Παιχνίδια με τη Δικαιοσύνη


Γράφει ο Τριαντάφυλλος Καρατράντος

Όλοι στάθηκαν, όπως είναι και λογικό άλλωστε, στο γεγονός της ανάμειξης του διευθυντή του πολιτικού γραφείου του πρώην Πρωθυπουργού Κώστα Καραμανλή στην υπόθεση Βατοπεδίου.
Όντως, είναι πολύ σημαντικό να αποδοθεί δικαιοσύνη σε αυτή την υπόθεση, αλλά και σε όλες τις άλλες ανοιχτές υποθέσεις σκανδάλων. Δεν πρέπει να χαθούν και αυτές από το υποκριτικό χαλί της συγκάλυψης του πολιτικού συστήματος που έχει σώσει πολλούς από την απόδοση των ευθυνών όλα αυτά τα χρόνια.
Τη δική μου όμως προσοχή, με μεγάλη κιόλας ανησυχία, την τράβηξε μία άλλη πτυχή που αναδείχθηκε μέσα από την επικοινωνιακή υπερπροβολή του γεγονότος. Με ανησύχησε η κόντρα μεταξύ των δύο πρώην ανώτατων δικαστικών, των κυρίων Ζορμπά και Σανιδά.
Μόνο αλγεινή εντύπωση μπορεί να προκαλέσει η εικόνα των δύο δικαστικών μέσα από τα τηλεοπτικά παράθυρα να εγκαλεί ο ένας τον άλλον ως ψεύτη.
Η δικαιοσύνη είναι έντονα δεμένη με ..........
τα αισθήματα της αξιοπιστίας και της εμπιστοσύνης. Μόνο που τα αισθήματα αυτά οι αξιότιμοι αυτοί κύριοι φρόντισαν να τα εξαφανίσουν από τη σκέψη μας.
Δεν ξέρω αν μπορούν να αντιληφθούν ότι δεν έχει χρεοκοπήσει απλώς το πολιτικό μας σύστημα. Η κρίση έχει πάει ακόμη πιο βαθιά, έχει αγγίξει τους θεσμούς που διέπουν την κοινωνία, αλλά και την ηθική μας κουλτούρα.
Με αποτέλεσμα ο διαχωρισμός των εξουσιών του Βαρόνου του Montesquieu να υπερκεράζεται από την αποτυχία της Ελλάδας. Μετά την εκτελεστική και τη νομοθετική, έρχεται και η δικαστική εξουσία να μπει στο κάδρο της αναποτελεσματικότητας και της απονομιμοποίησης.
Μόνο που μία κοινωνία δεν μπορεί να ανταπεξέλθει στις όποιες δυσκολίες της όταν δεν μπορεί να εμπιστευθεί τη δικαιοσύνη. Είναι ίσως ο πιο σημαντικός θεσμός, και θα έπρεπε αυτό να το σκέφτονται πολύ καλά, όσοι θέλουν να παίξουν μικροπολιτικά και προσωποπαγή παιχνίδια με την Ελληνική δικαιοσύνη και τους θεσμούς γενικότερα.