόγονοι μας στην Κλασική Αθήνα σε αυτό το ερώτημα έδιναν την απάντηση ότι η Παιδεία πρέπει να αποβλέπει στο να κάνει πολίτες ενάρετους και ευτυχισμένους αφού τους δίδασκαν πως η ευτυχία τους είναι καρπός της αρετής και η αρετή καρπός της γνώσης . Της γνώσης ότι ευτυχισμένος μπορεί να είναι μόνο ο ενάρετος , χωρίς καμία μεταφυσική διάσταση στον όρο , πολίτης .

Ένας πολίτης σώφρων ,δίκαιος , ευσεβής, ανδρείος και με αγάπη προς την πατρίδα ήταν το ζητούμενο και εφόσον παραδεχθείτε και σεις ότι η αρετή είναι διδακτή , νομίζω έχουμε έτυμο τον μπούσουλα για το ποιος πρέπει να είναι ο σκοπός της Παιδείας . «Να δίνει δηλαδή γνώση και να διαμορφώνει μέσω της γνώσης και χωρίς μεταφυσική ενάρετους , πάει να πει ευτυχισμένους πολίτες οι οποίοι θα ζουν αρμονικά μεταξύ τους σε δημοκρατικές κοινωνίες » .

Το να έχει καθοριστεί βέβαια ο σκοπός είναι η αρχή η οποία αν και είναι όπως λέει ο λαός μας το ήμισυ του παντός όμως δεν είναι το παν . Με θεμέλιο το σκοπό αυτό θα πρέπει να δομηθεί μια παιδεία που θα κάνει τον νέο , τον αυριανό πολίτη να μπορεί να διακρίνει τη διαφορά ανάμεσα στο νόμο της δημοκρατικής Αθήνας στον οποίο υποτάχτηκε και χάριν του οποίου ήπιε το κώνειο ο Σωκράτης , από τον νόμο του Κρέοντα στον οποίο αντιστάθηκε μέχρι θανάτου η Αντιγόνη .

Απόλυτη ανάγκη για τον τόπο είναι να θεμελιωθεί , από αρχής μέσω της Παιδείας , μια γνήσια Δημοκρατική κοινωνία Ευσεβής και Ενάρετη , από γνώση και όχι από το Φόβο του Θεού , και της οποίας τα μέλη σαν απόλυτα ίσοι μεταξύ τους πολίτες , θα οικοδομούν με σωφροσύνη και δικαιοσύνη τόσο τις σχέσεις αναμεσά τους όσο και τις σχέσεις τους με την πατρίδα .

Επιστροφή της Παιδείας στη φιλοσοφία και την αληθινή Δημοκρατία , επιστροφή στις αρχαίες μας ρίζες προτείνω καθώς καταλάβατε κυρία Υπουργέ .

Λεωνίδας Ορφανουδάκης

leonidasorf@gmail.com