ΙΔΕΟΓΡΑΜΜΑΓεννήθηκε το 1899 στον Πειραιά. Κατ΄ αρχήν εισήλθε στη Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων την οποία μετά διετή φοίτηση εγκατέλειψε για χάρη της νομικής του σπουδής στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Την θεατρική του σταδιοδρομία άρχισε το έτος 1919 ως ηθοποιός. Στη συνέχεια μετέβη στην Αυστρία όπου και σπούδασε θέατρο, ιστορία τέχνης και αρχαία ελληνική φιλολογία. Στη συνέχεια μετέβη στο Βερολίνο παρά τον μεγάλο σκηνοθέτη Μαξ Ράινχαρντ. Επανήλθε στην Ελλάδα και διορίσθηκε το 1933 σκηνοθέτης στο Βασιλικό θέατρο αλλά και στο «Θέατρο Ωδείου» όπου εμφανίστηκε πρώτα ως σκηνοθέτης, με το μουσικό δράμα του Καλομοίρη «Το δαχτυλίδι της μάνας». Αργότερα διετέλεσε σκηνοθέτης του Εθνικού Θεάτρου, του οποίου ανέλαβε και τη διεύθυνση κατά τους χρόνους 1946-1950 και 1953-1955. Το 1950 ίδρυσε την «Ελληνική Σκηνή» και το 1957 το «Πειραϊκό Θέατρο», επικεφαλής του οποίου έκανε περιοδείες σε πολλές χώρες της Ευρώπης, της Βόρειας και νότιας Αμερικής και της ........
Ασίας, όπου παρουσίασε θεατρικές παραστάσεις αρχαίας τραγωδίας.
Σκηνοθέτησε πολλά έργα του παγκόσμιου κλασσικού αλλά και νεότερου δραματολογίου μεταξύ των οποίων 11 έργα του Σαίξπηρ καθώς και πολλές αρχαίες τραγωδίες. Η σκηνοθεσία του στην "Ηλέκτρα" και στον "Άμλετ" τα οποία ο θίασος του Βασιλικού θεάτρου ανέβασε το 1939 στην Αγγλία και Γερμανία προκάλεσε τις πλέον ενθουσιώδεις κριτικές των ειδικών του χώρου. Ιδιαίτερα η παράσταση της τριλογίας του Αισχύλου "Ορέστεια" στο Ωδείο Ηρώδου του Αττικού το 1949 παρουσία της πολιτειακής και πολιτικής Αρχής της Χώρας θεωρήθηκε ως εξαιρετικό καλλιτεχνικό επίτευγμα.
Πέθανε στις 20 Δεκεμβρίου 1981.