Γράφει ο Μαγια
Η θηλιά χαλάρωσε γύρω από το λαιμό της χώρας. Προσωρινά όμως, μέχρι τον επόμενο μεγάλο δανεισμό, τον Μάιο. Σε περίπτωση που οι αγορές μείνουν αμετακίνητες στην κερδοσκοπική τους μανία η Ελλάδα δεν θα αποφύγει την ακάνθινη αγκαλιά του ΔΝΤ. Το γεγονός ότι το επιτόκιο με το οποίο θα μας δανείσει θα είναι κατά τι χαμηλότερο από εκείνο των χωρών της ευρωζώνης, δεν πρέπει να μας ξεγελά. Ο δανεισμός θα γίνει με προϋποθέσεις που ήδη διαφαίνονται στον ορίζοντα από τις κυβερνητικές διαθέσεις. Ενα άγριο ασφαλιστικό νομοσχέδιο, μαζικές απολύσεις εκτάκτων υπαλλήλων του Δημοσίου, αποκρατικοποιήσεις κερδοφόρων και μη οργανισμών του Δημοσίου κ.ο.κ...
Τα μηνύματα, πάντως, είναι ενθαρρυντικά. καθώς το spread του 10ετούς ελληνικού ομολόγου σημειώνει σήμερα σημαντική πτώση.
Η χθεσινή απόφαση δεν προσφέρεται για κυβερνητικούς πανηγυρισμούς. Δίνει μια ανάσα, αλλά δεν λύνει το πρόβλημά μας. Η χώρα είναι καταχρεωμένη και πρέπει να περιορίσει το χρέος της αν θέλει να επιβιώσει. Τούτο ...........
σημαίνει ότι τα δύσκολα είναι μπροστά.. Γιατί το χρέος είναι εδώ, μεγάλο και απειλητικό.
Η μείωση του χρέους είναι ζήτημα ζωής και θανάτου.
Η σιωπή, που ζήτησε ο πρωθυπουργός από τους υπουργούς δεν είναι χρυσός. Αλλωστε οι περισσότεροι παραμένουν μονίμως σιωπηλοί και απλώς …διαχειρίζονται την απραξία τους
Χρυσός σε αυτή τη δύσκολη συγκυρία είναι η παραγωγή έργου για να ξεπερασθεί με τις λιγότερες δυνατές ζημίες η κρίση και να μπει η χώρα στον δρόμο της ανάπτυξης το ταχύτερο δυνατό..
Οι πολίτες, που πληρώνουν βαρύ τίμημα με την εφαρμογή του Προγράμματος Σταθερότητας, έχουν τη λογική αξίωση να δουν και μέτρα για το σκέλος της ανάπτυξης, που προβλέπει το πρόγραμμα.
Απαιτείται άμεσος περιορισμός της σπατάλης του πελατειακού κράτους και αύξηση των εσόδων του. Απαιτείται άμεση επανεκκίνηση της οικονομίας, πάταξη της διαφθοράς και της γραφειοκρατίας και προσέλκυση κεφαλαίων για επενδύσεις.
Όμως τα έσοδα εξαρτώνται και από την πορεία της οικονομίας. Δυστυχώς, πάλι φτάσαμε στον Απρίλιο και το σκέλος της ανάπτυξης ακόμα σχεδιάζεται…
Βεβαίως υπάρχει και η παραοικονομία. Πως θα καταφέρει η κυβέρνηση να εισπράξει φόρους από τα εισοδήματα που δημιουργεί η παραοικονομία, δίχως καλολαδωμένους ελεγκτικούς και εισπρακτικούς μηχανισμούς;
Κυρίως εξ αιτίας αυτής της απραξίας και αναβλητικότητας μας ζώνουν τα φίδια και λέμε ότι, το διευθυντήριο των Βρυξελλών και ο διεθνής κύκλος των αγορών θέλουν την Ελλάδα στα γόνατα, εξαθλιωμένη και ευτελισμένη, έτοιμη προς εξαγορά μισοτιμής.