Γράφει ο Τριαντάφυλλος Καρατράντος
“Why do they hate us?”. Αυτό ήταν το ερώτημα που απασχόλησε για ένα μεγάλο διάστημα την κοινωνία των ΗΠΑ μετά τις επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου.
Αλήθεια, στην Ελλάδα σήμερα δεν πρέπει να μας απασχολήσει ένα αντίστοιχο θεμελιακό ερώτημα;
Δεν πρέπει ως κοινωνία να εκλάβουμε την τρομοκρατία ως μία συλλογική απειλή;
Ο τρόπος με τον οποίο έγινε η αποστολή του θανατηφόρου δέματος στο πολιτικό γραφείο του Μιχάλη Χρυσοχοίδη έδειξε ότι δεν τους απασχολεί πόσοι και που θα σκοτωθούν. Θα μπορούσαμε σε πολλές περιπτώσεις να έχουμε λουτρό αίματος πριν να εκραγεί η βόμβα στα χέρια του άτυχου υπασπιστή.
Πρόκειται για τυφλή τρομοκρατία, η οποία έχει ως στόχο την απορύθμιση της κοινωνίας μας, και την ακόμη εντονότερη από-νομιμοποίηση της δημοκρατία μας.
Είναι εχθροί της δημοκρατίας και της ελευθερίας.
Δεν παύει όμως η δημοκρατία μας να έχει ποιοτικά και ποσοτικά ελλείμματα. Οι λανθάνουσες και μη αιτιολογημένες διαδικασίες απορύθμισης του πολιτικού συστήματος άφησαν χώρο δράσης στην τρομοκρατία.
Όποιος θεωρεί ότι μπορεί μία .............
χώρα να λειτουργήσει υπό καθεστώς αναρχίας, μάλλον τα έχει χαμένα.
Θέλει όμως κουράγιο και αίσθημα ευθύνης για να μπορέσουμε να αποδεχτούμε ότι μας μισούν.
Θέλει σκέψη και όχι συνωμοσιολογία για να μπορέσουμε να δούμε ότι ίσως αύριο θα είμαστε εμείς τα θύματα, ότι σε κάθε γωνιά, κάθε μέρα, ένας από εμάς μπορεί να είναι ο επόμενος Βασιλάκης, ο επόμενος Χαμντί.
Η συλλογική, αλλά και ατομική καθημερινή κατακραυγή της ωμής βίας που έχει δήθεν πολιτικούς σκοπούς ισοδυναμεί με όλες τις κάμερες του κόσμου. Εμείς μπορούμε να τους από-νομιμοποιήσουμε… στο χέρι μας είναι.
Αρκεί να καταλάβουμε ότι μας μισούν…