Γράφει ο Θύμιος ΠαπανικολάουΤο έργο έχει ξαναπαιχτεί με τις «εξαρθρώσεις» της «17Ν» και του ΕΛΑ!!!
Οι παραγωγοί, οι σπόνσορες και οι σκηνοθέτες είναι οι ίδιοι: Μυστικές υπηρεσίες, ΜΜΕ και Χρυσοχοΐδης…
Όπως και τότε, έτσι και σήμερα, το τελετουργικό υπερθέαμα «εξάρθρωσης» μιας τρομοκρατικής οργάνωσης έχει πάρει τερατώδεις, ψυχωτικές διαστάσεις.
Ολόκληρη η ελληνική κοινωνία κατακλύζεται από τη γλοιώδη συνοχή ψεύδους και βλακείας που σερβίρουν οι διωκτικές αρχές, η κυβέρνηση, οι υπόδουλοι στοχαστές και οι έμμισθοι υπάλληλοι του καθεστώτος.
Ζούμε και σήμερα, στη δήθεν εξάρθρωση μιας τρομοκρατικής οργάνωσης, μια νέα σκευωρία των μυστικών υπηρεσιών και του Χρυσοχοΐδη: Μια νέα ........
.σκηνοθεσία κατασκευής ενόχων και μαρτύρων, νέες ψυχώσεις ψεύδους και νέες υστερίες ισοπεδωτικής ανοησίας.
Ζούμε το αύθαδες υπερθέαμα της τρομοκρατίας των μυστικών υπηρεσιών.
Ζούμε την απροκάλυπτη και κυνική άσκηση πολιτικής από τις μυστικές υπηρεσίες και τις διωκτικές αρχές.
Το θλιβερό της ιστορίας είναι ότι πάλι, παρόλα τα φιάσκα των προηγούμενων «εξαρθρώσεων», επιβάλλεται, από τις ύαινες της καθεστωτικής προπαγάνδας, το εφιαλτικό αξίωμα: Ότι η πηγή της αλήθειας και της ενημέρωσης είναι η αστυνομία και οι μυστικές υπηρεσίες. Οι μηχανισμοί αυτοί του ψεύδους, των συνομωσιών, των διώξεων και του ακρωτηριασμού της σκέψης και της συνείδησης, των συκοφαντιών και των κατασκευών (υπόπτων, μαρτύρων και ενόχων) εμφανίζονται από τα ποικιλόμορφα «βαποράκια» (ΜΜΕ, πολιτικούς και «αριστερούς» μαϊντανούς) ως πηγή της αλήθειας, της δημοκρατίας και της δικαιοσύνης.
Μπροστά σε αυτόν τον επιχειρούμενο βάναυσο βιασμό της πολιτικής σκέψης και της νόησης γενικότερα, αλλά και στην κομπάζουσα κηδεία της Ιστορίας και της πολιτικής επιστήμης κάθε σκεπτόμενος άνθρωπος πρέπει να αντιδράσει…
Οι δήθεν εξαρθρώσεις της τρομοκρατίας πάντα αποτελούν πραξικοπήματα σε εξέλιξη: Πραξικοπήματα των μυστικών υπηρεσιών και κυρίως των πλανητικών μυστικών υπηρεσιών των ΗΠΑ. Πραξικοπήματα που στρατηγικά αποσκοπούν στην ολοκληρωτική υποταγή της ελληνικής κοινωνίας στους μηχανισμούς των ΗΠΑ, στη σπορά του τρόμου και της ολοκληρωτικής σύγχυσης, στην επικάλυψη των προσχεδιασμένων εγκλημάτων του καθεστώτος, συνακόλουθα στην τρομοκρατική παραπλάνηση του λαού.
Όταν η ίδια η τρομοκρατία αποτελεί σήμερα (όπως έχουμε διεξοδικά αναλύσει) προνομιακό μέσο άσκησης της νεοταξικής εξουσίας, έναν κατασκευασμένο μύθο των δημίων των κοινωνιών, το ίδιο και η «εξάρθρωση» της τρομοκρατίας αποτελεί μυθική κατασκευή.
ΠΟΤΕ οι διωκτικές αρχές δεν συλλαμβάνουν το εαυτό τους, ούτε «ανακαλύπτουν» τους παραγωγούς, τους σπόνσορες και τους σκηνοθέτες της τρομοκρατίας, δηλαδή τα αφεντικά τους.
Κατασκευάζουν ενόχους και υπόπτους από τα εγκλωβισμένα θύματά τους, από τα αναλώσιμα υλικά τους: τους στρατούς των αφελών και «χρήσιμων ηλιθίων» τους.
Τέτοια αναλώσιμα υλικά έχουν άφθονα, στρατολογημένα από τα νεφελώματα των δήθεν αναρχικών και άλλων «χρήσιμων ηλιθίων» των Εξαρχείων που ταυτίζουν την επαναστατική δράση με την κουκούλα, το κάψιμο και το πλιάτσικο.
Ιδιαίτερα σήμερα με τις πολλές «εστίες» και τα «δίκτυα» των επιδοτούμενων «ανταρτών», αναλώσιμα θύματα στρατολογούνται πάρα πολλά και σε μεγάλη ποικιλία.
ΟΛΑ αυτά τα «αναλώσιμα υλικά» είναι καταγεγραμμένα λεπτομερειακά από τους μηχανισμούς της παρακρατικής προβοκάτσιας. Μέχρι το τι εσώρουχα φορούν όλοι αυτοί οι «επαναστάτες» της κουκούλας γνωρίζουν οι μυστικές υπηρεσίες. Αυτοί οι άμοιροι δεν γνωρίζουν ότι αποτελούν «υλικά» για ανάλωση σε μια δεδομένη στιγμή…
Μόνο παντελώς ηλίθιοι ή ιστορικά και πολιτικά άσχετοι μπορεί να πιστεύουν ότι οι μυστικές υπηρεσίες δεν έχουν καταγράψει επιμελώς τους «αντάρτες» των Εξαρχείων και δεν γνωρίζουν τα πάντα για αυτούς.
Τα πάντα γνωρίζουν οι διωκτικές αρχές και πολλούς από αυτούς τούς έχουν αιχμαλωτίσει στα δίκτυα τους, παίζοντας (άλλοι συνειδητά, δηλαδή έμμισθα και άλλοι δίχως να έχουν ιδέα) το παιχνίδι τους.
Είναι το πιο εύκολο πράγμα, λοιπόν, για τις διωκτικές αρχές, όταν το ΑΠΟΦΑΣΙΣΟΥΝ, να κατασκευάσουν ενόχους και «μαρτυρίες», να βρούνε «ευρήματα» και «υλικό», στήνοντας μια σκηνοθεσία «εξάρθρωσης»…
Φυσικά οι «καθοδηγητές» είναι πάντα στο απυρόβλητο. Αν, βεβαίως, η υπόθεση κινδυνεύει να αποβεί φιάσκο ή κάτι «στραβώσει», τότε εμφανίζεται και κάποιος «καθοδηγητής» για να σώσει την κατάσταση, όπως ο Κουφοντίνας…
Στο ίδιο Χρυσοχοΐκό έργο θεατές!!!
Η σκευωρία της εξάρθρωσης που τόσο γελοιοποιήθηκε με τη «17Ν» και τον ΕΛΑ, εμφανίζεται ξανά.
Το ίδιο φιάσκο θα ζήσουμε με πολλά γελοία επεισόδια.
Βρισκόμαστε ακόμα στην αρχή του νέου αυτού, διαστροφικού πραξικοπήματος της τρομοκρατικής σκευωρίας…