Γράφει ο Γιώργος ΛυριστήςΕδώ και μέρες προσπαθώ
κάτι να σας γράψω,
να βγάλω έξω το θυμό
και τα στραβά να κράξω.
Είναι πολύς ο λογισμός
γι’ αυτήν εδώ τη κρίση,
γι’ αυτή που κάποιοι άφησαν
παλιά να ξεκινήσει.
Αλίμονο κι αν ήξερα
τι φταίει σ’ αυτό το τόπο
μα κάθομαι κι’ αναζητώ
το πιο βαθύ τον τρόπο.
Πολλά πολλά δε θα σας πω
αυτοί που έχουνε μυαλό
και της ψυχής τα κάλλη
Δεν θα σας κάνω φίλοι μου
μεγάλες αναλύσεις,
μια φράση μόνο θε να πω
μακριά από φρούδες λύσεις.
Από παλιά ξεκίνησε
το δράμα να μιλάει,
γιατί στη ψωροκώσταινα
το ήθος δε φτουράει…..
Θα κλείσω μόνο λέγοντας
τον Εθνικό τον ύμνο,
κι απ’ το ποτήρι της οργής
το κόνιο….τους δίνω…
Σε γνωρίζω από την κόψη
της ζωής την θλιβερή,
σε γνωρίζω από την όψη
της Μαρφίν τη καφτερή.
Απ' τα αίματα βγαλμένη
των θυμάτων τα ιερά,
και σαν πρώτα Θυμωμένοι,
χαίρε, ω χαίρε…….. Κλεφτουριά!