Γράφει ο Καφενόβιος
Χαίδεψε τα αυτιά των απελπισμένων ο πρόεδρος της Δημοκρατίας, στην ομιλία του για την 36η επέτειο από την αποκατάσταση της Δημοκρατίας. Καλός παίχτης του φιλολαικού παιγνίου ο Κ. Παπούλιας, δεν μπορούσε να μη μιλήσει στην καρδιά της κοινωνίας και να μην συνταχθεί με το κοινό περί δικαίου αίσθημα. Είπε τα ίδια πράγματα, που λέμε όλοι, αλλά με κομψό, με τον δικό του τρόπο: «Η ευθύνη για την ελληνική παρακμή βαρύνει κυρίως την πολιτική τάξη και η αποδοκιμασία, που δέχεται σήμερα το πολιτικό σύστημα είναι πολλές φορές ακατέργαστη μέσα στη γενίκευσή της, αλλά στον πυρήνα της δίκαιη». Ποιος διαφωνεί;
Επίσης υπάρχει έστω ένας, ο οποίος δεν συμφωνεί ότι, το κράτος, «ο μεγαλύτερος παραβάτης», πρέπει να εφαρμόσει πρώτο τους νόμους και να αποδείξει ότι « η ισονομία ισχύει για όλους, χωρίς εξαιρέσεις για τους ισχυρούς, ότι οι προβλέψεις του Συντάγματος δεν είναι κενό γράμμα, ότι τα οικονομικά βάρη κατανέμονται δίκαια, ότι η παιδεία και η υγεία δεν προσφέρονται μόνο στους προνομιούχους»;
Η νέα γενιά, ανέφερε ο Πρόεδρος της .........Δημοκρατίας, θα υποφέρει περισσότερο από όλους, καθώς «της παραδίνουμε μια χώρα που έφθασε στα όρια της χρεοκοπίας» και υπογράμμισε ότι «το λιγότερο που της οφείλουμε είναι να της διασφαλίσουμε καλύτερη παιδεία, ένταξη στην παραγωγή, να της δώσουμε προοπτική και επομένως, να δώσουμε προοπτική στη χώρα».
Και λοιπόν; θα πείτε δικαιολογημένα. Αρκούν οι διαπιστώσεις για να βγει η χώρα από τον δοκιμαστικό σωλήνα της διεθνούς των τοκογλύφων;
Δεν ξέρω πόσοι παραμένουν ακόμη αφελείς προσδοκώντας από την πολιτική τάξη ενός διαβρωμένου συστήματος, που μας οδήγησε στην υποδούλωση του ΔΝΤ
να αποδώσει Δικαιοσύνη και να φέρει την Ανοιξη στην ελληνική κοινωνία!...