Γράφει ο Δημήτρης Κακογιάννης"Διαμαρτυρία στον Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου Ιωάννη Τέντε, των προέδρων ΠΕΜΕΝ και ΣΤΕΦΕΝΣΟΝ, για παράνομες ενέργειες της εισαγγελικής αρχής κατά την απεργία τους στο λιμάνι του Πειραιά. Όπως ανέφεραν, το δικαίωμα της απεργίας έχει γίνει παράνομο καταπατώντας το Σύνταγμα. Είπαν ότι όποιες αποφάσεις δε θα σταματήσουν την πάλη των ναυτεργατών".
Αυτό λέει η χθεσινή (5/7/2010) ειδησεογραφία.
Υπάρχει όμως ένα παράδοξο σε αυτή τη καταγγελία που χαρακτηρίζεται και ολίγον γελοία.
Πολύ πρόσφατα ο εκπρόσωπος του ΚΚΕ κος Μαΐλης βγήκε αγωνιστικότατα στα κανάλια για να μας διευκρινίσει ότι το κόμμα του δεν αναγνωρίζει το Σύνταγμα της Χώρας. Πως λοιπόν αφού δεν το αναγνωρίζουν έρχονται τώρα τα υιοθετημένα από το κόμμα σωματεία και διαμαρτύρονται για «καταπάτηση του Συντάγματος»;;
Ένα αυτό.
Δεύτερον, ας σταθούμε στην απάντηση του κόμματος σχετικά με την καταγγελία ότι η ηγεσία του ΚΚΕ αποφάσισε να περικόψει τους.......
μισθούς σε Ριζοσπάστη και 902 και να καταργήσει τις συλλογικές συμβάσεις εργασίας.
Μέσω του Ριζοσπάστη λοιπόν διευκρινίζεται ότι «. το Κόμμα δεν έχει σχέση εργοδότη - εργαζόμενου με τα μέλη του. Άρα, κανείς δεν μπορεί να επιβάλει τους όρους που διαμορφώνουν τη σχέση του Κόμματος με τα μέλη του, ανεξάρτητα από ποια χρέωση υπηρετεί ο καθένας τη στρατηγική του ΚΚΕ» και συμπληρώνει ο συντάκτης :" ο «Ριζοσπάστης» και ο «902» δεν είναι επιχειρήσεις. Είναι εργαλεία του Κόμματος, στη συλλογική προπαγάνδα, διαφώτιση και οργάνωση της εργατικής τάξης και του λαού".
..."Τα κομματικά μέλη που απασχολούνται στον «Ριζοσπάστη» και στον «902» δεν είναι δημοσιογράφοι στο επάγγελμα που βρήκαν δουλειά στην εφημερίδα, στο ραδιόφωνο και την τηλεόραση του ΚΚΕ. Είναι κομμουνιστές, μέλη του ΚΚΕ. Εντάχθηκαν εθελοντικά στο Κόμμα, στην οργανωμένη πολιτική πρωτοπορία της εργατικής τάξης. Στον αγώνα για την ανατροπή του καπιταλισμού και την οικοδόμηση του σοσιαλισμού - κομμουνισμού.
Η συμμετοχή τους στο ΚΚΕ είναι συνειδητή επιλογή ζωής. Αξίες τους είναι η ανιδιοτέλεια, η αυτοθυσία, η αδιαλλαξία στον ταξικό αντίπαλο, η κομμουνιστική ηθική. Αυτές οι αξίες καμιά σχέση δεν έχουν με υλικά κίνητρα για την προσφορά και δράση τους. Οι κομμουνιστές δημοσιογράφοι, όπως και όλα τα μέλη του ΚΚΕ, βρίσκονται στην εφημερίδα - όργανο της ΚΕ, με καταμερισμό καθηκόντων».
Δηλαδή με λίγα λόγια, φαντασθείτε να έλθει κάποτε αυτό το κόμμα στην εξουσία, να χαρακτηρισθούνε όλοι οι έλληνες «μέλη» του κόμματος, και να υποχρεωθούν να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους δηλαδή την εργασία τους σε αυτό με «ανιδιοτέλεια, αυτοθυσία, αδιαλλαξία στον ταξικό αντίπαλο, κομμουνιστική ηθική».
Λογική που δημιούργησε η Οκτωβριανή Επανάσταση του 1917 με αίτια την εκμετάλλευση κυρίως των αγροτών από τους γαιοκτήμονες, αλλά και τη βιομηχανική επανάσταση που άλλαξε τα εργασιακά δεδομένα, επέζησε μέχρι το 1991 οπότε με την εφαρμογή του Μ.Γκορμπατσώφ του προγράμματος «περεστρόικα» = αναδιάρθρωση και την εισαγωγή της «γκλασνοστ» = διαφάνεια, εκφυλίστηκε, καταργήθηκε το μέχρι τότε σύστημα διακυβέρνησης, και διαλύθηκε η Ε.Σ.Σ.Δ.
(Τώρα πώς το ΚΚΕ που ήταν μέχρι τότε προσδεδεμένο στο άρμα της ΕΣΣΔ συνεχίζει να υφίσταται με τα ίδια τα τότε ιδανικά όταν έχουν έλθει τα πάνω κάτω, όταν το ημερολόγιο παντού γράφει ότι σήμερα το έτος είναι 2010, είναι μια απορία που γεννάται όταν μια θυγατρική εταιρεία εξακολουθεί να λειτουργεί ενώ η μητρική έχει χρεοκοπήσει).
Αυτό λοιπόν ευαγγελίζεται η ηγεσία και τα φερέφωνα του κόμματος του λαού, που ενώ το εκλογικό του δυναμικό είναι στο 7% του συνόλου με τη «δημοκρατική ευαισθησία « που το χαρακτηρίζει έχει απαίτηση να επιβάλλει με τον ετσιθελισμό και με φασιστική νοοτροπία την εφαρμογή μέτρων στο 100% του λαού.
Αλήθεια εκείνο το κλασσικό αίτημα του κατώτατου μισθού στα 1.400 ευρώ ισχύει; Τα πληρώνει ο Περισσός στους υπαλλήλους του, ή δεν έχει ούτε απ αυτούς, είναι όλοι «μέλη» και ως τέτοια δεν έχουν ανάγκη συντήρησης, φαγητού και χρημάτων και οι διεκδικήσεις αφορούν μόνο τους «άλλους»..
Τέλος, περιμένουμε να εξαγγελθούν από το ΠΑΜΕ κινητοποιήσεις ενάντια στην εφαρμογή των αντεργατικών μέτρων της «πλουτοκρατίας» του Περισσού υπέρ των εργαζομένων της Τυποεκδοτικής και του 902, για να συμμετάσχουμε δυναμικά και αγωνιστικά.