Γράφει ο Αλέξανδρος Πιστοφίδης
«Στόχος μας η αύξηση του ημερήσιου αριθμού επιβατών κατά 20% μέχρι το 2012, ώστε τα μέσα μαζικής μεταφοράς να φτάσουν να αντιπροσωπεύουν το 50% των ημερήσιων μετακινήσεων στην Αθήνα.» (Από συνέντευξη του κ. Ρέππα στις 9 Ιουνίου)
Κύριε υπουργέ μου των Υποδομών Μεταφορών και Δικτύων, στην Ζυρίχη των εκατομμυριούχων, το 72% των πολιτών, ακόμη και οι τραπεζίτες, χρησιμοποιούν μαζικά μέσα μεταφοράς. Μέχρι και ο ίδιος ο Δήμαρχος μετακινείται πολλές φορές με μαζικά μέσα μεταφοράς. Εκεί όμως ο επιβάτης των λεωφορείων είναι ο απόλυτος άρχοντας αφού μόλις το λεωφορείο πλησιάζει σε φανάρι, αυτομάτως ανάβει πράσινο και τα λεωφορεία είναι πεντακάθαρα με όλες τις ανέσεις. Εδώ και μήνες κυκλοφορούν στην Αθήνα λεωφορεία, που αν καθίσεις με άσπρο παντελόνι σηκώνεσαι με μαύρο. Εδώ και ημέρες, το 70% των λεωφορείων της Αθήνας έχει χαλασμένα Air Condition, λόγω έλλειψης ανταλλακτικών. (Αυτό τουλάχιστον ισχυρίστηκε οδηγός σήμερα μετά τη.........
διαμαρτυρία μας γιατί ανέχτηκε με 39 βαθμούς θερμοκρασία να πάρει λεωφορείο δίχως κλιματισμό). Πως θα πετύχετε τους στόχους που έχετε θέσει, όταν δεν έχετε μπει ποτέ σε λεωφορείο και δεν ξέρετε τις υπηρεσίες που προσφέρουν οι οργανισμοί τους οποίους διοικείτε;
Μήπως έχετε κάτι άλλο στο μυαλό σας με τις ιδιωτικοποιήσεις, που τις βαφτίσατε αποκρατικοποιήσεις και θέλετε να πουλήσετε τα λεωφορεία φτηνά σε κάποιους με το αζημίωτο; Λέω μήπως; Μια απλή ερώτηση κάνω. Εσείς άλλωστε δεν είστε ο υπουργός που σαν νέος Ελύτης δημιουργήσατε τη νέα ελληνική λέξη του «Κοινωνικού Αυτοματισμού»; Μήπως επιδιώκετε να πάμε κάθε μέρα καταϊδρωμένοι στη δουλειά μας, να τσακωνόμαστε με τους φουκαράδες οδηγούς που ακούν όλα τα παράπονά μας και μετά εξουθενωμένοι να καθόμαστε παθητικοί μπροστά στις τηλεοράσεις μας ανίκανοι ακόμα και να διαμαρτυρηθούμε για τα χειρότερα; Λέω μήπως, διότι όταν κάποιος βλέπει στον Κοινωνικό Αυτοματισμό τη συνέχιση της πολιτικής με άλλα μέσα, γιατί να μη δει και στην «Κοινωνική Ψυχική Εξόντωση» ή στο «Κοινωνικό Μαζικό Μαστούρωμα» μια κάποια λύση των προβλημάτων. (μετά από μια ώρα σε ένα λεωφορείο δίχως κλιματισμό είσαι ήδη μαστουρωμένο ζόμπι).
Αρχοντά μου κε Υπουργέ
Ο υπήκοος και δούλος σας
Α.Π.