Γράφει ο Λυσίας
Να σου επισημάνω, από την αρχή, φίλε, πως απαντώ στην παρατήρησή σου, γιατί και ήθος είχε η διατύπωσή της και σοβαρότητα.
Φρόντισε να κρατηθεί, μακριά από ακρότητες και λυσσώδεις κραυγές, διανθισμένες από φθηνές βωμολοχίες.
Κι αυτό, όχι μόνο σε τιμάει, αλλά σε κάνει πιο αξιόπιστο συνομιλητή.
Λοιπόν : Να σου πώ, πρώτον, ότι δεν φορώ, ούτε καν, μαύρα γυαλιά ηλίου. Κι αυτό γιατί έτσι μαύρα, που τα έχει κάνει, όλα γύρω μας η κυβέρνηση και αυτά πια άχρηστα είναι.
Δεύτερον, να σου επισημάνω, ότι τον Μανώλη Μαυρομάτη, τον γνωρίζω πάνω από 30 χρόνια. Τόσα έχουν περάσει, από τότε που ο συγχωρεμένος Ηλίας Μασούρας, μας σύστησε.
Και είχαμε κατά καιρούς, θαυμάσια συνεργασία. Αυτό όμως, δεν σημαίνει, ότι δεν θα κάνω την κριτική μου, εκεί που πρέπει.
Και δεν θα εκφράζω την οργή μου, εάν .........
.αυτή, δικαίως κατ’εμέ, θα πρέπει να στοχοποιήσει ακόμα και κάποιο μέλος της οικογένειάς μου.
Τρίτον και πιο σπουδαίο. Ένσταση.
Ένσταση μετά παραπόνου. Γιατί διαπιστώνω ότι δεν με διαβάζεις.
Ή ότι με διαβάζεις, πολύ επιλεκτικά.
Διότι εάν διάβαζες, θα διαπίστωνες, ότι πιότερο ασκώ κριτική και εντονότατη μάλιστα, στα πράσινα λαμόγια, παρά στα μπλε.
Γιατί, τα μεν δεύτερα, επέδειξαν μια αδεξιότητα, προς το μέλι και μπήκαν ολόκληροι μέσα στο βάζο, τα πρώτα όμως, έχουν μια….παράδοση στην απάτη.
Έχουν διαχρονική πορεία.
Με ιστορική συνέχεια.
Όλα αυτά τα μεγάλα τζάκια, που λυμαίνονται σήμερα, το εναπομείναν πια τίποτα
του λαού, ( ο Κόκκαλης, ο Μπόμπολας, ο Λάτσης, ο Σάλλας, ο Κοντομηνάς, οι Βαρδινογιανναίοι, κ.λπ. ) είναι δημιουργήματα του ΠΑΣΟΚ.
Και στα δικά του χρόνια, γιγαντώθηκαν, αυτοί που κάνανε κροίσους τους Κουλούρηδες, τους Λαλιώτηδες, τους Γείτονες, τους Τσουκάτους, τους Τσοχατζοπουλαίους και όλους αυτούς τους υπόλοιπους αρουραίους.
Άρα λοιπόν, με αδικείς, όταν μου λες, να βγάλω τα πράσινα γυαλιά και να δω τη σημερινή πραγματικότητα.
Είναι όλοι τους συνυπεύθυνοι. Είναι όλοι τους άθλιοι. Όπως άθλιες είναι και οι ουρές τους, οι οποίες, για να τους ακολουθούν, κατ’ανάγκη, σέρνονται και στη γη.
Και ένας Μανώλης Μαυρομάτης ( όπως ένας Γιάννης Διακογιάννης ) δεν έχει καμία ανάγκη, να το παίξει ουρά, κανενός από τους δυο.
Γιατί έκανε μια καλή καριέρα, αγαπήθηκε από χιλιάδες φιλάθλους και τιμήθηκε από αυτούς.
Και έτσι θα έπρεπε, με αυτή την τιμή και την αγάπη, να περάσει στην ιστορία.
Η ιστορία έχει ανάγκη, φίλε, από τιμημένα πρόσωπα.
Και όχι οσφυοκάμπτες, που γονατίζουν και συγχνωτίζονται με απατεώνες
( πράσινους και μπλε ) για 6-7.000 ευρώ, μιας ακόμα αποδοχής. Μιας αισχρής αργομισθίας, που στερεί 14 ( ναι, δεκατέσσερα ) πεντακοσάρικα ημιαπασχολούμενων νέων. Που πασχίζουν να κοροϊδέψουν την ανεργία τους.
Αυτά φίλε πιστεύω και αυτά γράφω….
Ας είναι και για τον Μανώλη. Που για τα χρόνια της ενεργού του δημοσιογραφικής δράσης, τον σέβομαι και τον τιμώ.
Για τις κατοπινές όμως μαλ…ες του οποιουδήποτε, θα βγάλω κόκκινη κάρτα.
Και ας με βρίζει όποιος θέλει.
ΛΥΣΙΑΣ